Συνεντεύξεις

ΗΠΑ: Ο Dr Κωνσταντίνος Πλεστής μιλά αποκλειστικά στο healthweb για την σταδιακή άρση του lockdown

ΗΠΑ: Ο Dr Κωνσταντίνος Πλεστής μιλά αποκλειστικά στο healthweb για την σταδιακή άρση του lockdown
Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου Για την σταδιακή άρση του lockdown στις πολιτείες των ΗΠΑ, τα μαζικά τεστ αντισωμάτων στον πληθυσμό, την ανάλυση των επιδημιολογικών δεδομένων ανά πολιτεία αλλά και τα οικονομικά προβλήματα που προκάλεσε η παρατεταμένη καραντίνα μιλά αποκλειστικά στο healthweb.gr o Dr Κωνσταντίνος Πλεστής MD Professor Cardiothoracic Surgery Sidney Kimmel Medical College,  Thomas Jefferson University, Philadelphia, PA. Μιλήστε μας για την  κατάσταση που επικρατεί  στην Φιλαδέλφεια της Αμερικής […]

Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου

Για την σταδιακή άρση του lockdown στις πολιτείες των ΗΠΑ, τα μαζικά τεστ αντισωμάτων στον πληθυσμό, την ανάλυση των επιδημιολογικών δεδομένων ανά πολιτεία αλλά και τα οικονομικά προβλήματα που προκάλεσε η παρατεταμένη καραντίνα μιλά αποκλειστικά στο healthweb.gr o Dr Κωνσταντίνος Πλεστής MD Professor Cardiothoracic Surgery Sidney Kimmel Medical College,  Thomas Jefferson University, Philadelphia, PA.

Μιλήστε μας για την  κατάσταση που επικρατεί  στην Φιλαδέλφεια της Αμερικής εν μέσω πανδημίας του κοροναϊού;

Στην Φιλαδέλφεια και στις γύρω περιοχές υπάρχουν άνθρωποι με κοροναϊό αλλά όχι χιλιάδες. Η Νέα Υόρκη, η νότια Αμερική και το Κονέκτικατ έχουν τα περισσότερα κρούσματα. Όχι τόσο η Φιλαδέλφεια και τα περίχωρα της.

Ποια είναι η εικόνα στα νοσοκομεία της περιοχής σας;

Υπάρχουν στη Φιλαδέλφεια νοσοκομεία που αντιμετωπίζουν περιστατικά με κοροναϊό και άλλα είναι άδεια. Μερικές περιοχές είχαν  μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων σε σχέση με άλλες, επειδή ζουν άνθρωποι που ταξιδεύουν πολύ. Η Νέα Υόρκη είχε πολλά κρούσματα,  γιατί έχει μεγάλα αεροδρόμια, ήρθαν πολλοί άνθρωποι από την Κίνα και την Ευρώπη και έφεραν τον ιό . 

Τι  πιστεύετε ότι  δεν πήγε καλά στην Αμερική και υπάρχει τόσος μεγάλος αριθμός κρουσμάτων και νεκρών;

Τα κρούσματα είναι πάνω από 3 εκατομμύρια. Τώρα κάνουν δειγματοληπτικά τεστ σε πολλές περιοχές στην Αμερική, για να δουν ποιος είναι ακριβώς ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί. Στην αρχή ο αριθμός φαινόταν μικρός αλλά στο γενικό πληθυσμό τα ποσοστά είναι από 10 έως 30%. Ο κοροναϊός είναι μία ιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται όπως και άλλες γρίπες. Η μεταδοτικότητα αυτού του ιού όμως, είναι μεγαλύτερη από άλλους ιούς αλλά αν συγκρίνουμε τα νούμερα, φαίνεται ότι οι θάνατοι δεν ήταν τόσοι πολλοί, όσο τα δείγματα που πήραν στην αρχή.

