Το Πάσχα στην Κέρκυρα, είναι μία μοναδική εμπειρία, για όσους έχουν την ευκαιρία να τη ζήσουν. Οι ίδιοι οι Κερκυραίοι δηλώνουν πως αν κάποιος έχει μόνο μία ευκαιρία σε όλη του τη ζωή για να επισκεφθεί την Κέρκυρα, καλό είναι να το κάνει την Άνοιξη και ειδικά την Εβδομάδα του Πάσχα. Τότε που η Δυτική και Ανατολική κουλτούρα γίνονται ένα και μας γυρνάει πολλά χρόνια πίσω…
Τη Μεγάλη Πέμπτη η Κέρκυρα μπαίνει στην τελική ευθεία για τις εορταστικές εκδηλώσεις. Στις εκκλησίες ο κόσμος βιώνει με βαθιά κατάνυξη την κορύφωση του θείου δράματος, τη Σταύρωση. Στην Πιάτσα Πίνια και στους δρόμους γύρω από αυτήν, οι μπάντες κάνουν τις τελευταίες πρόβες. Η περιφορά των επιταφίων Μεγάλη Παρασκευή ξεκινά νωρίς με βάση αυστηρό πρόγραμμα και παλαιά πρωτόκολλα. Συγκεκριμένα, στις 14.30 το μεσημέρι, ξεκινά ο επιτάφιος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο Φαληράκι.
Στις τέσσερις ξεκινά η πομπή από το ναό του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Φρούριο της πόλης και περνά από τους κεντρικούς δρόμους της Κέρκυρας και το Λιστόν. Καθώς κυλά η ώρα, οι επιτάφιοι πληθαίνουν και στο τέλος πολλοί συναντιούνται σε διάφορα σημεία της πόλης. Στην περιφορά προπορεύονται ο σταυρός του μαρτυρίου και τα εξαπτέρυγα. Ακολουθούν το κόρο (χορωδία), που ψάλλει το «Αι γενεαί πάσαι», οι σκόλες (μεγάλα τετράπλευρα λάβαρα), τα φλάμπουρα (κατάλοιπα βυζαντινών σημαιών) και τα βενετσιάνικα φανάρια.
Στις πομπές των επιταφίων συμμετέχουν σχολεία, πρόσκοποι, αλλά και μικρά κορίτσια που κρατούν στα χέρια τους καλαθάκια με λουλούδια. Αργά αρχίζει η περιφορά του τελευταίου αλλά πιο επιβλητικού επιταφίου, αυτού της Μητρόπολης. Τον κρατούν στους ώμους τους ναύτες και ακολουθούν όλοι οι ιερείς της πόλης, καθώς και οι τρεις φιλαρμονικές. Η παλαιά παίζει το «Adagio» του Albinoni, η μπλε τη «Marcia Funebre» (πένθιμο εμβατήριο) του Verdi, ενώ η πορτοκαλί την πένθιμη ελεγεία «Suentur» (απώλεια, συμφορά) του Mariani.
Όσον αφορά το Μεγάλο Σάββατο, ξεκινάει με τη λιτανεία του σκηνώματος του αγίου Σπυρίδωνα που καθιερώθηκε το 1550, όταν ο Άγιος έσωσε το νησί από το λιμό. Συνοδεύεται από τις πολλές και φημισμένες φιλαρμονικές του νησιού, ενώ μαζί γίνεται και η περιφορά του Επιταφίου της εκκλησίας του Αγίου, έθιμο που ξεκίνησε στα Ενετικά χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι φιλαρμονικές παίζουν το «Calde Lacrime» του Michelli, τον «Αμλέτο» του Faccio και τη «Marcia Funebre» από την Ηρωική του Beethoven.
Στις 11.00 ακριβώς οι καμπάνες αναγγέλλουν την «πρώτη Ανάσταση» και οι Κερκυραίοι από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια τους ρίχνουν «μπότηδες». Το φασαριόζικο αυτό έθιμο είναι ίσως επηρεασμένο από τους Ενετούς, οι οποίοι συνήθιζαν την Πρωτοχρονιά να πετούν από τα παράθυρά τους παλιά αντικείμενα, για να τους φέρει ο νέος χρόνος καινούργια. Μια άλλη, πιθανότερη, εξήγηση δίνει στο έθιμο ειδωλολατρική προέλευση.
Με το σπάσιμο και τους κρότους οι Αρχαίοι ήθελαν να ξυπνήσουν την Περσεφόνη και να επιταχύνουν τον ερχομό της Άνοιξης. Στους δρόμους ξεχύνονται οι Φιλαρμονικές και παίζουν ένα εύθυμο εμβατήριο. Το βράδυ όλοι συρρέουν κατά χιλιάδες στις κεντρικές πλατείες της Πόλης και των χωριών, για την Ανάσταση, η οποία γιορτάζεται με ξεχωριστή λαμπρότητα και με παραδοσιακά, γραφικά έθιμα.
Με την περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως στην Πόλη και τα χωριά και το επινίκιο γλέντι, ξεκινά η Κυριακή του Πάσχα. Στη συνέχεια τη «σκυτάλη» παίρνουν τα ψητά αρνιά, τα κόκκινα αυγά, το μυρωδάτο κρασί και πάνω από όλα το τραγούδι, η μουσική και ο χορός.