Άγνοια και άποψη: Πολλές γνώμες, λίγες γνώσεις. Οι νέες τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών (NTIC) έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Σιγά-σιγά, άρχισαν να μεταμορφώνουν την εκπαίδευση μας και τον τρόπο που μαθαίνουμε.
Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι το διαδίκτυο είναι ένα ξεχωριστό σύμπαν, το οποίο μαζί με τη χρήση διαφορετικών συσκευών και όλες τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων τροποποιούν και επηρεάζουν τις απόψεις μας. Σε αυτό το σημείο, η λεγόμενη «κοινωνία της γνώσης» θα σήμαινε ακριβώς την καλή χρήση των τεράστιων και άπειρων πληροφοριών που παρέχονται από το διαδίκτυο. Με αυτήν την τεχνολογία, μπορούμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα, αλλά πάνω από όλα να σφυρηλατήσουμε καλύτερες απόψεις και να φτάσουμε σε υψηλότερο πνευματικό επίπεδο.
Η λεπτή διαφορά μεταξύ απόψεων και γνώσεων. Υπάρχουν πολλοί εμπειρογνώμονες που έχουν διαλογιστεί σε αυτές τις δύο έννοιες, προφανώς παρόμοιες, αλλά βαθιά τόσο διαφορετικές. Διότι, παρά το γεγονός ότι μια γνωμοδότηση σφυρηλατείται βάσει στερεών και καλά εκπαιδευμένων γνώσεων, η αλήθεια είναι ότι είναι διαφορετικοί όροι. Έτσι, ερχόμαστε σε μεγάλους κλασικούς φιλόσοφους, όπως ο Πλάτωνας, σε μορφές όπως ο Κιέρκεγκαρντ, που θα σηματοδοτούσαν τη σύγχρονη σκέψη με τις ιδέες του.
Ο Πλάτωνας διέκρινε μεταξύ αυτών των δύο όρων γνώμης και γνώσης στο πλαίσιο μιας δίκαιης κοινωνίας. Για τον Πλάτωνα, όσοι επιδοθούν και ικανοποιούνται μόνο με επιφανειακότητα δεν έχουν πρόσβαση σε αληθινή γνώση. Ωστόσο, ο άνθρωπος που είναι σε θέση να παρατηρήσει αυτές τις μορφές ή σχήματα και να τις μετατρέψει σε ιδέες, γνωρίζει σε ποιο πλαίσιο συμμετέχουν. Από την πλευρά του, ο σπουδαίος στοχαστής του 19ου αιώνα, Σόρεν Κιέρκαγκαρντ , διαβεβαίωσε σε ένα κείμενο που μπορεί να μεταφραστεί ως «Δύο ηλικίες», ότι ο μόνος τρόπος απόκτησης γνώσης είναι μέσω της σιωπής. Ο φιλόσοφος εγείρει την ιδέα ότι πρώτα πρέπει να ξέρετε πώς να ακούτε, να προσέχετε και να μην αποσπούν την προσοχή, και στη συνέχεια να εμβαθύνετε στη σκέψη, χωρίς να δίνετε γνώμη.