Η πραγματικότητα είναι, ότι ο ιός έχει επηρεάσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων αλλά πολλοί ήταν ασυμπτωματικοί. Γι’ αυτό τώρα προσπαθεί η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις πολιτείες να κάνει ελέγχους με διάφορους τρόπους,  για να εξακριβωθεί η ακριβής θνησιμότητα από τον κοροναϊό. Αυτό θα έχει σημαντική επίπτωση στο πώς θα αρθούν τα μέτρα και πώς θα ανοίξει η χώρα. Τώρα γίνονται πάρα πολλά τεστ και σε πολλές περιοχές για τον λόγο αυτό. Για να δουν δηλαδή ποιος είναι ο επιπολασμός της ασθένειας και μάλιστα θέλουν να εντοπίσουν αν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των πολιτειών. Στο Στάνφορντ έχουν κάνει ήδη μελέτες, μάλιστα ο κος Ιωάννης Ιωαννίδης έχει ανακαλύψει ότι ο πραγματικός αριθμός ανθρώπων που έχει νοσήσει από τον κοροναϊό είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που πιστεύαμε μέχρι τώρα.

Πως βλέπετε να εξελίσσεται η πανδημία;

Υπήρχε πολύ μεγάλος φόβος, όταν ξεκίνησε αλλά στην Αμερική υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που θέλουν  να ανοίξει σταδιακά η οικονομία και μια μερίδα ανθρώπων, ο οποίοι  λένε ότι θα υπάρξει και νέο κύμα το Φθινόπωρο και πρέπει να παραμείνει η κλειστή. Προσωπικά, πιστεύω ότι τις επόμενες 10 ημέρες θα γίνουν πολλά τεστ και θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα data για να πάρουν αποφάσεις.

Το κακό είναι ότι 20 εκατομμύρια πολίτες έχουν ήδη δηλώσει άνεργοι στην Αμερική. Πριν τον κοροναϊό η ανεργία ήταν 3%. Οι άνθρωποι είναι στα σπίτια και είναι πολύ δύσκολο. Πώς θα ζήσουν; Πιστεύω ότι επειδή υπήρχε μία γενική λοίμωξη από τον κοροναϊό, έχει νοσήσει πολύς κόσμος. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει ανοσία και έχει περάσει τη νόσο με λίγα συμπτώματα. Αν αυτό είναι αλήθεια, και ελπίζουμε να διαπιστωθεί σύντομα, σημαίνει ότι πολύς κόσμος έχει πάθει ανοσία και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη ,για το τι θα γίνει με την οικονομία της χώρας.

Έχουν ειπωθεί πολλά για την «ανοσία της αγέλης» και μάλιστα από ορισμένους αμφισβητείται.

Στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Pennstate όπου εργάζομαι, έχουμε λίγους ασθενείς  με κοροναϊό. Το σημαντικότερο είναι να βρεθεί με δειγματοληπτικές έρευνες, ποιες περιοχές των ΗΠΑ και πόσοι άνθρωποι έχουν νοσήσει. Άλλο είναι να έχει επηρεαστεί το 30% και άλλο το 5%. Επειδή η Αμερική είναι μία πολύ μεγάλη χώρα, πρέπει να υπάρχουν νούμερα για να μπορέσει κανείς να πάρει μία απόφαση. Η Νέα Υόρκη με 8 εκατομμύρια κόσμο είχε 25.000 θανάτους, ενώ σε άλλες πολιτείες π.χ. η Φιλαδέλφεια και η Πενσυλβανία ίσως να έχει 2000 θανάτους. Η Φλόριντα και η Καλιφόρνια έχουν πάρα πολύ λίγους θανάτους.

Είναι πολύ δύσκολο να εκφέρω γνώμη, από μία πολιτεία για το τι γίνεται σε όλη την Αμερική. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων που πέθαναν ήταν ηλικιωμένοι και είχαν και άλλα νοσήματα όπως υπέρταση, διαβήτη, παχυσαρκία κ.ά.. Είχαν επιβαρυμένο ιστορικό και πολλοί ζούσαν σε οίκους ευγηρίας.

