“Γυναικοκτονία”: «Μια πάγια θέση της εγκληματολογίας αλλά και της κοινής λογικής είναι ότι η ενδυνάμωση της αστυνομικής παρουσίας υποτίθεται ότι αποτρέπει το έγκλημα. Εδώ έχουμε έγκλημα να τελείται στην κατεξοχήν φυσική θέση παρουσίας της αστυνομίας, σχεδόν έξω από ένα αστυνομικό τμήμα. Ξεκινάμε, δηλαδή, από τα βασικά. Για ποια ενδυνάμωση της αστυνομικής παρουσίας μιλάμε, για ποια σχέδια καταστολής, για ποια σχέδια αποτροπής εγκλήματος, όταν ένα τέτοιο έγκλημα συμβαίνει πραγματικά έξω από ένα αστυνομικό τμήμα;».
Το παραπάνω ερώτημα έθεσε η εγκληματολόγος, Μαρία Αλβανού, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινή Παρέα» , για το έγκλημα που σημειώθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων. «Υπάρχει έρευνα και δεν ξέρουμε τι ακριβώς εξελίχθηκε στο αστυνομικό τμήμα και με ποιον τρόπο αυτή η γυναίκα βρέθηκε εκτός και όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Το κομμάτι της ενσυναίσθησης πάντως και το κομμάτι της κινητοποίησης και της τοποθέτησης πάνω σε ένα συγκεκριμένο είδος εγκλήματος είναι σημαντικό. Γιατί εάν αστυνομικά όργανα δεν παίρνουν σοβαρά μια καταγγελία ή έναν τύπο εγκλήματος, τότε, όπως καταλαβαίνετε, η στάση τους είναι η ανάλογη» σημείωσε η κα Αλβανού. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, ως ενδεικτικό παράδειγμα της σοβαρότητας της κατάστασης των γυναικοκτονιών, στο Ηνωμένο Βασίλειο, για ακόμα μια φορά και μάλιστα περίπου πριν ένα μήνα, ο αρχηγός της Metropolitan Police τοποθετήθηκε και είπε ότι η βία κατά των γυναικών είναι απειλή εθνικής ασφάλειας και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια, ακριβώς όπως το οργανωμένο έγκλημα και η τρομοκρατία. «Λοιπόν, αυτή είναι μια τοποθέτηση η οποία πέρα από το κομμάτι το θεωρητικό, έχει και πρακτικές συνέπειες. Σημαίνει ότι τα όργανα τα αστυνομικά αντιμετωπίζουν την απειλή με μια άλφα σοβαρότητα. Θα κάνω εγώ λίγο μια ερώτηση. Εάν ένας πολίτης πήγαινε στο αστυνομικό τμήμα και έλεγε ότι επίκειται μια τρομοκρατική επίθεση ότι κάπου έχει δει κατάληψη ενός χώρου από αναρχικά στοιχεία, ποια θα ήταν η αντιμετώπιση από τις αρχές; Φύγετε και καλέστε το 100;» επισήμανε η κα Αλβανού.
Επιπλέον, ανέφερε ότι υπάρχει έγγραφο της ΕΛΑΣ από το 2020, το οποίο έχουν φέρει στην δημοσιότητα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και αναφέρεται σε παράπονα πολιτών στα αστυνομικά τμήματα ακριβώς για τέτοιου είδους υποθέσεις. «Παράπονα που έχουν να κάνουν με παραλείψεις, με μη ορθή αντιμετώπιση, ακόμη ακόμη και για αποθάρρυνση καταγγελιών και όλα τα υπόλοιπα. Πρέπει να δούμε από τότε, από το 2020, τι έχει γίνει για την έρευνα ακριβώς τέτοιων παραπόνων». «Υπάρχουν κάποια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και για έναν ακόμα λόγο. Μιλάμε για τις γυναικοκτονίες που είναι η κορυφή του παγόβουνου, γιατί, πολύ συχνά, όπως και σε αυτή την περίπτωση, έχουμε πιο πριν βία η οποία έχει ασκηθεί. Και λέμε ότι υπάρχουν γυναίκες οι οποίες υπομένουν τη βία σιωπηρά, δεν καταγγέλλουν γιατί πολλές φορές φοβούνται και αισθάνονται ότι η καταγγελία μπορεί να φέρει και κλιμάκωση. Σε αυτές τις γυναίκες ποιο είναι το παράδειγμα. Ότι, ορίστε, πηγαίνεις, καταγγέλλεις, πηγαίνεις να ζητήσεις την προστασία των αρχών και βρίσκεσαι δολοφονημένη» προσέθεσε η κα Αλβανού. Όπως ανέφερε στη συνέχεια, κάθε τεχνολογία, κάθε εφαρμογή, application, όλα αυτά εξαρτώνται πάλι από τη δυνατότητα άμεσης επέμβασης των αρχών. «Μπορεί να έχω 200 κουμπιά. Αν εκείνη τη στιγμή δεν έρθουν οι αρχές και δεν αντιμετωπίσουν το περιστατικό όπως πρέπει, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Να σας θυμίσω ότι είχαμε το περιστατικό της Δάφνης, άλλα περιστατικά που έχουν ειδοποιηθεί οι αρχές και τελικά πάλι είδαμε την κατάληξη. (…) Είναι έλλειμμα εκπαίδευσης; Είναι απουσία ελέγχου στην αντιμετώπιση του πολίτη και διαχείρισης των περιστατικών; (…) Αν υπήρχαν συνέπειες και έρευνα άμεση και γνώριζε κάποιος ότι αν δεν κάνω καλά τη δουλειά μου θα πάω σπίτι μου, τουλάχιστον, γιατί τώρα, με την εισαγγελική έρευνα προκύπτει και το θέμα του αν υπάρχουν και ποινικές ευθύνες ή όχι, πώς θα συμπεριφερόταν; (…) Και δεν είναι το ζήτημα συλλήβδην να κατηγορηθεί η αστυνομία, ούτε είναι ο σκοπός αυτός. Επειδή μιλάμε για την εκπαίδευση, μιλάμε για την υλικοτεχνική υποδομή, έχουμε δει ότι σε άλλες περιπτώσεις η Ελληνική Αστυνομία είναι πανέτοιμη και έχει όλη τη δυνατότητα και επεμβαίνει. Άρα, εδώ τι συμβαίνει;» διερωτήθη η κα Αλβανού.
