Αφγανιστάν: Από την εξαγορά τους πριν από ένα χρόνο, οι Ταλιμπάν έχουν αποσπάσει τις Αφγανές από τη δημόσια ζωή, επιβάλλοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο πού μπορούν να εργαστούν, πώς μπορούν να ταξιδέψουν και τι μπορούν να φορέσουν. Δεν υπάρχει σχεδόν γυναίκα στη χώρα που να μην έχει χάσει έναν άνδρα συγγενή σε διαδοχικούς πολέμους, ενώ πολλοί από τους συζύγους, τους πατέρες, τους γιους και τα αδέρφια τους έχουν επίσης χάσει τις δουλειές τους ή έχουν δει το εισόδημά τους να καταρρέει ως αποτέλεσμα μιας επιδεινούμενης οικονομικής κρίσης.
Το Γαλλικό Πρακτορείο τράβηξε μια σειρά από πορτρέτα γυναικών σε μεγάλες πόλεις —Καμπούλ, Χεράτ και Κανταχάρ— που προσπαθούν να κρατήσουν τα νοικοκυριά ενωμένα με ό,τι μέσο μπορούν.
«Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, είναι η δουλειά μου που με έχει κάνει ευτυχισμένη», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η 40χρονη αρτοποιός Shapari.
«Ο σύζυγός μου είναι άνεργος και μένει στο σπίτι. Μπορώ να βρω φαγητό για τα παιδιά μου».
Οι γυναίκες έχουν αποκλειστεί από τις περισσότερες κρατικές θέσεις εργασίας — ή τους έχουν μειώσει τους μισθούς και τους ζητήθηκε να μείνουν στο σπίτι. Συχνά επίσης απολύονται πρώτες από προβληματικές ιδιωτικές επιχειρήσεις — ιδιαίτερα εκείνες που δεν μπορούν να διαχωρίσουν τον χώρο εργασίας σύμφωνα με τους κανόνες των Ταλιμπάν.
Ορισμένες θέσεις εργασίας παραμένουν ανοιχτές, αν και οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ πιο απότομα εμπόδια από τους άνδρες συναδέλφους. –
«Βασίλισσα των μελισσών» –
Η Tahmina Usmani, 23 ετών, είναι μία από τις λίγες γυναίκες δημοσιογράφους που μπόρεσαν να συνεχίσουν να εργάζονται στον κλάδο.
Προκειμένου να παρακάμψει μια εντολή των Ταλιμπάν να καλύπτουν τα πρόσωπά τους ενώ βρίσκονται στον αέρα, αυτή και άλλοι στο τηλεοπτικό δίκτυο ειδήσεων του Αφγανιστάν TOLOnews φορούν μάσκα προσώπου Covid.
«Μπορώ είμαι μέλος του TOLOnews και να γίνομαι η φωνή των γυναικών στο Αφγανιστάν, κάτι που με κάνει να νιώθω υπέροχα», είπε.
Η Ghuncha Gul Karimi, μια άλλη γυναίκα που φωτογραφήθηκε από το AFP, μεγάλωσε τη μελισσοκομική της επιχείρηση για να παράγει μέλι προς πώληση αφού ο σύζυγός της έφυγε από τη χώρα.
«Έχω κάνει δύο επιπλέον δουλειές και αγόρασα μια μοτοσικλέτα για να οδηγώ τον εαυτό μου από το αγρόκτημα μελιού και πίσω», είπε. «Είμαι αποφασισμένη να γίνω η βασίλισσα των μελισσών». Ακόμη και πριν από την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία, το Αφγανιστάν ήταν μια βαθιά συντηρητική, πατριαρχική χώρα με την πρόοδο στα δικαιώματα των γυναικών να περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στις μεγάλες πόλεις.
Οι γυναίκες γενικά καλύπτουν τα μαλλιά τους με κασκόλ, ενώ η μπούρκα – υποχρεωτική για όλες τις γυναίκες υπό το πρώτο καθεστώς των Ταλιμπάν, από το 1996 έως το 2001 – συνέχισε να φοριέται ευρέως, ιδιαίτερα έξω από την πρωτεύουσα Καμπούλ.
Νωρίτερα φέτος, η θρησκευτική αστυνομία διέταξε τις γυναίκες να καλυφθούν εντελώς δημόσια, κατά προτίμηση συμπεριλαμβανομένου του προσώπου τους.