Η ηπατίτιδα C αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια ηπατικής νόσου παγκοσμίως. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι το 2% του γενικού πληθυσμού ή 200.000 άνθρωποι, έχουν χρόνια λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας C.
O ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται κυρίως με επαφή του ατόμου με μολυσμένο αίμα ή παράγωγα αίματος.
Συνήθεις τρόποι διασποράς του ιού της ηπατίτιδας C είναι:
- Η χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών.
- Η μετάγγιση αίματος ή παραγώγων του (πριν από το 1992).
- Η αιμοκάθαρση (τεχνητός νεφρός).
- Το τρύπημα με μολυσμένη βελόνα ή μολυσμένο εργαλείο.
- Η μεταμόσχευση μολυσμένου οργάνου (στο παρελθόν).
- Μπορεί, επίσης, να μεταδοθεί με ιατρικές ή παραϊατρικές πράξεις ενέσεις, τατουάζ, τρύπημα σημείων του σώματος.
- Με τη σεξουαλική πράξη.
- Από τη μητέρα στο παιδί.
- Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σημαντικό ποσοστό (30-40%) των ασθενών με ηπατίτιδα C δεν αποκαλύπτεται ποτέ έκθεση σε παράγοντα κινδύνου.
Ο χρόνος επώασις της οξείας ηπατίτιδας C, δηλαδή ο χρόνος από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι τη στιγμή της εκδήλωσης συμπτωμάτων, είναι 30-90 ημέρες.
Η πλειοψηφία (75% -80%) των ασθενών δεν έχουν κανένα σύμπτωμα, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι ασθενείς (65-85%) δεν κατορθώνουν να αποβάλλουν τον ιό και αναπτύσσουν στη συνέχεια χρόνια ηπατίτιδα C. Το 15% – 20% των ασθενών αναπτύσσουν κίρρωση εντός 20ετίας.
Ο κίνδυνος είναι πολύ μικρότερος σε παιδιά και νέες γυναίκες
- Πολύ υψηλότερος σε μεσήλικες με μετά μετάγγιση ηπατίτιδα.
- Η κίρρωση και ο καρκίνος του ήπατος αποτελούν τις δύο πιο συχνές αιτίες θανάτου των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C.