Καρκίνος πάγκρεας ανοσοθεραπεία: Μια νέα μελέτη με επικεφαλής το Κέντρο Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Ρότζελ συνδύασε την αλληλουχία RNA μονοκύτταρου με δύο άλλες ερευνητικές τεχνικές για να δημιουργήσει αυτό που πιστεύεται ότι είναι το πιο ισχυρό και λεπτομερές πορτρέτο μέχρι σήμερα του δικτύου αλληλεπιδράσεων που καταστέλλουν την ανοσοαπόκριση του σώματος και γύρω από παγκρεατικούς όγκους. Τα ευρήματα της ομάδας, τα οποία εμφανίζονται στο περιοδικό Nature Cancer, έδωσαν ένα νέο επίκεντρο στον μεγάλο βαθμό στον οποίο η ανοσοαπόκριση ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και όγκο σε όγκο – το οποίο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη καθώς αναπτύσσονται νέοι συνδυασμοί ανοσοθεραπείας έναντι του θανατηφόρα ασθένεια.
«Οι καρκίνοι του παγκρέατος δεν ήταν ευαίσθητοι στη θεραπεία του ανοσοποιητικού συστήματος, και εκείνοι από εμάς στον τομέα προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε είναι γιατί αυτό που κάνει αυτόν τον καρκίνο τόσο διαφορετικό», λέει η ανώτερη συγγραφέας της μελέτης Marina Pasca di Magliano, Ph.D. , καθηγητής χειρουργικής και κυτταρικής και αναπτυξιακής βιολογίας στο Michigan Medicine. «Αυτό που λείπει είναι ακόμη και μια βασική κατανόηση της ποικιλίας και των ατομικών διαφορών στην ανοσοαπόκριση μεταξύ των ασθενών». Η νέα έρευνα θέτει τα θεμέλια για τις μελλοντικές μεταφραστικές μελέτες και τις κλινικές δοκιμές, με απώτερο στόχο τη μία μέρα να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει εξατομικευμένα μοριακά προφίλ για να προσδιορίσει ποιες ανοσοθεραπείες θα ωφελούσαν περισσότερο κάθε ασθενή, προσθέτει.
Χρόνια στην παραγωγή, η μελέτη αντιπροσωπεύει την προσπάθεια σχεδόν 40 ιατρών U-M και επιστημόνων πάγκων που συνεργάζονται στενά για να αναπτύξουν ένα σύνολο δεδομένων που μπορούν να αντλήσουν ερευνητικές ομάδες στον τομέα για τα επόμενα χρόνια, λέει η ομάδα. Μαζί με την ανάλυση μονοκυττάρων, η ομάδα χρησιμοποίησε ανοσοφθορισμό υψηλής ευκρίνειας και κυτταρομετρία μάζας – που συνδυάζει φασματομετρία μάζας και κυτταρομετρία ροής – για την αξιολόγηση της πολύπλοκης βιολογίας των δειγμάτων όγκου με πολλούς τρόπους. “Νομίζω ότι το βασικό μάθημα για μένα ως κλινικός γιατρός είναι ότι η ανοσοθεραπεία για να εργαστεί σε αυτήν την ασθένεια θα συνεχίσει να είναι προκλητική, επειδή υπάρχουν περιπλοκές που μόλις αρχίζουμε να εκτιμούμε”, λέει ο συν-ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Filip Bednar, MD , επίκουρος καθηγητής χειρουργικής. “Αυτό το έργο ανοίγει την πόρτα για την κατανόηση αυτών των πολυπλοκότητας και για να καταλάβουμε πώς μπορούμε να τα ξεπεράσουμε”.