Μην ξεχνάτε, ότι  όταν 20 εκατομμύρια κόσμος χάνει τη δουλειά του, αυτόματα χάνουν και την ασφάλεια υγείας, πολλοί φοβούνται να πάνε στα νοσοκομεία και στους γιατρούς. Έχουν σταματήσει και τα χειρουργεία. Πρέπει αυτό να το αναλογιστούν, γιατί κάνεις δεν θέλει να σταματήσει  τον κοροναϊό και να πεθάνουν οι πολίτες  από άλλες ασθένειες. Η κυβέρνηση έκανε έναν προϋπολογισμό 2,5 τρις δολάρια για να βοηθήσει όλους αυτούς τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα αλλά νομίζω, ότι πρέπει να βρεθεί μία ισορροπία μεταξύ των δύο. Πού σταματάει το ένα και που αρχίζει το άλλο. Πρέπει να δουν πόσοι μολύνθηκαν  και πόση είναι η θνητότητα για να παρθούν αποφάσεις.

 Πιστεύετε ότι  ο κυβερνήτης στην Φιλαδέλφεια Thomas westerman wolf διαχειρίζεται σωστά την κατάσταση;

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δίνει κατευθύνσεις αλλά οι κυβερνήτες παίρνουν τις τελικές αποφάσεις.  Όταν εμφανίστηκε ο ιός στην Νέα Υόρκη ανησύχησαν όλοι και πάρθηκαν μέτρα που έκλεισαν την οικονομία της Αμερικής, κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου. Είμαι 35 χρόνια στην Αμερική και αυτό δεν έχει γίνει ποτέ. Ούτε στο HIV, SARS, ούτε στην γρίπη των χοίρων. Αλλά δεν γινόταν αλλιώς, επειδή υπήρχε πολύ ανησυχία.

Πόσο γρήγορα – κατά τη γνώμη σας μπορεί να δοθεί οριστική λύση με θεραπεία  ή εμβόλιο;

Νομίζω ότι πρέπει να καταλάβουμε, ότι μπορεί να μην βρεθεί εμβόλιο για τον κοροναϊό ή μπορεί να πάρει 2 χρόνια λόγω δοκιμών. Εγώ έζησα στην Αμερική όταν υπήρχε το HIV. Εμβόλιο για το AIDS  ποτέ δεν βρέθηκε αλλά βρέθηκαν πολύ ισχυρά φάρμακα. Είναι πιθανό,  ότι κάτι τέτοιο μπορεί να βρεθεί και για τον κοροναϊό, να βρεθούν δηλαδή θεραπευτικές αγωγές και αυτό είναι σημαντικό.

Στη Φιλαδέλφεια είστε σε καραντίνα; Πώς είναι η καθημερινότητά σας;

Έχουν κλείσει όλα τα καταστήματα για να μην υπάρχουν συναθροίσεις και φοράμε παντού μάσκα. Στα εσωτερικά ταξίδια, ωστόσο δεν υπάρχει απαγόρευση. Στο νοσοκομείο κρατάμε αποστάσεις και αποφεύγουμε να είμαστε πολλά άτομα μαζί στον ίδιο χώρο και φυσικά φοράμε μάσκα.

Σας φοβίζει κάτι ;

Στην αρχή υπήρχε μεγάλη φοβία, ειδικά με όλα συνέβησαν στην Κίνα και την Ιταλία, όπου πέθαναν πολλοί ασθενείς. Ακολούθησε η Νέα Υόρκη. Αυτά τα τρία σημεία δημιούργησαν πολύ φόβο.

