Νέα μελέτη , που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMJ, διαπιστώνει ότι οι ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω οι οποίοι υπόκεινται σε βραχυπρόθεσμη παραμονή στο νοσοκομείο μετά την εισαγωγή για κατάγματα ισχίου ,μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από εκείνους που έχουν μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο. Ένα τέτοιο πόρισμα δημιουργεί ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα, η οποία προβαίνει στις κατάλληλες μελέτες για να εξακριβωθεί το φαινόμενο, αλλά και να δρομολογηθούν τρόποι περιορισμού του.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η παραμονή στο νοσοκομείο, που διαρκεί λιγότερο από 10 ημέρες μετά από κάταγμα ισχίου, συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Τα κατάγματα του ισχίου είναι ένα όλο και πιο κοινό πρόβλημα μεταξύ των ηλικιωμένων, με περισσότερο από το 95% των υποθέσεων να προκαλούνται από τις πτώσεις.
Το 2010, υπήρχαν περίπου 258.000 εισαγωγές στο νοσοκομείο στις ΗΠΑ για κατάγματα ισχίου μεταξύ των ενηλίκων ηλικίας 65 ετών και άνω. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), ο αριθμός των καταγμάτων ισχίου που σχετίζονται με τις εισαγωγές σε νοσοκομεία αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού.Αυτές οι εισαγωγές δημιουργούν μια τεράστια πίεση για τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και το κόστος.
Η έρευνα με αριθμούς
− Μεταξύ του 2006 και του 2012, η ομάδα διαπίστωσε ότι η μέση διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο για ασθενείς με κάταγμα ισχίου μειώθηκε κατά περίπου 20%, από 14,2 ημέρες σε 11,6 ημέρες.
− Σε σύγκριση με τους ασθενείς που παρέμειναν στο νοσοκομείο για τουλάχιστον 15 ημέρες, εκείνοι που έμειναν στο νοσοκομείο για 5 ημέρες ή λιγότερο ,είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα σε 30 ημέρες από την έξοδο τους από το νοσοκομείο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
− Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για ασθενείς, των οποίων η παραμονή στο νοσοκομείο διήρκεσε λιγότερο από 10 ημέρες, κάθε μείωση μίας ημέρας στη διάρκεια παραμονής ,συσχετίστηκε με 8% αυξημένο κίνδυνο θανάτου κατά τις 30 ημέρες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.
− Οι άνδρες ασθενείς και εκείνοι με προϋπάρχουσα καρδιακή, πνευμονική ή νεφρική νόσο βρέθηκαν να είναι σε υψηλότερο κίνδυνο θανάτου κατά τις 30 ημέρες μετά το εξιτήριο μετά από μικρής διάρκειας παραμονή στο νοσοκομείο.