Οι αρθρώσεις που πονούν είναι συχνό φαινόμενο για άτομα άνω των 50 ετών, αλλά είναι ακόμα σημαντικό να μιλήσετε με έναν γιατρό γι ‘αυτό αντί να κάνετε ατελείωτα αυτοθεραπεία, λένε οι ειδικοί. Τώρα, μια νέα δημοσκόπηση από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν αναλύει τον πόνο στις αρθρώσεις, τον αντίκτυπό του σε όσους απάντησαν στην έρευνα και πώς επέλεξαν να αντιδράσουν σε αυτήν την επώδυνη κατάσταση.
Πόνος στις αρθρώσεις
Τα ευρήματα από την Εθνική Δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν για την Υγιή Γήρανση περιλαμβάνουν ότι το 70% των ατόμων άνω των 50 ετών βιώνουν πόνο στις αρθρώσεις τουλάχιστον περιστασιακά. Περίπου το 60% έχει πει ότι έχει κάποια μορφή αρθρίτιδας. Μεταξύ εκείνων που έχουν συμπτώματα αρθρίτιδας, περίπου το 45% είπε ότι έχει πόνο κάθε μέρα και το 49% είπε ότι περιορίζει κάπως τις συνήθεις δραστηριότητές τους. «Εάν νιώθετε συχνά πόνο στις αρθρώσεις ή παρεμβαίνει στις κανονικές σας δραστηριότητες, δεν χρειάζεται να το κάνετε μόνοι σας», δήλωσε η Indira Venkat, ανώτερη αντιπρόεδρος της AARP Research.
Η οργάνωση ήταν ένας από τους υποστηρικτές της δημοσκόπησης. «Μιλήστε με τον πάροχο υγείας σας για το πώς αντιμετωπίζετε τον πόνο στις αρθρώσεις σας και για πρόσθετες στρατηγικές που μπορεί να σας βοηθήσουν». Περίπου το 80% αυτών με πόνο στις αρθρώσεις δήλωσαν ότι είχαν τουλάχιστον κάποια εμπιστοσύνη ότι θα μπορούσαν να το διαχειριστούν μόνοι τους. Περίπου το 66% το κάνει αυτό με παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή, όπως ασπιρίνη, ακεταμινοφαίνη (Tylenol), ιβουπροφαίνη (Motrin, Advil) ή ναπροξένη (Aleve). Περίπου το 26% ανέφερε ότι έπαιρνε συμπληρώματα, όπως γλυκοζαμίνη ή χονδροϊτίνη.
Περίπου το 11% χρησιμοποιεί κανναβιδιόλη (CBD), που προέρχεται από μαριχουάνα, ενώ το 9% χρησιμοποιεί μαριχουάνα. Περίπου το 18% χρησιμοποιεί μόνο συνταγογραφούμενα μη οπιοειδή αναλγητικά, το 19% κάνει ενέσεις στεροειδών, το 14% παίρνει στεροειδή από το στόμα, το 14% χρησιμοποιεί οπιοειδή και το 4% χρησιμοποιεί αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο. “Υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι που σχετίζονται με πολλές από αυτές τις θεραπευτικές επιλογές, ειδικά όταν λαμβάνονται μακροχρόνια ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα. Ωστόσο, το 60% όσων λαμβάνουν δύο ή περισσότερες ουσίες για τον πόνο στις αρθρώσεις τους είπε ότι ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης δεν είχε μιλήσει με τους κινδύνους ή δεν μπορούσαν να θυμηθούν αν είχαν. Και το 26% όσων έπαιρναν από του στόματος στεροειδή δεν είχαν μιλήσει με έναν πάροχο για τους ειδικούς κινδύνους που ενέχουν αυτά τα φάρμακα», είπε η Δρ Beth Wallace.