Όσο περνάει ο καιρός, αν πραγματικά έχουν προσβληθεί πολλοί άνθρωποι από τον κοροναϊό και η θνησιμότητα είναι σχετικά μικρή, νομίζω ότι ο φόβος αυτός θα φύγει.  Αν υπάρχουν διαφορές στις θνησιμότητες μεταξύ των διαφόρων περιοχών, αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στην προσέγγιση που πρέπει να έχουμε.

Επίσης, θεωρώ σημαντικό να βρεθεί ποιές είναι οι ομάδες που έχουν τη μεγαλύτερη θνησιμότητα. Εάν μπορούμε να το πούμε αυτό με σαφήνεια, πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτές τις ομάδες, για να μειώσουμε τη θνησιμότητα στους ανθρώπους που είναι υψηλού ρίσκου. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιες είναι αυτές οι ομάδες, ώστε  να επικεντρώσουμε την θεραπεία και την καραντίνα σε αυτές, γιατί αυτές είναι πιο ευπαθείς.

Πιστεύετε ότι η Ελλάδα έλαβε τα κατάλληλα μέτρα;

Κατά τη γνώμη μου, όταν ξέσπασε η κρίση, όλοι ακούγαμε για πάρα πολλούς θανάτους, υπήρχε πολύ μεγάλη φοβία και καταλαβαίνω γιατί η κυβέρνηση της Ελλάδας όπως και της Αμερικής πήραν πολύ δραστικά μέτρα. Δεν διαφωνώ με αυτό. Αυτό έπρεπε να γίνει, γιατί δεν υπήρχαν δεδομένα.

Η ερώτηση είναι από εδώ και πέρα τι γίνεται;

Νομίζω, ότι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει, τι θα γινόταν και πήραν την απόφαση να κλείσουν τις χώρες τους, γιατί δεν γνώριζαν πόσο θανατηφόρος ήταν ο ιός. Όλοι αυτοί οι φόβοι ήταν λογικοί και νομίζω ότι ορθά λήφθηκαν τα μέτρα, προκειμένου να βρεθεί μια λύση. Τώρα πέρασε ενάμισης μήνας. Ποιος είναι ο επιπολασμός της ασθένειας; Πόσοι έχουν προσβληθεί; Πόσοι έχουν πεθάνει; Ποιοι παράγοντες έφεραν τη θνησιμότητα; Τώρα που έχουμε αυτές τις πληροφορίες, πρέπει να τις αξιολογήσουμε και να τις αξιοποιήσουμε με λογική.

Υπάρχουν – κατά τη γνώμη μου – πολλά κοινωνικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν από τον εγκλεισμό. Ξέρω ότι στην Ελλάδα έχουν πεθάνει 146 άνθρωποι. Τι γίνεται τώρα;  Κάθε θάνατος για την οικογένεια του ανθρώπου που έφυγε είναι σίγουρα τραγικό πράγμα. Δεν θέλουμε κανένας άνθρωπος να πεθάνει. Αλλά τώρα ποιο είναι το επόμενο βήμα; Δεν μπορούμε να δούμε το θέμα μόνο από την καθαρά ιατρική φύση αλλά γενικότερα.

Αυτό διερωτώνται τώρα στις ΗΠΑ. Προσπαθούν να βρουν μία λύση, για το τι θα γίνει στο επόμενο βήμα. Υπάρχει μία φοβία για τον κοροναϊό και άλλα κοινωνικά θέματα που προκύπτουν, επειδή οι άνθρωποι είναι έγκλειστοι. Πώς θα έρθει ισορροπία σε αυτό;  Αυτό γίνεται μόνο με στατιστικά δεδομένα και στοιχεία, όχι με γενικές αρχές.

Μιλήστε μας για εσάς, ώστε να σας γνωρίσει καλύτερα το ευρύ κοινό.

