Συνεντεύξεις

Γ.Ελευθερίου:Το νέο μοντέλο του ΕΣΥ θα είναι απολύτως δωρεάν για τους πολίτες

Γ.Ελευθερίου:Το νέο μοντέλο του ΕΣΥ θα είναι απολύτως δωρεάν για τους πολίτες
Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου  Για προϋπολογισμό του 2020 τόσο των νοσοκομείων αλλά και των δομών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας όσο και των φαρμάκων , μιλάει ο Δρ. Γεώργιος Ελευθερίου, Αγγειοχειρουργός, Γενικός Γραμματέας του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ) στην συνέντευξη που παραχώρησε στο www.Healthweb.gr .Παράλληλα εξηγώντας την πρόταση του ΠΙΣ για την συνεργασία των δημόσιων νοσοκομείων με […]

Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου

 Για προϋπολογισμό του 2020 τόσο των νοσοκομείων αλλά και των δομών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας όσο και των φαρμάκων , μιλάει ο Δρ. Γεώργιος Ελευθερίου, Αγγειοχειρουργός, Γενικός Γραμματέας του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ) στην συνέντευξη που παραχώρησε στο www.Healthweb.gr .Παράλληλα εξηγώντας την πρόταση του ΠΙΣ για την συνεργασία των δημόσιων νοσοκομείων με τα ιδιωτικά τονίζει, μεταξύ άλλων ότι ‘’ Τα δημόσια νοσοκομεία θα είναι πάντα δωρεάν για όλους τους πολίτες, αφού οι όποιες υπηρεσίες θα καλύπτονται κανονικά από την κοινωνική ασφάλιση.’’

Για τα νοσοκομεία αλλά και τις δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ο προϋπολογισμός προβλέπει συνολικά έσοδα 2.760 εκατ. ευρώ έναντι εκτίμησης για το κλείσιμο το 2019 στα 2.788 εκατ. ευρώ. Τα δε έξοδα εκτιμάται ότι το 2020 θα ανέλθουν στα 3.212 εκατ. ευρώ έναντι εκτίμησης για το 2019 στα 2.923 εκατ. ευρώ. Παρά τις διαφορές εσόδων εξόδων οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων αναμένονται ισοσκελισμένοι λόγω «Εθνικολογιστικών Προσαρμογών». Πως σχολιάζετε τα παραπάνω ποσά για το 2020 που προβλέπονται για τα νοσοκομεία και ΠΦΥ;

Είναι μειωμένα τα ποσά που διατίθενται και από ότι φαίνεται θα επαναληφθεί και το 2020 το πρόβλημα περίπου τον Ιούλιο να ξεμένουν από χρήματα τα νοσοκομεία και να μην έχουν να πληρώσουν τους προμηθευτές ; 

Για εμάς πάντα οι προϋπολογισμοί για την Υγεία είναι ελλιπείς. Θεωρούμε ότι ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης, υπολειπόμαστε πολλοί των άλλων Ευρωπαίων, καθώς οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία είναι πολύ κάτω από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Η Ελλάδα δαπανά 1 650 EUR κατά κεφαλή στην υγειονομική περίθαλψη, ποσό που υπολείπεται κατά ένα τρίτο και πλέον από τον μέσο όρο στην ΕΕ. Αυτό αντιστοιχεί στο 8,4% του ΑΕΠ, αλλά στο πλαίσιο της συρρικνούμενης οικονομίας, οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν σημαντικά από το 2009. Ο περιορισμός των δημόσιων δαπανών υγείας αποτελεί μέρος των μέτρων δημοσιονομικής σταθερότητας. Επί του παρόντος, το 59% των δαπανών για την υγεία χρηματοδοτούνται από το δημόσιο, ενώ οι άμεσες δαπάνες από τους ασθενείς (35%) είναι υπερδιπλάσιες του μέσου όρου στην ΕE.

Συνεπώς μία πιθανή διαφορά 100 εκατ. ευρώ δεν αλλάζει την εικόνα του ΕΣΥ. Χρειάζεται γενναία χρηματοδότηση ώστε να μπορέσουν τα δημόσια νοσοκομεία να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των πολιτών. 

Το ζήτημα βέβαια είναι ότι κάθε κυβέρνηση αναγνωρίζει στο τέλος ότι οι προϋπολογισμοί για τα νοσοκομεία είναι περιορισμένοι, γι’ αυτό και κάθε χρόνο υποχρεωτικά προστίθενται κι άλλα κονδύλια από το μέσο του έτους και μετά. 

Σε ότι αφορά στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, έχει καταστεί πλέον σαφές σε όλους ότι δεν έχουν στηριχθεί επαρκώς οι δημόσιες δομές. Ταυτόχρονα και στον ΕΟΠΥΥ τα κονδύλια είναι ελάχιστα για την κάλυψη όλων των ιατρικών επισκέψεων. Είναι ενδεικτικό ότι διατίθενται μόλις 92 εκατ. ευρώ για τους συμβεβλημένους κλινικούς γιατρούς για την κάλυψη περίπου 10 εκατ. ασφαλισμένων, όταν για παράδειγμα μόνο για τα γυαλιά οράσεως δίνονται 50 εκατ. ευρώ ετησίως.

