Στην ανάγκη της άρσης των ανισοτήτων στην υγεία, με κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με κοινωνική αναδιανομή κάτω από μια νέου τύπου διακυβέρνηση των υπηρεσιών υγείας, αναφέρθηκε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στη Γενεύη.
Ταυτόχρονα, επεσήμανε πως η επένδυση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και στη Δημόσια Υγεία, είναι επένδυση στην ποιότητα ζωής και την ανθρώπινη ευημερία, αλλά και στη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. «Το στοίχημα της βιωσιμότητας των συστημάτων υγείας δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς τη συμμετοχή των ασθενών στη διαβούλευση και προετοιμασία των πολιτικών αποφάσεων», ανέφερε ενώ πρόσθεσε ότι «η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ δεν είναι «εργαλείο» για τη λιτότητα αλλά συνιστά μια πραγματική αλλαγή παραδείγματος στην Υγεία».
Αναφορικά με την φαρμακευτική πολιτική, ο κ. Ξανθός επεσήμανε, ότι χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια στην έρευνα και τα κόστη της, καθώς και διαφανές και αξιόπιστο σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης.
Συγκεκριμένα, ο υπουργός Υγείας ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
— Η στρατηγική απάντηση στην κρίση των συστημάτων υγείας, στις ακάλυπτες ανάγκες και στις υγειονομικές ανισότητες, είναι η ενδυνάμωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, η έμφαση στην ΠΦΥ και τη Δημόσια Υγεία, η ενίσχυση της κουλτούρας των δικαιωμάτων των ασθενών και η βελτίωση της διακυβέρνησης του συστήματος.
— Η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ως βασικού «πυλώνα» του ΕΣΥ συνιστά μια μεταρρυθμιστική τομή που προωθούμε σε συνεργασία με την ΕΕ και τον WHO-Europe. Πυρηνικά στοιχεία του νέου μοντέλου είναι οι αποκεντρωμένες δομές οικογενειακής φροντίδας που διασφαλίζουν εγγύτητα με τον πληθυσμό αναφοράς, οι τομεοποιημένες υπηρεσίες και ο κοινοτικός προσανατολισμός τους, η ολιστική φροντίδα υγείας.
—Η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ δεν είναι «εργαλείο» για τη λιτότητα και τις περικοπές στις δαπάνες υγείας. Εξασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών και την εγγυημένη κάλυψη των αναγκών τους, ενώ ταυτόχρονα συνιστά μια πραγματική αλλαγή παραδείγματος στην Υγεία: από την αρρύθμιστη, ανεξέλεγκτη και αποσπασματική αγορά υπηρεσιών με ευθύνη του πολίτη, στην ολοκληρωμένη και συνεχή φροντίδα με ευθύνη της Πολιτείας.
— Στον τομέα του φαρμάκου, για την Ελληνική κυβέρνηση η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα είναι η καθολική και ισότιμη κάλυψη των τεκμηριωμένων φαρμακευτικών αναγκών του πληθυσμού, με ταυτόχρονη προστασία των οικονομικά αδύναμων πολιτών από δυσβάστακτες επιβαρύνσεις. Για να κερδηθεί το στοίχημα της πρόσβασης των πολιτών στα αναγκαία φάρμακα και παράλληλα της βιωσιμότητας των Συστημάτων Υγείας, χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια στην έρευνα και τα κόστη της, αύξηση της προσβασιμότητας στα ερευνητικά δεδομένα, διαφανές και αξιόπιστο σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης, θεσμικό διάλογο ανάμεσα στα κράτη, τη φαρμακοβιομηχανία και τις Ενώσεις Ασθενών, υποχώρηση των εμπορικών δικαιωμάτων-συμπεριλαμβανομένης και της πατέντας– προς όφελος του δικαιώματος πρόσβασης των πολιτών σε ποιοτικές και ασφαλείς θεραπείες.
–Η πρόσφατη «διακήρυξη της Βαλέτας» που υπέγραψαν 6 χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και ήδη διευρύνθηκε με άλλες 3 ευρωπαϊκές χώρες, δίνει ένα σαφές πολιτικό «στίγμα»: η φαρμακοβιομηχανία πρέπει να καταλάβει ότι ο δρόμος του περιορισμού των κερδών της και της διαπραγμάτευσης κοινωνικά αποδεκτών τιμών αποζημίωσης σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή.
— Το πρόταγμα της ανθρωποκεντρικής φροντίδας που είναι η μεγάλη πρόκληση για τα συστήματα υγείας, δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς μία νέου τύπου διακυβέρνηση των υπηρεσιών υγείας. Χωρίς τη δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων σπατάλης και διαφθοράς στο χώρο της Υγείας, που υπονομεύουν όχι μόνο την οικονομική ευστάθεια του συστήματος αλλά και την ασφάλεια των ασθενών, λόγω της ιατρογενούς νοσηρότητας από περιττές και μη τεκμηριωμένες παρεμβάσεις. Το στοίχημα της βιωσιμότητας των συστημάτων υγείας δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς τη συμμετοχή των ασθενών στη διαβούλευση και προετοιμασία των πολιτικών αποφάσεων, χωρίς δημόσια λογοδοσία και κοινωνικό έλεγχο της Διοίκησης του συστήματος, χωρίς σεβασμό των δικαιωμάτων των επαγγελματιών υγείας με παράλληλο σεβασμό των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ασθενών.