Εάν δεν γνωρίζετε τι είναι το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων (AIWS), δεν προκαλεί έκπληξη. Αυτή η νευρολογική διαταραχή είναι τόσο σπάνια που ορισμένοι νευρολόγοι, ακόμη και αυτοί που ειδικεύονται στις ασθένειες που συνήθως συνοδεύει, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας και της επιληψίας, μπορούν να δουν ασθενείς για δεκαετίες και δεν το συναντάτε ποτέ. Τα άτομα με το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων έχουν επεισόδια όπου αντικείμενα και ακόμη και μέρη του σώματός τους μπορεί να φαίνονται πολύ μικρότερα ή πολύ μεγαλύτερα από ό,τι στην πραγματικότητα.
Το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1952 και έλαβε το όνομά του το 1955 από τον Τζον Τοντ, έναν Άγγλο ψυχίατρο. Η πάθηση εντοπίζεται κυρίως σε παιδιά, αν και αυτό μπορεί να οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στην απροθυμία των ενηλίκων να περιγράψουν τις παραμορφώσεις που βλέπουν, λέει η Annette E. Grefe, MD, παιδονευρολόγος στο Wake Forest Baptist Health στο Winston- Σάλεμ, Βόρεια Καρολίνα. “Αυτό είναι εικασία, αλλά μερικοί ενήλικες μπορεί να φοβούνται ότι οι άνθρωποι θα πίστευαν ότι ήταν κάπως τρελοί, επειδή αυτό που βιώνουν ακούγεται σαν παραίσθηση”, λέει ο Δρ. Grefe.
Δείτε πώς είναι να έχετε το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, καθώς και πώς διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται
- Τα πράγματα φαίνονται πολύ μεγαλύτερα ή πολύ μικρότερα από ό,τι είναι πραγματικά: Τα άτομα με AWIS αναφέρουν ότι αντιλαμβάνονται αλλαγές στο περιβάλλον τους, σύμφωνα με τον Anjan K. Chatterjee, MD, νευρολόγο στο Penn Medicine στη Φιλαδέλφεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι απλώς ένα εξωτερικό αντικείμενο που φαίνεται να αλλάζει μέγεθος. Τα άτομα που αντιμετωπίζουν το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων μπορεί να αντιλαμβάνονται τα μέρη του σώματός τους με παραμορφωμένο τρόπο, είτε πολύ μεγαλύτερα είτε πολύ μικρότερα.
- Ο ίδιος ο Lewis Carroll μπορεί να είχε AIWS: Ο Lewis Carroll (το ψευδώνυμο του Charles Lutwidge Dodgson) ήταν ο συγγραφέας του Alice’s Adventures in Wonderland και είναι πιθανό να επηρεάστηκε από τη δική του εμπειρία από την ημικρανία γράφοντας το βιβλίο. Στο βιβλίο, η Alice βρίσκει ένα μπουκάλι με την ένδειξη «Drink me» και όταν το κάνει, μικραίνει σε ύψος λιγότερο από ένα πόδι. Σχεδόν αμέσως μετά, καταναλώνει ένα κέικ που την κάνει να ψηλώσει πολύ, μέχρι το κεφάλι της να χτυπήσει το ταβάνι.
- Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι τι προκαλεί το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων: Δεν ξέρουμε ακριβώς τι συμβαίνει να κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν αντικείμενα μεγαλύτερα ή μικρότερα από αυτά που είναι στην πραγματικότητα, λέει ο Grefe. “Υπάρχουν κάποιες θεωρίες που έχουν νόημα από ανατομική βάση”, λέει. Όταν το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων συνοδεύει την ημικρανία, μπορεί να προέρχεται από το βρεγματικό-ινιακό τμήμα του εγκεφάλου, σύμφωνα με τον Grefe. “Η βρεγματική περιοχή έχει να κάνει με την αντίληψη του σώματος και την αντίληψη του χώρου, και η ινιακή περιοχή έχει να κάνει με την όραση”, λέει ο Grefe.
- Το AIWS είναι σπάνιο αλλά μπορεί να υποδιαγνωσθεί: Το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων είναι τόσο σπάνιο που πολλοί ειδικοί μπορεί να μην το συναντήσουν ποτέ στην καριέρα τους, λέει ο Chatterjee. Ωστόσο, αν και οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι σπάνιο, ο συνολικός επιπολασμός δεν είναι γνωστός. Μέχρι σήμερα, δεν έχουν γίνει επιδημιολογικές μελέτες που να δείχνουν πόσο κοινό είναι το AIWS στον πληθυσμό. Και δεν υπάρχει κανένας παγκοσμίως αποδεκτός τρόπος για τη διάγνωση του συνδρόμου, σύμφωνα με μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2016 στο Neurology Clinical Practice. Δύο άτομα θα μπορούσαν να εμφανιστούν με τα ίδια συμπτώματα και ένας μπορεί να λάβει διάγνωση AIWS και ένας όχι.
- Το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων μπορεί να είναι μέρος της αύρας σε μια ημικρανία: Αν και το AIWS είναι πολύ σπάνιο, όταν αναφέρεται, συχνά σχετίζεται με ημικρανία. Συνήθως εμφανίζεται ως μέρος της αύρας, αλλά μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια του πονοκεφάλου. Και όπως και άλλες εμπειρίες της αύρας ημικρανίας, οι αλλαγές στην αντίληψη που επιφέρει το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων μπορεί να συμβούν χωρίς καθόλου πονοκέφαλο. Όταν ένα άτομο έχει ένα επεισόδιο ημικρανίας χωρίς πόνο στο κεφάλι, ονομάζεται “τυπική αύρα χωρίς πονοκέφαλο” ή μερικές φορές ονομάζεται σιωπηλή ημικρανία, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα Ημικρανίας.
- Το AIWS μπορεί επίσης να σχετίζεται με επιληψία, λοιμώξεις και άλλες εγκεφαλικές διαταραχές: Υπάρχουν και άλλες καταστάσεις εκτός από την ημικρανία που σχετίζονται με το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων. Αυτό περιλαμβάνει τη χρονική επιληψία, καθώς και ορισμένα είδη λοιμώξεων – ιογενείς λοιμώξεις, όπως η μονογονιδιακή ή η γρίπη. Η μονοπυρήνωση, ή μολυσματική μονοπυρήνωση, προκαλείται συχνότερα από τον ιό Epstein-Barr (EBV), ένα είδος ερπητοϊού και έναν από τους πιο κοινούς ανθρώπινους ιούς, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Οι περισσότεροι άνθρωποι το παθαίνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το EBV μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως η εγκεφαλίτιδα (πρήξιμο του εγκεφάλου), η οποία είναι συχνά η αιτία του AIWS στα παιδιά.
- Η θεραπεία περιλαμβάνει τη θεραπεία της υποκείμενης πάθησης: Αν και δεν έχουν εκδοθεί τυποποιημένες οδηγίες για τη διάγνωση του AIWS από ιατρικό οργανισμό, συνιστάται ανεπιφύλακτα όταν ένα άτομο έχει συμπτώματα της διαταραχής, να διερευνώνται οι διάφορες πιθανές υποκείμενες αιτίες με εξετάσεις αίματος, αλλά και ΗΕΓ ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Ένα ΗΕΓ ανιχνεύει αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση της επιληψίας και άλλων επιληπτικών διαταραχών. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση καταστάσεων όπως όγκος, μόλυνση, οίδημα ή βλάβη που προκαλείται από τραυματισμό ή εγκεφαλικό.