Μακρά Covid: Δώδεκα άτομα με επίμονα νευρολογικά συμπτώματα μετά από λοίμωξη SARS-CoV-2 μελετήθηκαν εντατικά στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) και διαπιστώθηκε ότι είχαν διαφορές στο προφίλ των ανοσοκυττάρων τους και στην αυτόνομη δυσλειτουργία. Τα δεδομένα αυτά παρέχουν πληροφορίες για μελλοντικές μελέτες που θα βοηθήσουν στην εξήγηση των επίμονων νευρολογικών συμπτωμάτων στη μακρά covid. Τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Νευρολογία: Νευροανοσολογία & Νευροφλεγμονή (Neurology: Neuroimmunology & Neuroinflammation), μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερες διαγνώσεις και νέες θεραπείες.
Τα άτομα με μεταοξύ επακόλουθο της COVID-19 (PASC), το οποίο περιλαμβάνει τη μακρά covid, έχουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της κόπωσης, της δύσπνοιας, του πυρετού, των πονοκεφάλων, των διαταραχών του ύπνου και της “εγκεφαλικής ομίχλης” ή της γνωστικής εξασθένησης. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να διαρκέσουν για μήνες ή και περισσότερο μετά την αρχική λοίμωξη από SARS-CoV-2. Η κόπωση και η “εγκεφαλική ομίχλη” είναι από τα πιο κοινά και εξουθενωτικά συμπτώματα και πιθανώς προέρχονται από δυσλειτουργία του νευρικού συστήματος. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια προσέγγιση που ονομάζεται βαθιά φαινοτυποποίηση για να εξετάσουν προσεκτικά τα κλινικά και βιολογικά χαρακτηριστικά της μακράς covid σε 12 άτομα που είχαν μακροχρόνια, αναπηρικά νευρολογικά συμπτώματα μετά την COVID-19. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είχαν ήπια συμπτώματα κατά τη διάρκεια της οξείας μόλυνσης. Στο κλινικό κέντρο του NIH, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε εκτεταμένες εξετάσεις, οι οποίες περιελάμβαναν κλινική εξέταση, ερωτηματολόγια, προηγμένη απεικόνιση του εγκεφάλου, εξετάσεις αίματος και εγκεφαλονωτιαίου υγρού και εξετάσεις αυτόνομης λειτουργίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με μακρά covid είχαν χαμηλότερα επίπεδα CD4+ και CD8+ Τ-κυττάρων -ανοσοκυττάρων που εμπλέκονται στο συντονισμό της αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος στους ιούς- σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, επίσης, αυξήσεις στους αριθμούς των κυττάρων Β και άλλων τύπων ανοσοποιητικών κυττάρων, γεγονός που υποδηλώνει ότι η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να παίζει ρόλο στη διαμεσολάβηση της μακράς covid.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, τα άτομα με Long COVID είχαν επίσης προβλήματα με το αυτόνομο νευρικό τους σύστημα, το οποίο ελέγχει τις ασυνείδητες λειτουργίες του σώματος, όπως η αναπνοή, ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση. Οι αυτόνομες δοκιμές έδειξαν ανωμαλίες στον έλεγχο του αγγειακού τόνου, του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης με την αλλαγή της στάσης του σώματος. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστεί εάν αυτές οι αλλαγές σχετίζονται με την κόπωση, τις γνωστικές δυσκολίες και άλλα παρατεταμένα συμπτώματα. Στο σύνολό τους, τα ευρήματα προστίθενται στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι εκτεταμένες αλλαγές στο ανοσολογικό και το αυτόνομο νευρικό σύστημα μπορεί να συμβάλλουν στη Long COVID. Τα αποτελέσματα μπορούν να βοηθήσουν τους ερευνητές να χαρακτηρίσουν καλύτερα την πάθηση και να διερευνήσουν πιθανές θεραπευτικές στρατηγικές, όπως η ανοσοθεραπεία.