Οι έγκυες γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο μπορούν να ξεκινήσουν θεραπεία αμέσως χωρίς να ανησυχούν για τις επιπτώσεις των φαρμάκων ή των ακτινοβολιών στο αγέννητο μωρό τους, όπως δηλώνουν οι ειδικοί.
Μια μελέτη που διεξήχθη με 129 παιδιά ηλικίας 1 έως 3 τα οποία είχαν εκτεθεί προγεννητικά στη θεραπεία του καρκίνου, όπως φάνηκε, είχαν φυσιολογική διανοητική εξέλιξη και καρδιακή λειτουργία όταν συγκρίθηκαν με παιδιά από το γενικό πληθυσμό.
“Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ο φόβος της θεραπείας του καρκίνου δεν είναι λόγος για να τερματίσει μια γυναίκα την εγκυμοσύνη της , η θεραπεία της μητέρας δεν πρέπει να καθυστερήσει και η χημειοθεραπεία πρέπει να δοθεί στην ώρα της”, δήλωσε ο Frederic Amant, καθηγητής και γυναικολόγος ογκολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομεία Leuven στο Βέλγιο, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
Η ομάδα του Amant μελέτησε 129 παιδιά από το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ιταλία και την Τσεχική Δημοκρατία, σε σχέση με μια ομάδα παιδιών που γεννήθηκαν από μητέρες που δεν παρουσίασαν καρκίνο.
Οι πιο κοινοί καρκίνοι μεταξύ των μητέρων ήταν του μαστού, η λευχαιμία και το λέμφωμα .
Ογδόντα εννέα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε χημειοθεραπεία πριν από τη γέννησή τους, τέσσερα με ακτινοθεραπεία, επτά σε χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες, 13 σε χειρουργική επέμβαση και ένα από τα αντικαρκινικά φάρμακα Herceptin ή ιντερφερόνη βήτα, ενώ 14 μητέρες με καρκίνο δεν είχαν λάβει θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.
“Δεν βρήκαμε σημαντικές διαφορές στη διανοητική ανάπτυξη των παιδιών που εκτίθενται σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση σε σχέση με τα παιδιά που ο μητέρες τους, δεν έλαβαν καμία θεραπεία», δήλωσε ο Amant, δήλωσε ωστόσο, «δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι όλα τα είδη της χημειοθεραπείας είναι ασφαλή.»
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι τα παιδιά των μητέρων με καρκίνο γεννιούνται πρόωρα σε σχέση με εκείνα του υπόλοιπου πληθυσμού είτε έχει λάβει θεραπεία η μητέρα, είτε όχι. Το 61 τοις εκατό είχαν γεννηθεί σε λιγότερο από 37 εβδομάδας κύησης, σε σύγκριση με περίπου 7 τοις εκατό του γενικού πληθυσμού.
.“Το σημαντικό μήνυμα σε αυτό το στάδιο φαίνεται να είναι ότι οι γιατροί δεν θα πρέπει να αρχίσουν την θεραπεία του καρκίνου, αμέσως, αλλά θα πρέπει επίσης να προσπαθήσουν να συνεχιστεί και η εγκυμοσύνη.