Οι πιθανότητες επιβίωσης από οξεία ηπατική ανεπάρκεια έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία 16 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Στην πραγματικότητα, οι 21 ημέρες επιβίωσης των ασθενών αυξήθηκε από περίπου 59% το 1998 σε 75% το 2013, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι οποίοι σημείωσαν πως η καλύτερη διάγνωση και θεραπεία βοήθησαν σε αυτό.
«Η επιβίωση έχει βελτιωθεί, ενώ ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται μεταμόσχευση έχει μειωθεί», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. William Lee, ειδικός του ήπατος στο Ιατρικό Κέντρο Southwestern του πανεπιστημίου του Τέξας στο Ντάλας.
Η οξεία ηπατική ανεπάρκεια, αν και σπάνια, πλήττει τους νέους ανθρώπους και είναι συχνά θανατηφόρα, είπε. «Πρόκειται για την ταχεία καταστροφή των ηπατικών κυττάρων είτε με φάρμακα ή ιούς, όπως η ηπατίτιδα Α ή Β, με αποτέλεσμα την απώλεια της συνείδησης και την αποτυχία των συστημάτων πολλαπλών οργάνων», εξήγησε.
Για τη μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Annals of Internal Medicine, ο Lee και οι συνεργάτες του μελέτησαν στοιχεία για περισσότερους από 2.000 ασθενείς. Όλοι είχαν οξεία ηπατική ανεπάρκεια μεταξύ των ετών 1998 και 2013. Η μέση ηλικία των ασθενών της μελέτης ήταν 39 ετών. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σχετικά με το εάν τα χαρακτηριστικά της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας ή τα αποτελέσματα είχαν αλλάξει.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι, ενώ τα αίτια και τη σοβαρότητα της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας δεν είχαν αλλάξει, η επιβίωση είχε βελτιωθεί σημαντικά, ακόμη και χωρίς μεταμόσχευση ήπατος (από 33% το 1998 αυξήθηκε σε 61% το 2013).
Η βελτιωμένη επιβίωση των ασθενών με οξεία ηπατική ανεπάρκεια οφείλεται, εν μέρει, στην αυξημένη συνειδητοποίηση της κατάστασης από τους γιατρούς επειγόντων περιστατικών και καλύτερη φροντίδα στις μονάδες εντατικής θεραπείας, δήλωσε ο Dr. David Bernstein, επικεφαλής του τμήματος της ηπατολογίας στο Northwell Health της Νέας Υόρκης.
Τι είναι η οξεία ηπατική ανεπάρκεια;
Η οξεία ηπατική ανεπάρκεια πρόκειται για σοβαρή βλάβη στην περιοχή του ήπατος και εγκεφαλοπάθεια που εμφανίζονται μέσα σε 8 βδομάδες από την έναρξη των συμπτωμάτων. Συχνά συνοδεύεται από εγκεφαλικό οίδημα και ηλεκτρολυτικές διαταραχές. Αν δεν υποστεί μεταμόσχευση οργάνου είναι πιθανός ο θάνατος του ασθενούς.
Η βασικότερη αιτία της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας είναι η ιογενής ηπατίτιδα, ο κυτταρομεγαλοϊός, ο ιός του απλού έρπητα, διηθήσεις ήπατος, λευχαιμία, δηλητηρίαση από μανιτάρια και η υπερβολική δόση ακεταμινοφαίνης (γνωστό αναλγητικό φάρμακο).
Μεταξύ των συμπτωμάτων της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας βρίσκονται η ναυτία, οι εμετοί, η ζάλη. Με την εξέλιξη της νόσου η χολή διαποτίζει το δέρμα προκαλώντας ίκτερο. Οι διαταραχές που υφίσταται η πήξη προκαλούν με τη σειρά τους διαταραχές στο νοητικό επίπεδο του ασθενούς.
Ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί σε μονάδα εντατικής θεραπείας και να παρακολουθείται στενά. Απαιτείται η μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Η οριστική θεραπεία της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας είναι η μεταμόσχευση ήπατος. Το ποσοστό επιτυχίας της αγγίζει το 70% και δίνει ένα χρόνο επιβίωσης, ενώ μία μεγάλη μερίδα ασθενών μπαίνει σε λίστα αναμονής μεταμόσχευσης. Χωρίς την επιλογή της μεταμόσχευσης ο θάνατος επέρχεται στο 80% των ασθενών.