Η χορήγηση του φαρμάκου μεθιμαζόλη (ΜΤΖ) για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού στην εγκυμοσύνη μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εμβρύου, όπως ατρησία οισοφάγου (η κατάσταση στην οποία ο οισοφάγος δεν ενώνεται με τον στόμαχο) ή ομφαλοκήλη. Στο γενικό πληθυσμό, η επίπτωση αυτών των ελαττωμάτων εκτιμάται σε περίπου σε 1 στα 1.000 νεογέννητα.
Πρόσφατα το Ιαπωνικό κέντρο υγείας και ανάπτυξης των παίδων εξέδωσε την τελική έκθεση της επίδρασης της μεθιμαζόλη στην έκβαση των εγκυμοσυνών στην Ιαπωνία μεταξύ 2008-2015, πριν και μετά την έκδοση ειδοποίησης κατά της χρήσης μεθιμαζόλης κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Η τελική έκθεση περιέλαβε ευρήματα σε τρεις ομάδες εγκύων με υπερθυρεοειδισμό, αυτές που έλαβαν θεραπεία με ΜΤΖ κατά το πρώτο τρίμηνο έναντι εγκύων που έλαβαν άλλες ή καμία θεραπεία, καθώς και υγιείς.
Τα αποτελέσματα έδειξαν συνολική εμφάνιση εμβρυοπάθειας σε 2,7% επί 263 γυναικών που έλαβαν ΜΤΖ, σε σύγκριση με καμία περίπτωση σε όσες έλαβαν άλλη αγωγή και μία περίπτωση μεταξύ 1837 γεννήσεων στις υγιείς. Ειδικότερα, εξετάζοντας τα ποσοστά εμφάνισης πριν και μετά την ειδοποίηση για την ΜΤΖ από τις αρχές, η συχνότητα εμφάνισης της εμβρυοπάθειας από ΜΤΖ μειώθηκε από ένα αρχικό ποσοστό 4,3% σε 1,4%.
Η συχνότητα εμφάνισης δυσμορφιών του εμβρύου σε γυναίκες που έλαβαν ΜΤΖ ήταν υψηλότερη αλλά μειώθηκε. Η περίοδος της κύησης κατά την οποία συνέβη η έκθεση στην ΜΤΖ είναι κομβική. Προτείνεται πλέον με σιγουριά να αποφεύγεται η έκθεση στη ΜΤΖ κατά την περίοδο της οργανογένεσης του εμβρύου (που γίνεται στις πρώτες 12 εβδομάδες της κύησης) σε γυναίκες με υπερθυρεοειδισμό.
Ποια είναι τα σημάδια και τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού;
Όταν αναπτύσσεται ο υπερθυρεοειδισμός συνήθως είναι παρούσα μια βρογχοκήλη (διεύρυνση του θυρεοειδούς) και μπορεί να σχετίζεται με ορισμένα ή πολλά από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Γρήγορος καρδιακός ρυθμός, συχνά περισσότερο από 100 παλμούς ανά λεπτό, ανησυχία, οξυθυμία, τρόμος των χεριών, απώλεια βάρους, ενώ η λήψη τροφής είναι ίδια ή και περισσότερη από την συνηθισμένη, δυσανεξία στις υψηλές θερμοκρασίες και αυξημένη εφίδρωση (ζεστές και υγρές παλάμες), απώλεια των μαλλιών του τριχωτού της κεφαλής, μυϊκή αδυναμία, ιδιαίτερα στα μπράτσα και στους μηρούς, διαταραχές έμμηνου ρύσεως, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, ιδιαίτερα σε ασθενείς ηλικίας άνω των 60 ετών.