 

Οι ανισότητες είναι τεράστιες και θα πρέπει να επανεξετασθούν ώστε η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας να μπορέσει να καλύψει όλο τον πληθυσμό σε πρωτοβάθμια στάδιο, πριν οι ασθενείς φθάσουν στο νοσοκομείο. 

 Στον προϋπολογισμό προβλέπονται επίσης για τα νοσοκομεία αλλά και τις δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας υγείας, δαπάνες για φάρμακα στα 559 εκατ. ευρώ έναντι 770 εκατ. ευρώ το 2019. Πως το σχολιάζετε ; 

Εκτιμώ ότι η πιθανή μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη που αναφέρετε σχετίζεται με τον διαφορετικό τρόπο διάθεσης των ακριβών φαρμάκων από το νέο έτος. Οι προϋπολογισμοί εκτιμώ ότι εμφανίζονται μειωμένοι γιατί πλέον ένα μεγάλο κονδύλι της φαρμακευτής δαπάνης θα κατευθυνθεί και στα φαρμακεία της γειτονιάς από όπου θα διατίθενται πλέον τα φάρμακα υψηλού κόστος δύο μεγάλων κατηγοριών ασθενών: των ογκολογικών ασθενών και των πασχόντων από Σκλήρυνση Κατά Πλάκας. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα νοσοκομεία τους τελευταίους μήνες του 2019 ενισχύθηκαν με πολλά εκατομμύρια ευρώ ακριβώς για την αγορά φαρμάκων επειδή είχαν τελειώσει οι αρχικές πιστώσεις. Συνεπώς και το 2020 μπορεί να ξεκινήσουμε με 559 εκατ. ευρώ – όπως λέτε- και στο τέλος του έτους η δαπάνη να αυξηθεί σημαντικά. 

Το υπουργείο υγείας θα φέρει νέο νομοσχέδιο για την δημόσια υγεία στις 7 Ιανουαρίου. Τι αναμένει ο ΠΙΣ ;  

Η δημόσια υγεία είναι συνυφασμένη με την πρόληψη. Πρόληψη σημαίνει όμως Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Επομένως ο ΠΙΣ αναμένει να δει στο νομοσχέδιο μέτρα για την ενίσχυση της ΠΦΥ η οποία έχει ανάγκη από οικονομική στήριξη και κυρίως από ανθρώπινο δυναμικό. Αναμένει επίσης νομοθετικές ρυθμίσεις που θα εκσυγχρονίζουν το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας του ΠΙΣ.

Ποια είναι η διαφορά του δημοσίου συστήματος υγείας από το κρατικό;

 

Το κρατικό, στα μάτια των σύγχρονων Ευρωπαίων πολιτών σημαίνει ουσιαστικά κρατικοδίαιτο. Το δημόσιο από την άλλη σημαίνει κάτι που ανήκει στην πολιτεία, αλλά ταυτόχρονα είναι ευέλικτο, μοντέρνο με ευελιξία. Όταν ο ΠΙΣ λέει άλλο κρατικό και άλλο δημόσιο σύστημα υγείας, εννοεί πως μπορούμε να έχουμε ένα δημόσιο σύστημα, δωρεάν για τους πολίτες αλλά το οποίο έχει τη δυνατότητα να αξιοποιεί κάθε πόρο και κάθε δυνατότητα για εξέλιξη, ώστε να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες. 

 Τι φοβάται η ΠΟΕΔΗΝ και η ΟΕΝΓΕ και αντιδρούν στα ΣΔΙΤ ; 

Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν ότι το ΕΣΥ χρειάζεται πλήρη ανασυγκρότηση όλων των υπηρεσιών του, προκειμένου να μπορέσουν να ανακάμψουν τα δημόσια νοσοκομεία και να εξυπηρετούν πραγματικά τους ασθενείς. Η σημερινή κατάσταση του ΕΣΥ παρουσιάζει ανυπέρβλητες δυσλειτουργίες, που όσες παρεμβάσεις και να γίνουν, δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν. Αποτέλεσμα όμως είναι τα δημόσια νοσοκομεία να καρκινοβατούν και μαζί τους να ταλαιπωρούνται και οι ασθενείς, που αναζητούν μάταια μία σανίδα σωτηρίας στο ΕΣΥ. Ο ιατρικός κόσμος το γνωρίζει καλά αυτό. Γνωρίζει πως όσοι υπουργοί Υγείας και να έρθουν, όσο προσωπικό και να προσληφθεί και όσα μηχανήματα και αν εγκατασταθούν, δεν μπορεί να καταστεί εφικτή η αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων του δημοσίου συστήματος υγείας. Και το ζήτημα είναι πως το πρόβλημα είναι γνωστό στον ιατρικό κόσμο. Γι αυτό άλλωστε μόνο ορισμένες μεμονωμένες και μειοψηφικές αριστερές δυνάμεις επιδιώκουν να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση, ευνοώντας όμως επί της ουσίας την παραοικονομία, δηλαδή το γνωστό φακελάκι. Άλλωστε θα σας θυμίσω ότι μορφές συνεργασίας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού ήδη λειτουργούν στον τόπο μας όπως πχ. οι αιμοκαθάρσεις και σχεδόν το σύνολο της ΠΦΥ! Προς τι λοιπόν η αδικαιολόγητη αντίδραση;

