Η καθυστέρηση χειρουργικής επέμβασης μετά τη διάγνωση καρκίνου της μήτρας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου, ωστόσο και η πρώιμη επέμβαση μπορεί να είναι εξίσου επιζήμια για ορισμένες γυναίκες, αναφέρεται σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Obstetrics and Gynecology. Στη μελέτη, οι γυναίκες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση (συνήθως για την αφαίρεση της μήτρας) μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες μετά τη διάγνωση είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου εντός πέντε ετών, σε σύγκριση με εκείνες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση τρεις ή τέσσερις εβδομάδες μετά την αρχική τους διάγνωση.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, εξέτασαν περισσότερες από 200.000 περιπτώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σχεδόν τα δύο τρίτα των περιπτώσεων που μελετήθηκαν (140.078) θεωρήθηκαν καρκίνοι χαμηλού κινδύνου. Από αυτούς, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στην πρώτη ή τη δεύτερη εβδομάδα μετά τη διάγνωση είχαν κατά 14% αυξημένο κίνδυνο θανάτου εντός πέντε ετών, σε σύγκριση με τις ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση μετά τρεις ή τέσσερεις εβδομάδες. Για τις γυναίκες με καρκίνο υψηλού κινδύνου (68.360), το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 20%. Ο κίνδυνος, οι συγγραφείς προτείνουν, είναι πιθανώς ριζωμένος στην παράδοση της περίθαλψης, και όχι τον ίδιο τον καρκίνο. Σε αμφότερες τις ομάδες κινδύνου, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση νωρίς είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα σε 30 ημέρες από το χειρουργείο τους.
Οι ασθενείς αυτές είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να ήταν μαύρες, να είχαν νόσο προχωρημένου σταδίου και να μην είχαν ασφάλιση. «Υποψιαζόμαστε ότι οι ιατροί που διαγιγνώσκουν καρκίνο του ενδομητρίου μπορεί να πιστεύουν, όχι αδικαιολόγητα, ότι το καλύτερο πράγμα που μπορούν να κάνουν για αυτές τις γυναίκες είναι να τις χειρουργήσουν το συντομότερο δυνατό, γιατί αν περιμένουν πάρα πολύ καιρό ο καρκίνος θα μπορούσε να επεκταθεί, με αποτέλεσμα μια χειρότερη έκβαση» είπε ο κύριος συγγραφέας David I. Shalowitz, MD. «Αλλά, τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι η προ-χειρουργική φροντίδα και η παραπομπή σε εξειδικευμένους ιατρούς στο αντικείμενο της γυναικολογικής ογκολογίας μπορεί να είναι πιο σημαντική.»
Κάθε έτος, πάνω από 60.000 γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες θα διαγνωστούν με καρκίνο του ενδομητρίου ή καρκίνου του τοιχώματος της μήτρας. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί καθώς τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται, δεδομένου ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο μιας γυναίκας να αναπτύξει καρκίνο του ενδομητρίου. Ο καρκίνος του ενδομητρίου εμφανίζεται γενικά σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες άνω των 50. Συνολικά, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης είναι 82 τοις εκατό.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε γυναίκες με καρκίνους χαμηλού κινδύνου των οποίων η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιήθηκε οκτώ εβδομάδες ή και περισσότερο μετά τη διάγνωση. Οι μεγάλοι χρόνοι αναμονής έχουν συσχετιστεί με χειρότερη έκβαση των καρκίνων του μαστού, του ορθού και της ουροδόχου κύστης. Ωστόσο, παλαιότερες μελέτες του καρκίνου του ενδομητρίου είχαν αμφίσημα αποτελέσματα. Παράγοντες όπως η κακή πρόσβαση στην περίθαλψη, το καθεστώς ασφάλισης, και προϋπάρχοντα νοσήματα, όπως καρδιακές παθήσεις, θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τη χειρουργική επέμβαση.