Την αποτροπή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας ατόμων με αναπηρία ζήτησε σήμερα η Εθνική Συνομοσπονδία ατόμων με αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) από τον πρωθυπουργό. Με επείγουσα επιστολή που στάλθηκε σήμερα Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου στον Αλέξη Τσίπρα, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ζητά την προσωπική του δέσμευση και παρέμβαση για την αποτροπή πλειστηριασμών α’ κατοικίας των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους.
Την Τετάρτη 28.09, επιχειρήθηκε να βγει στο «σφυρί» α’ κατοικία ατόμου με αναπηρία στη Θεσσαλονίκη, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της κυβέρνησης περί του αντιθέτου. Μάλιστα όπως ήρθε στο φως ο πλειστηριασμός αφορούσε κατοικία πολίτη με βαριά αναπηρία, πατέρα παιδιού επίσης με αναπηρία, χωρίς άλλο οικονομικό πόρο ή οικονομική βοήθεια.
Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έδειξαν την αλληλεγγύη τους προς τον ανήμπορο συμπολίτη τους και απέτρεψαν τον πλειστηριασμό. Η Πολιτεία όμως είναι αυτή που πρέπει να δώσει τέλος στην αγωνία χιλιάδων πολιτών με αναπηρία, που καλούνται να πληρώσουν μια κρίση για την οποία δεν ευθύνονται, θωρακίζοντας τουλάχιστον την α’ κατοικία τους, πρόσθεσε η Εθνική Συνομοσπονδία ατόμων με Αναπηρία.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο δια του Ν.2430/96 (ΦΕΚ 156Α/10.7.96)
Όπως φαίνεται οι δεσμεύσεις ότι οι ευπαθείς ομάδες αλλά και οι μικροϊδιοκτήτες δεν πρόκειται να θιγούν από τους πλειστηριασμούς δε φαίνεται να τηρείται. Η περίπτωση του ατόμου με αναπηρία στη Θεσσαλονίκη είναι μία από τις πολλές που έρχονται στο φως το τελευταίο διάστημα. Διαφαίνεται πλέον ότι τα άτομα με αναπηρία δεν απολαμβάνουν πλέον κάθε προστασία από την Πολιτεία.
Η Συνομοσπονδία αναμένει να αναγνωρίσει ο πρωθυπουργός την κρισιμότητα των καιρών που έχουν οδηγήσει στη φτωχοποίηση χιλιάδες άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους σε όλη τη χώρα και ζητάνε την άμεση προσωπική του παρέμβαση. Ζητάμε την προστασία τουλάχιστον της α’ κατοικίας των ατόμων με αναπηρία, ως ένα ελάχιστο δείγμα δικαιοσύνης και κοινωνικού κράτους.