Η αλλαγή της νομικής μορφής των νοσοκομείων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου σημαίνει ιδιωτικοποίηση των δημοσίων νοσοκομείων ; 

Η πρόταση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) για μετατροπή των νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ, έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων στον ιατρικό χώρο. Όμως αποτελεί τη μοναδική λύση για την ουσιαστική ανασυγκρότηση του δημοσίου συστήματος υγείας και σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει τον δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος. Αυτό όμως που αλλάζει είναι ο τρόπος διοίκησης που θα οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες.

Τα νοσοκομεία ως ΝΠΙΔ θα διαθέτουν έναν σύγχρονο μηχανισμό λειτουργίας και διοίκησης. Εξάλλου ο ΠΙΣ δεν προτείνει κάτι νέο ή πρωτόλειο. Προτείνει τη μετατροπή της Νομικής τους μορφής, όπως συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία των Νοσοκομείων της ΕΕ (Δημόσια ή Κοινωφελή Ιδρύματα)

  Οι πολίτες θέλουν να μάθουν με απλά λόγια πως πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει η συνεργασία δημοσίου με ιδιωτικού τομέα στα νοσοκομεία ;

Αυτό που προφανώς πρέπει να αποσαφηνισθεί- διότι φαίνεται ότι σκοπίμως κάποιοι επιδιώκουν να παραμείνει ασαφές- είναι το γεγονός ότι τα δημόσια νοσοκομεία θα είναι πάντα δωρεάν για όλους τους πολίτες, αφού οι όποιες υπηρεσίες θα καλύπτονται κανονικά από την κοινωνική ασφάλιση.

Ο ΠΙΣ προτείνει άλλωστε όλα τα νοσοκομεία να υπάγονται απευθείας σε ένα νέο εξειδικευμένο Δημόσιο Οργανισμό, το «ΕΣΥ ΝΠΔΔ», ο οποίος θα αναλάβει την οργάνωση, διοίκηση και λειτουργία όλης της προσφοράς Δημοσίων Υπηρεσιών Υγείας στη χώρα, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας.

Το «ΕΣΥ ΝΠΔΔ» θα αποτελεί τον μητρικό φορέα και θα διαθέτει σύγχρονη οργάνωση και προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης (προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ).

Τα Δημόσια Νοσοκομεία θα ανήκουν πάντα στο Ελληνικό Κράτος και η λειτουργία τους θα αποσκοπεί στην διασφάλιση ισότιμης παροχής και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας σε όλους τους Έλληνες πολίτες ή τους κατοικούντες στη χώρα.

 

Η εικόνα αυτή δεν θα αλλάξει. Το μόνο που θα αλλάξει είναι ότι τα νοσηλευτικά ιδρύματα θα μετατραπούν σε σύγχρονες Μονάδες εξυπηρέτησης των πολιτών, που θα διαθέτουν το απαιτούμενο προσωπικό και δεν θα χρειάζεται να περιμένουμε ακόμη και δύο ή τρία χρόνια για να ολοκληρωθούν οι προσλήψεις. Δεν θα χρειάζεται να είμαστε σε αναμονή για μία απλή εξέταση, που αυτονόητα θα έπρεπε να πραγματοποιείται σε ελάχιστο χρόνο. Ούτε οι Διοικητές θα είναι υποχρεωμένοι να διαχειρίζονται ράντζα και στρυμωγμένους ασθενείς, διότι το σύγχρονο μάνατζμεντ θα έχει κατορθώσει να εφαρμόσει νέα συστήματα διοίκησης που θα αποτρέπουν τέτοιου είδους φαινόμενα.

 Πως θα διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα ; 

Έχουμε ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή ότι τα εργασιακά δικαιώματα των ήδη υπηρετούντων εργαζομένων στο ΕΣΥ πρέπει να διασφαλισθούν, καθώς και η δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών.

Πως θα διασφαλιστεί η δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών ;

Αυτό που πρέπει να θυμούνται οι ασθενείς είναι ότι το σύστημα θα είναι δωρεάν και αυτό που έχει σημασία είναι ότι με το νέο μοντέλο των δημοσίων νοσοκομείων οι ασθενείς δε θα χρειάζεται να πληρώνουν κάτω από το τραπέζι παράνομες αμοιβές, που σήμερα όλοι γνωρίζουν και κανείς δεν αντιμετωπίζει. Άραγε γι’ αυτά τα φαινόμενα, οι αντιδρώντες συνδικαλιστές, έχουν να προτείνουν κάποια λύση;