Όλα οι σπόνδυλοι χρειάζονται μυς για να λειτουργήσουν. Είναι ο πιο άφθονος ιστός στο ανθρώπινο σώμα και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κίνησης. Σε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications , μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε δύο πρωτεΐνες απαραίτητες για την ανάπτυξη των σκελετικών μυών. Αυτή η έρευνα, με επικεφαλής τον Jean-François Côté, καθηγητή στο Ινστιτούτο Κλινικών Ερευνών του Μόντρεαλ (IRCM) και της Ιατρικής Σχολής του Université de Montréal, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση των σπάνιων μυϊκών ασθενειών και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.
Από την πυρηνική σύντηξη, στη σύντηξη των κυττάρων
Σκελετικοί μύες συνδέονται με τα οστά μας και επιτρέπουν στο σώμα μας να κινηθεί. Είτε σε αναπτυσσόμενο έμβρυο είτε σε επαγγελματία αθλητή, η ίδια ακολουθία οδηγεί στο σχηματισμό τους.
“Στα σπονδυλωτά, τα κύτταρα που προέρχονται από βλαστοκύτταρα, που ονομάζονται μυοβλάστες, ευθυγραμμίζονται πρώτα μεταξύ τους και είναι τόσο κοντά ώστε να αγγίζουν και να συμπιέζουν τις κυτταρικές μεμβράνες”, εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Jean-François Côté, Διευθυντής του Οργανισμού Κυτταροσκελετών του IRCM Μονάδα έρευνας μετανάστευσης κυττάρων.
Τελικά, οι μυοβλάστες συγχωνεύονται για να δημιουργήσουν ένα μεγάλο κελί. Αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται “σύντηξη κυττάρων”, είναι πολύ ιδιαίτερο. “Η σύντηξη κυττάρων περιλαμβάνει λίγους μόνο ιστούς, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης του πλακούντα και της αναδιαμόρφωσης των οστών μας”, ανέφερε η Cote.
Ο «χορός» των μυϊκών κυττάρων
Για την ανάπτυξη και την αποκατάσταση των μυών , οι μυοβλάστες πρέπει να εκτελούν τις κινήσεις τους πολύ προσεκτικά. Δεν επιτρέπεται καμία ψευδή κίνηση, διαφορετικά θα υπάρξουν ελαττώματα. Στη μελέτη τους, το Côté και η ομάδα του περιγράφουν την ανακάλυψη δύο πρωτεϊνών-ClqL4 και Στασταίνης-2, που ρυθμίζουν αυτή τη μοναδική χορογραφία.
Πράγματι, τα ClqL4 και Στασταίνη-2 εξασφαλίζουν την επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της λεπτής ακολουθίας. Αναστέλλουν και ενεργοποιούν τη σύντηξη κυττάρων αντίστοιχα σε βασικές στιγμές. Ο ρόλος τους είναι κρίσιμος: αν διακοπεί ο «μετρονόμος» των μυοβλαστών, οι μύες δεν θα έχουν το σωστό μέγεθος και η λειτουργία τους θα επηρεαστεί. Αυτό συμβαίνει στις μυϊκές παθήσεις που χαρακτηρίζονται από μια αδυναμία που κάνει κάποιες κινήσεις δύσκολες.
Η ανακάλυψη των πρωτεϊνών είναι το αποκορύφωμα μιας διεθνούς συνεργασίας μεταξύ ομάδων από το Μόντρεαλ, την Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα. “Ο δεύτερος συγγραφέας μας, ο Viviane Tran, ένας από τους διδακτορικούς μου σπουδαστές, πέρασε στο Τόκιο για να πραγματοποιήσει σημαντικά πειράματα στο εργαστήριο του Michisuke Yuzaki, ενός από τους συνεργάτες μας”, σημείωσε η Côté.
Οι ερευνητές του IRCM έχουν ήδη ξεκινήσει τη μελέτη παρακολούθησης. Θέλουν να καθορίσουν εάν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους θα μπορούσαν να αποτελέσουν θεραπευτικό στόχο για σπάνιες μυϊκές παθήσεις όπως μυοπάθειες και μυϊκές δυστροφίες.