Επιστημονικά Νέα

Νέος αλγόριθμος προβλέπει το γενετικό κίνδυνο για αύξηση βάρους

Νέος αλγόριθμος προβλέπει το γενετικό κίνδυνο για αύξηση βάρους
της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή Οι γιατροί ενδέχεται σύντομα να δώσουν σε μωρά ένα ποσοστό κινδύνου παχυσαρκίας χάρη σε μια πρόσφατα ανεπτυγμένη ανέξοδη γενετική εξέταση. Περίπου τα δύο τρίτα των Αμερικανών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τόσο το DNA όσο και ο τρόπος ζωής καθορίζουν ποιος θα φτάσει σε ένα ανθυγιεινό βάρος. Τώρα, […]

της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή

Οι γιατροί ενδέχεται σύντομα να δώσουν σε μωρά ένα ποσοστό κινδύνου παχυσαρκίας χάρη σε μια πρόσφατα ανεπτυγμένη ανέξοδη γενετική εξέταση. Περίπου τα δύο τρίτα των Αμερικανών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τόσο το DNA όσο και ο τρόπος ζωής καθορίζουν ποιος θα φτάσει σε ένα ανθυγιεινό βάρος. Τώρα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Ινστιτούτου Ευρέων Ερευνών έχουν εντοπίσει γενετικούς δείκτες ανιχνεύσιμους χρησιμοποιώντας μια δοκιμή DNA που μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να προβλέψουν την παχυσαρκία με άνευ προηγουμένου ακρίβεια.

Η δοκιμή δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη βεβαιότητα, αλλά οι 2,1 εκατομμύρια γενετικές παραλλαγές που χρησιμοποιεί θα μπορούσαν να δώσουν στις οικογένειες μια έγκαιρη προειδοποίηση ότι τα παιδιά τους πρέπει να παραμείνουν ενεργά και να τρώνε καλά για να ελαχιστοποιήσουν τους κληρονομικούς κινδύνους παχυσαρκίας. Και οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι μια παρόμοια εξέταση μπορεί να προβλέψει κάποια άλλη περίπλοκη κατάσταση, όπως είναι η καρδιακή νόσος.

Για να σχεδιάσουν τη νέα δοκιμή τους, η ερευνητική ομάδα του Harvard και Broad συγκέντρωσε πληροφορίες για δύο εκατομμύρια παραλλαγές γονιδίων μέσω ενός απλού τεστ DNA 50 microarray DNA. Στο τέλος, εντοπίστηκαν μόνο 140 γενετικές παραλλαγές με ιδιαίτερα ισχυρούς δεσμούς με τους κινδύνους της παχυσαρκίας.

Χρησιμοποιώντας τα μοτίβα που βρήκαν σε όλες αυτές τις γενετικές πληροφορίες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι θα μπορούσαν να προβλέψουν με ακρίβεια ποιοι θα γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι σε δείγμα 3.000 μωρών, παιδιών και ενηλίκων. Τα αποτελέσματα των γενετικών εξετάσεων αντιστοιχούσαν σε «εντυπωσιακές» διαφορές στο βάρος και στο ύψος (και συνεπώς στο ΔΜΣ). Τα μωρά που είχαν γενετικό κίνδυνο για την παχυσαρκία δεν είχαν πολύ δραστικά διαφορετικά βάρη γέννησης, αλλά από τη στιγμή που ήταν τριών ετών, οι διαφορές που προέβλεπε η εξέταση DNA άρχισαν να ξεφεύγουν.

Και καθώς οι συμμετέχοντες στη μελέτη μεγάλωναν, οι ΔΜΣ τους μειώνονταν όλο και περισσότερο με τα αποτελέσματα των γενετικών δοκιμασιών τους. Η βαθμολογία κινδύνου «προβλέπει σαφείς διαφορές στο βάρος κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας και βαθιές διαφορές στην τροχιά βάρους και τον κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρής παχυσαρκίας τα επόμενα χρόνια», λέει ο ανώτερος συγγραφέας Sekar Kathiresan, ειδικός γονιδιωματικής και καρδιαγγειακής ιατρικής στο Broad Institute.