Της Νικολέτας Ντάμπου
Η μηχανή αναζήτησης των αλφαριθμικών κωδικών του ICD-10, κλειστών ενοποιημένων νοσηλειών και ιατρικών πράξεων, τροποποιείται από την 1η Οκτωβρίου 2015 στην Αμερική.
68 χιλιάδες νέους κωδικούς θα συμπεριλάβει το νέο σύστημα η ενημέρωση του οποίου θα γίνει μέσω των Συστημάτων Διαχείρισης Περιεχομένου (ΣΔΠ, Content Management Systems, CMS) και θα συμβάλλουν στην πιο λεπτομερή, αναλυτική και συστηματική ανάλυση των καταγραφών που σχετίζονται με τις ιατρικές πράξεις και του ιατρικούς φακέλους των ασθενών.
Σας θυμίζουμε ότι ο σκοπός του ICD – 10, είναι να επιτρέψει τη συστηματική ανάλυση των καταγραφών, την ερμηνεία και τη σύγκριση των δεδομένων θνησιμότητας και νοσηρότητας που έχουν συγκεντρωθεί από διάφορες χώρες ή περιοχές και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η ICD χρησιμοποιείται για να μετατρέψει τις διαγνώσεις νόσων και άλλων προβλημάτων υγείας από λέξεις σε έναν αλφαριθμικό κωδικό που θα επιτρέπει την εύκολη αποθήκευση, ανάκτηση και ανάλυση των δεδομένων.
Στην πράξη, η ICD έχει γίνει το διεθνές πρότυπο ταξινόμησης διαγνώσεων για επιδημιολογικούς σκοπούς και για πολλούς σκοπούς που αφορούν στη διαχείριση της υγείας. Αυτοί περιλαμβάνουν την ανάλυση της γενικής κατάστασης της υγείας των πληθυσμιακών ομάδων και την παρακολούθηση της επίπτωσης και του επιπολασμού των νόσων και άλλων προβλημάτων υγείας σε σχέση με άλλες παραμέτρους, όπως τα χαρακτηριστικά και οι συνθήκες των προσβληθέντων ατόμων.
Η αρχική της χρήση ήταν για την ταξινόμηση των αιτίων θνησιμότητας όπως αυτά καταγράφονται στο πιστοποιητικό θανάτου. Αργότερα, το πεδίο της διευρύνθηκε για να περιλάβει διαγνώσεις νοσηρότητας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, ενώ η ICD έχει σχεδιαστεί κυρίως για την ταξινόμηση νοσημάτων και τραυματισμών που ταυτοποιούνται με μια επίσημη διάγνωση, δε μπορεί να ταξινομηθεί με αυτό τον τρόπο κάθε πρόβλημα ή αιτία που οδηγεί σε επαφή με τις υγειονομικές υπηρεσίες. Γι’ αυτό, η ICD καλύπτει μεγάλη ποικιλία σημείων, συμπτωμάτων, παθολογικών ευρημάτων, παραπόνων και κοινωνικών συνθηκών που μπορεί να χρησιμοποιούνται αντί για τη διάγνωση σε ιατρικά ιστορικά ή ιατρικούς φακέλους. Συνεπώς, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ταξινόμηση δεδομένων που έχουν καταχωρηθεί κάτω από τίτλους όπως “διάγνωση”, “αιτία εισαγωγής”, “καταστάσεις που αντιμετωπίστηκαν” και “αιτία επίσκεψης”, οι οποίοι εμφανίζονται σε ένα ευρύ φάσμα αρχείων υγείας από τα οποία παράγονται στατιστικές και άλλες πληροφορίες που σχετίζονται με την κατάσταση της υγείας.
Η δέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης των Νόσων και των Σχετικών Προβλημάτων Υγείας είναι η πιο πρόσφατη μιας σειράς που καθιερώθηκε το 1893 ως Ταξινόμηση Bertillon ή Διεθνής Κατάλογος των Αιτιών θανάτου.
Ως ταξινόμηση των νόσων ορίζεται ένα σύστημα κατηγοριών στο οποίο καταγράφονται οι νοσολογικές οντότητες σύμφωνα με καθιερωμένα κριτήρια. Η στατιστική ταξινόμηση των νόσων περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα των νοσολογικών καταστάσεων μέσα σε έναν ικανό αριθμό κατηγοριών που μέχρι πρότινος έφτανε τους 14.000 κωδικούς.
Σε διεθνές επίπεδο, ΤΟ ICD – 10, διαθέτει απόλυτα συγκρίσιμα στοιχεία νοσηρότητας και θνησιμότητας όπως αυτά διατίθενται από τις διάφορες βάσεις δεδομένων της ΠΟΥ και άλλων διεθνών οργανισμών. Εκτός όμως της διεθνούς διάστασης των ωφελειών από τη χρήση της ICD-10, υπάρχουν και οφέλη τα οποία σχετίζονται με την επιδημιολογική παρακολούθηση της επίπτωσης και του επιπολασμού των νόσων και άλλων συναφών προβλημάτων υγείας, και την παραγωγή αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε περιφερειακό, τοπικό, αλλά και σε επίπεδο μονάδας υγείας.
Στην καθημερινή κλινική πράξη, η ICD-10 μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον ιατρικό φάκελο, στα πιστοποιητικά θανάτου, για την έκδοση κατευθυντηρίων οδηγιών και για την έρευνα. Τέλος, συμβάλλει αποτελεσματικά στην αποδοτικότερη λειτουργία του τομέα υγείας αφού διευκολύνει θέματα διοίκησης και διαχείρισης υπηρεσιών υγείας, όπως την αποζημίωση των ιατρικών υπηρεσιών και την παρακολούθηση και ανάλυση των δαπανών υγείας, διευκολύνοντας το σχεδιασμό και την κατανομή των πόρων με τέτοιο τρόπο ώστε να βελτιώνονται τόσο η ποιότητα όσο και η αποδοτικότητα των υπηρεσιών υγείας.