Σε ασθενείς με αθηρογόνο δυσλιπιδαιμία μειώνεται ο καρδιαγγειακός κίνδυνος με τον συνδυασμό της θεραπείας σιμβαστατίνης με φαινοφιμπράτη, σύμφωνα με τη μελέτη ACCORD Lipid.
Οι άνθρωποι με αυξημένα επίπεδα κακής χοληστερόλης (LDL-C) συνήθως εμφανίζουν αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο συγκριτικά με τα άτομα που έχουν χαμηλά επίπεδα LDL-C, και αντιμετωπίζονται γενικώς με τη χορήγηση μιας κατηγορίας φαρμάκων που λέγονται στατίνες.
Παρόλα αυτά, μερικοί ασθενείς (π.χ. διαβητικοί) εμφανίζουν διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ (αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων με ή χωρίς μειωμένα επίπεδα HDL-C (καλή χοληστερόλη)) ακόμα και όταν καταφέρνουν να ρυθμίσουν την LDL-C. Αυτό σχετίζεται με υπολειπόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Αυτοί οι ασθενείς, λοιπόν, έχουν αθηρογόνο δυσλιπιδαιμία. Για τον λόγο αυτό, συστήνεται η μέτρηση τόσο των τριγλυκεριδίων όσο και της HDL-C, για την καλύτερη και συνολική αντιμετώπιση του υπολειπόμενου καρδιαγγειακού κινδύνου που παραμένει παρά τη χρήση της στατίνης.
Κλινικά δεδομένα και δεδομένα ασφάλειας υποστηρίζουν το συνδυασμό στατινών με άλλους παράγοντες που μειώνουν τα λιπίδια, όπως τη φαινοφιμπράτη.Ασθενείς που εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων και μειωμένα επίπεδα HDL-C, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να ωφεληθούν από τον συνδυασμό φαινοφιμπράτης – στατίνης διότι διατρέχουν έως και 70% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων σε σχέση με τους ασθενείς που δεν έχουν αυτόν τον τύπο της δυσλιπιδαιμίας.
Σε αυτούς τους ασθενείς, λοιπόν, με αθηρογόνο δυσλιπιδαιμία, ο συνδυασμός σιμβαστατίνης με φαινοφιμπράτη, σύμφωνα με τη μελέτη ACCORD Lipid, μείωσε τον καρδιαγγειακό τους κίνδυνο κατά 30%.
Στην Ελλάδα, κυκλοφορεί σε 2 διαφορετικές περιεκτικότητες μηνιαίας θεραπείας, ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή:
• 145mg φαινοφιμπράτης / 20mg σιμβαστατίνης
• 145mg φαινοφιμπράτης / 40mg σιμβαστατίνης
Η χορήγησή του είναι απλή: 1 δισκίο /ημέρα, με ή χωρίς φαγητό.