«Ας γυρίσουμε λίγο και στο πώς πραγματικά βλέπει η κοινωνία και καθρέφτης της κοινωνίας είναι οι αστυνομικές αρχές, δεν είναι από αλλού, δεν είναι από άλλο πλανήτη, το συγκεκριμένο έγκλημα. Το αντιμετωπίζουν σοβαρά; Το έχουν πάρει σοβαρά, το έχουν δει ως θέμα ασφάλειας; Κινδυνεύει ο μισός πληθυσμός μιας χώρας. Ξέρετε ότι στατιστικές έρευνες σε διάφορες χώρες του κόσμου δείχνουν ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να χάσουν τη ζωή τους από αδικήματα βίας από ό,τι από ασθένειες και θανατηφόρα τροχαία;» επισήμανε. Ερωτηθείσα πώς θα συνέβαλε ως όρος νομικός η καθιέρωση του όρου γυναικοκτονία στην αντιμετώπιση του φαινομένου, η κα Αλβανού τόνισε τα εξής. «Μολονότι, προσωπικά είμαι γενικά της θέσης και το τονίζω ως γενική θέση, ότι το ποινικό οπλοστάσιο υπάρχει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπίζονται τα εγκλήματα, γιατί τις βασικές μορφές των εγκλημάτων τις έχουμε, πραγματικά εδώ, ένα ειδικό έγκλημα θα είχε, όπως και στην Κύπρο, το είδαμε ότι θεσπίστηκε πρόσφατα, θα είχε τον ρόλο και τον χαρακτήρα και της αφύπνισης της κοινωνίας και ουσιαστικά θα έδινε την ένταση που πρέπει στην κατανόηση της έμφυλης διάστασης της βίας».
«Η κουβέντα που συμβαίνει και εμένα μου κάνει εντύπωση γιατί υπάρχει αυτή η πολεμική, υπάρχει η πολεμική γιατί πάλι κομμάτι του κόσμου δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν μιλάμε για γυναικοκτονία, δεν χωρίζουμε τόσο την πράξη με βάση το υποκείμενο το οποίο υφίσταται τη βία, αλλά τα κίνητρα του υποκειμένου που ασκεί τη βία και αυτό δεν έχουν καταλάβει. Όταν η επιλογή του θύματος περνάει μέσα από κίνητρα τα οποία είναι ποτισμένα και τη χρησιμοποιώ εν γνώσει μου αυτή τη φράση, από απόψεις και διαστάσεις στην κοινωνία που έχουν επηρεαστεί από απόψεις πατριαρχικές και πραγματικά υπάρχει έμφυλη διάσταση, τότε μιλάμε για γυναικοκτονία. Και μάλιστα η γυναικοκτονία δεν έχει να κάνει πάντα με δράστη άντρα. Θα δούμε ότι στον ορισμό και στα παραδείγματα πολλές φορές έχουμε γυναίκες που σκοτώνουν γυναίκες και θεωρείται γυναικοκτονία. Για παράδειγμα, όταν σε μια οικογένεια, υπάρχουν τέτοια περιστατικά δυστυχώς στον κόσμο, υπάρχουν μάνες, θείες, αδερφές που θα σκοτώσουν για παράδειγμα την κόρη, την αδερφή, την ανιψιά για λόγους τιμής και επειδή θίγεται η τιμή της οικογένειας και βλέπουμε εκεί να εμφορούνται από πατριαρχικές αντιλήψεις. Είναι μεγάλο φάσμα των πράξεων και όπως είπα έχει να κάνει με το κίνητρο του δράστη» τόνισε καταλήγοντας η κα Αλβανού.