Σπούδασα  ιατρική στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και  έκανα ειδικότητα  στη Νέα Υόρκη και καρδιοχειρουργική στο Τέξας. Έμεινα για πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Η ειδικότητα  μου είναι η γενική καρδιοχειρουργική με υπο-ειδίκευση στις ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές ή χειρουργικές με μικρές τομές. Έξι χρόνια είμαι στη Φιλαδέλφεια, η γυναίκα μου είναι παιδίατρος – ενδοκρινολόγος και έχουμε δύο παιδιά. Ζούμε πάνω από 35 χρόνια στην Αμερική.

Η Υπο-ειδίκευση σας είναι η αορτή;

Ναι, σωστά. Σκεφτείτε, ότι σε ένα σύνολο 300 χειρουργείων που κάνω  το χρόνο, τα μισά από αυτά είναι χειρουργεία της αορτής. Τα  υπόλοιπα 150 είναι βαλβδιδοπάθειες της αορτής και της μητροειδούς βαλβίδας με έμφαση στις επιδιορθώσεις.

Έχει τύχει να χειρουργήσετε κάποιον άνθρωπο που να έχει και κοροναϊό;

Όχι δεν έχω χειρουργήσει, γιατί τώρα κάνουμε επείγοντα μόνο, που δεν πρέπει να περιμένουν 8 εβδομάδες. Βέβαια, στην καρδιοχειρουργική δεν είναι και πολλά χειρουργεία που δεν είναι επείγοντα, αλλά ορισμένα μπορούν να περιμένουν.

Ο τρόπος που γίνονται αυτά τα χειρουργεία, είναι με τεστ στους ασθενείς για covid-19, παράλληλα τους εξηγούμε ότι αν πάθουν covid αυξάνονται τα ποσοστά  θνησιμότητας  και στη συνέχεια λαμβάνουν αποφάσεις με βάση αυτό.  Το νοσοκομείο που εργάζομαι  διαθέτει  5-6 μεγάλες μονάδες εντατικής θεραπείας. Η καρδιοχειρουργική μονάδα έχει 32 κρεβάτια.  Οι  ασθενείς με κοροναϊό  νοσηλεύονται μόνο σε μία ειδική μονάδα που έχει 20 κρεβάτια.  Εγώ χειρουργώ κάθε μέρα τώρα αλλά παίρνουμε προφυλάξεις, οι ασθενείς κάνουν τεστ, εγώ δεν έχω covid (έχω εξεταστεί), οι ασθενείς μπαίνουν σε μία ειδική ομάδα που λαμβάνονται οι προφυλάξεις. Για παράδειγμα,  απαγορεύεται οι  οικογένειές τους ή οποιοσδήποτε τρίτος να έρθει σε επαφή μαζί τους.

Έρχεστε και στην Ελλάδα για να χειρουργήσετε ;

Ναι,  με  προσκαλούν άνθρωποι που με γνωρίζουν σε μεγάλα περιστατικά- χειρουργεία για να βοηθήσω τους Έλληνες ασθενείς που δεν μπορούν να έρθουν στο εξωτερικό. Προσπαθώ να βοηθήσω ασθενείς με μεγάλα ανευρύσματα, τα οποία δεν χειρουργούνται στην Ελλάδα. Έχω έρθει αρκετές φορές τα τελευταία 10 χρόνια. Είναι το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω για την Ελλάδα και τους ανθρώπους που έχουν αυτά τα προβλήματα.

Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι;

Ναι , θέλω να στείλω  ένα μήνυμα :

Πολλές φορές μπορείς να δεις ένα πρόβλημα ή μια ασθένεια με φόβο ή μπορεί να την δεις με βάση τα δεδομένα, εγώ κάνω το δεύτερο. Όχι, ότι δεν βλέπω τον κίνδυνο αλλά πάντα θέλω να εντοπίζω την ‘’ καρδιά ‘’ του προβλήματος ώστε να μπορώ να το ξεπεράσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πρέπει να κοιτάμε το πρόβλημα κατάματα και στην συνέχεια να αποφασίζουμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε με βάση τα δεδομένα.