Είναι ρευματολόγος και ερευνήτρια στο σύστημα VA Ann Arbor Healthcare, το VA Center for Clinical Management Research and Michigan Medicine. «Αυτό υποδηλώνει μια πιεστική ανάγκη για τους παρόχους να μιλήσουν με τους ασθενείς τους για το πώς να διαχειριστούν τον πόνο στις αρθρώσεις τους και ποιες αλληλεπιδράσεις και μακροπρόθεσμους κινδύνους μπορεί να προκύψουν εάν χρησιμοποιούν φάρμακα για να το κάνουν», είπε ο Wallace. Οι κατευθυντήριες γραμμές από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας για την οστεοαρθρίτιδα και την πιο σπάνια ρευματοειδή αρθρίτιδα επιδιώκουν να μειώσουν τον κίνδυνο που μπορεί να συμβεί με μακροχρόνια χρήση ή για όσους λαμβάνουν πολλαπλά φάρμακα που μπορούν να επηρεάσουν το στομάχι, το συκώτι, την αρτηριακή πίεση, το σάκχαρο του αίματος, τη διάθεση ή κοιμήσου.
Οι οδηγίες για την οστεοαρθρίτιδα, η οποία μπορεί να προκληθεί από φθορά, δίνουν έμφαση στην απώλεια βάρους, την άσκηση, τα προγράμματα αυτοδιαχείρισης με εκπαιδευτές αρθρίτιδας, το τάι τσι, τη γιόγκα, τους νάρθηκες και την κινησιοταινία, τον βελονισμό ή τον βελονισμό, τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και την εφαρμογή θερμότητας. κρύα ή τοπικά αναλγητικά στις αρθρώσεις που πονούν. Για τη φαρμακευτική αγωγή, οι κατευθυντήριες γραμμές εστιάζονται στη βραχυπρόθεσμη χρήση φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή σε χαμηλές δόσεις, μαζί με ενέσεις στεροειδών στις αρθρώσεις σε κατάλληλους ασθενείς. Συστήνουν ενάντια στα περισσότερα συμπληρώματα, οπιοειδή και άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Περίπου το 64% των ερωτηθέντων που έχουν πόνο στις αρθρώσεις κάνουν άσκηση και το 24% έχουν κάνει φυσικοθεραπεία. Πολύ λιγότερες χρησιμοποιημένες επιλογές χωρίς φάρμακα, όπως σιδεράκια. Ορισμένες ομάδες ηλικιωμένων ενηλίκων φαίνεται να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν χειρότερο πόνο στις αρθρώσεις, δήλωσε ο διευθυντής της δημοσκόπησης Δρ. Preeti Malani, γιατρός του Michigan Medicine με εκπαίδευση σε μολυσματικές ασθένειες και γηριατρική. «Όσοι λένε ότι η γενική τους υγεία είναι δίκαιη ή κακή είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πουν ότι έχουν μέτριο ή σοβαρό πόνο στις αρθρώσεις από όσους έχουν καλύτερη υγεία.
Η διαφορά ήταν σχεδόν εξίσου μεγάλη μεταξύ εκείνων που λένε ότι η ψυχική τους υγεία είναι δίκαιη ή κακή. ανέφερε καλύτερη ψυχική υγεία», είπε σε δελτίο τύπου του Michigan Medicine. «Και οι ηλικιωμένοι με δίκαιη ή κακή σωματική ή ψυχική υγεία ήταν πολύ πιο πιθανό να συμφωνήσουν με τη δήλωση ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει κάποιος με πόνο στις αρθρώσεις για να ανακουφίσει τα συμπτώματά του, κάτι που τώρα γνωρίζουμε ότι είναι αναληθές», είπε ο Malani. «Οι πάροχοι υγείας πρέπει να θίξουν το θέμα του πόνου στις αρθρώσεις με τους ηλικιωμένους ασθενείς τους και να τους βοηθήσουν να κάνουν ένα σχέδιο φροντίδας που μπορεί να λειτουργήσει για αυτούς».