Σπάνιες Παθήσεις

Η Αϊτή χάνει τη μάχη κατά της χολέρας

Η Αϊτή χάνει τη μάχη κατά της χολέρας
Η Djelile Pierre χρησιμοποιεί προσεκτικά μια σύριγγα για να ταΐσει την πεντάχρονη κόρη της, η οποία έχει νοσηλευτεί κοντά στην πρωτεύουσα του Πορτ-ο-Πρενς, για τρεις ημέρες. «Δεν πίστευα ότι επρόκειτο να επιβιώσει. Είναι ακόμα πολύ αδύναμη και αρνείται να φάει», είπε η 24χρονη μητέρα. Είτε από την κατανάλωση μη ασφαλή νερού, μη επεξεργασμένου νερού ή […]

Η Djelile Pierre χρησιμοποιεί προσεκτικά μια σύριγγα για να ταΐσει την πεντάχρονη κόρη της, η οποία έχει νοσηλευτεί κοντά στην πρωτεύουσα του Πορτ-ο-Πρενς, για τρεις ημέρες. «Δεν πίστευα ότι επρόκειτο να επιβιώσει. Είναι ακόμα πολύ αδύναμη και αρνείται να φάει», είπε η 24χρονη μητέρα. Είτε από την κατανάλωση μη ασφαλή νερού, μη επεξεργασμένου νερού ή την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων, το μικρό κορίτσι προσβλήθηκε από χολέρα… στην ίδια μοίρα υπάγονται σχεδόν 800.000 Αϊτινοί.

Η επιδημία ξέσπασε τον Οκτώβριο του 2010 κοντά σε ένα περίβλημα βάσης των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο ΟΗΕ δέχθηκε τελικά για πρώτη φορά ότι είχε διαδραματίσει ρόλο στην επιδημία, που έχει προκαλέσει το θάνατο 10.000 ανθρώπων στη φτωχότερη χώρα της αμερικανικής ηπείρου. Οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ από το Νεπάλ, είχαν υποστεί μια επιδημία χολέρας, και εισήγαγαν την ασθένεια στην χώρα της Καραϊβικής. Στην Αϊτή, οι ιατρικές ομάδες ανησυχούν για την έλλειψη χρηματοδότησης. «Μετά τον Οκτώβριο, κανείς δεν ξέρει πώς να συνεχίσει να υποστηρίζει την ταχεία ανταπόκριση», δήλωσε ο Jean Ludovic Metenier, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του Ταμείου της UNICEF στην Αϊτή. Η οξείες διαρροϊκές ασθένειες μπορεί να σκοτώσουν μέσα σε λίγες ώρες, αν αφεθούν χωρίς θεραπεία. Ήδη, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις παρεμβαίνουν μόνο για την πρόληψη της εξάπλωσης της χολέρας, για κάθε περίπτωση χωριστά.

Περίπου 60 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας, οι ασθενείς που φτάνουν στο νοσοκομείο Verrettes με οξεία διάρροια, δίνουν στοιχεία  στο προσωπικό μιας γαλλικής μη κυβερνητικής οργάνωσης (ACTED), για να καθορίσουν πώς κόλλησαν την ασθένεια. Στους συγγενείς δίνουν συμβουλές όπως, το να απολυμάνουν το σπίτι και τις τουαλέτες για να σκοτώσουν τα βακτήρια και να μην κολλήσουν και οι υπόλοιποι που μοιράζονται τις ίδιες εγκαταστάσεις. Στα μικρά, αγροτικά χωριά, η λειτουργία της αποχέτευσης δεν περνάει απαρατήρητη, και οι εργαζόμενοι στον ανθρωπιστικό τομέα εξηγούν στους ανθρώπους τις κατευθυντήριες γραμμές υγιεινής, για την αποφυγή της χολέρας. Αυτή η επείγουσα εκστρατεία ευαισθητοποίησης προς το παρόν είναι η μόνη δράση για την καταπολέμηση της επιδημίας. «Οι άνθρωποι έχουν σταματήσει εντελώς να εργάζονται για την υγιεινή και τις υποδομές πόσιμου νερού, έτσι είναι σαν να βάζουμε μόνο έναν επίδεσμο σε ένα ανοικτό κάταγμα», δήλωσε ο Emilie Bernard, διευθυντής της ACTED.

Έξι χρόνια μετά την έναρξη της επιδημίας, περίπου το 72% των Αϊτινών δεν έχουν τουαλέτες στο σπίτι και το 42% δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η κατάσταση είναι δύσκολη, καθώς υπάρχουν 500 νέα κρούσματα χολέρας κάθε εβδομάδα, γεγονός που δείχνει ότι η Αϊτή αντιμετωπίζει τη χειρότερη επιδημία της στην πρόσφατη ιστορία. Οι ομάδες που μάχονται την επιδημία φοβούνται ότι η ανησυχητική κατάσταση υγείας στην Αϊτή δεν έχει επιστήσει την προσοχή της διεθνής κοινότητας. Η χολέρα μπορεί να εξαλειφθεί εάν κάποιος έχει τα μέσα, τονίζουν οι ειδικοί, που σημειώνουν ότι η έλλειψη χρημάτων έχει τρομερές συνέπειες. «Έχουμε λάβει θεραπείες για τη φροντίδα 10 ασθενών την ημέρα. Αλλά πριν ακόμα μεσημεριάσει 12 ασθενείς είναι ήδη στα κρεβάτια. Επίσης από τον Ιούλιο το προσωπικό έχει μειωθεί κατά το ήμισυ, λόγω έλλειψης χρημάτων», δήλωσε η Mirlene Lorcy, επόπτης στο κέντρο θεραπείας στην Carrefour. Στις αρχές Αυγούστου, ο γάλλος επιδημιολόγος Renaud Piarroux ανέφερε ότι περισσότερες από 21.000 περιπτώσεις χολέρας και 200 θάνατοι σημειώθηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο. Προέβλεψε ότι με την περίοδο των βροχών να διαρκεί μέχρι το Νοέμβριο ή ακόμη και μέχρι τον Δεκέμβριο, η χολέρα θα μπορούσε “εύκολα” να σκοτώσει έως και 500 άτομα φέτος, 200 περισσότερα απ’ όσα πέθαναν πριν από δύο χρόνια.