Αν οι άνθρωποι που διατρέχουν κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας καταναλώνουν περισσότερα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (βρίσκονται στα ψάρια και τα συμπληρώματα ιχθυελαίου), μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες τους να αναπτύξουν τη νόσο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο Rheumatology.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, μια χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση και εξελικτική νόσος, που προσβάλλει κατ’ εξοχήν τις αρθρώσεις, αλλά όχι σπάνια και διάφορα άλλα όργανα, είναι το συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα. Προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 35-55 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμη και σε παιδιά. Δεν υπάρχει θεραπεία για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά συγκεκριμένες τεχνικές μπορεί να βοηθήσουν στη διαχείρισή της και τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα στην διατροφή των ασθενών.
Στην πρόσφατη έρευνα οι μελετητές πήραν στοιχεία από 30 άτομα που έπασχαν από ρευματοειδής αρθρίτιδα. Από τους 30 ασθενείς μόλις το 6,7% δήλωσε πως παίρνει συμπληρώματα Ωμέγα-3, ενώ οι εξετάσεις αίματος έδειξαν πως οι ασθενείς ρευματοειδούς αρθρίτιδας είχαν χαμηλά επίπεδα Ωμέγα-3. Όσοι έπαιρναν συμπληρώματα Ωμέγα-3 είχαν μια πολύ πιο αργή εξέλιξη της νόσου και αν και η έρευνα έγινε με μικρό δείγμα, είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται πως τα Ωμέγα-3 μπορούν να ωφελήσουν ασθενείς με ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Πηγές άντλησης Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αποτελούν τα λιπαρά ψάρια τα οποία παρόλο που περιέχουν αρκετό λίπος, αυτό είναι κυρίως ακόρεστο. Πηγή αποτελούν και τα ιχθυέλαια όπως της ρέγκας, της σαρδέλας, της αντζούγιας, του κολιού, του σολομού, της πέστροφας κ.α. Επίσης τα θαλασσινά, το tofu (τυρί από γάλα σόγιας), ξηροί καρποί όπως τα αμύγδαλα και τα καρύδια και τα αυγά. Επίσης, πηγές Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μπορούν να αποτελέσουν και μερικά φυτικά έλαια όπως έλαια από καρπούς, από λιναρόσπορο και ελαιοκράμβη. Ακόμη, η λήψη των Ωμέγα-3 μπορεί να γίνει και μέσω συμπληρωμάτων.