Σχεδόν 100.000 από τα φτωχότερα παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο πεινούσαν πέρυσι, επειδή τα οικονομικά οφέλη των γονιών τους είχαν σταματήσει ή είχαν περιορίσει, σύμφωνα με μια συγκεντρωτική έκθεση, που παρουσιάστηκε πρόσφατα.
Συνολικά πάνω από ένα εκατομμύριο εργασιακές και οικονομικές κυρώσεις επιβλήθηκαν πέρυσι – μερικές φορές για ασήμαντους λόγους- αν και περισσότερο από 120.000 από αυτές τις αποφάσεις αναιρέθηκαν. Το κόστος στις περιπτώσεις αυτές ήταν αμιγώς οικονομικό, και οι κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν ήταν κατά κύριο λόγο οι ευπαθείς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε περισσότερα από 100 άτομα με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, είχαν επιβληθεί κυρώσεις. Η έκθεση αναφέρει ότι: «Είμαστε ενοχλημένοι που ένα σύστημα παροχών, το οποίο προορίζεται για τους απόρους και κοινωνικά αδύναμους, χρησιμοποιείται ως μέσο εξαναγκασμού και συμμόρφωσης. Οι κυρώσεις συχνά δεν φαίνεται να διέπονται από κάποιο εύλογο ή ανάλογο μέτρο σε σχέση με το «αδίκημα» που έχει διαπραχθεί. Εάν ένα παρόμοιο σύστημα που λειτουργεί σε ένα χώρο εργασίας ίσχυε και για τον εργοδότη, θα έπρεπε να συγκροτηθεί και μια ανάλογη λίστα και για τις κυρώσεις ή τις «τιμωρίες», που θα έπρεπε να αποδοθούν και στον εργοδότη. Μόνο έτσι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για δικαιοσύνη στο χώρο της εργασίας».
Η έκθεση δημοσιεύθηκε και πήρε μεγάλη έκταση στη Βρετανία. Το Υπουργείο Εργασίας και Συντάξεων (DWP) είπε ότι δεν αναγνωρίζει τα στοιχεία της έκθεσης, σημειώνοντας πως «οι κυρώσεις χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση για τη μικρή μειοψηφία ,που δεν συμμορφώνονται.»