Η νέα χαρτογράφηση καρδιάς υψηλής τεχνολογίας θα μπορούσε να βοηθήσει προκειμένου να εντοπιστεί το τέλειο σημείο για έναν βηματοδότη, γεγονός που θα αποδειχθεί σωτήριο για χιλιάδες ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Χάρη σε μια πρωτοποριακή τεχνική σάρωσης, οι χειρουργοί μπορούν πλέον να τοποθετήσουν ένα ειδικό είδος βηματοδότη με εξαιρετική ακρίβεια – για να βοηθήσουν στη ρύθμιση της καρδιάς. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η προσέγγιση, που αποτελεί αντικείμενο διετούς διεθνούς δίκης, θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερους ασθενείς να ζήσουν περισσότερο και πιο υγιείς. «Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει ριζικά τις ζωές ανθρώπων με καρδιακή ανεπάρκεια», λέει ο Aldo Rinaldi, καρδιολόγος στο Guy’s και St Thomas ‘NHS Foundation Trust στο Λονδίνο.
«Για πρώτη φορά είμαστε σε θέση να τοποθετήσουμε με ακρίβεια ένα βηματοδότη στην καρδιά, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να αποφύγουμε τον ιστό ουλής σε άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια. Ο λόγος για τον οποίο αυτό είναι τόσο σημαντικό είναι ότι ο ιστός ουλής είναι κατεστραμμένος ιστός που προκαλείται από καρδιακές προσβολές και αυτό είναι λιγότερο αποτελεσματικό στη διεξαγωγή του ηλεκτρικού παλμού από τον βηματοδότη. Κατά τη νέα διαδικασία χρησιμοποιείται μια συσκευή με τρία καλώδια, τα οποία εισάγονται στην επάνω και κάτω δεξιά πλευρά της καρδιάς και στην κάτω αριστερή πλευρά, επιτρέποντας την επανασυγχρονισμό των δύο πλευρών. Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ένας ευρύς όρος για ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων που σημαίνει ότι η καρδιά δεν είναι σε θέση να αντλεί αίμα σωστά. Αυτό συμβαίνει εάν η καρδιά έχει γίνει πολύ αδύναμη ή άκαμπτη. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, δύσπνοια και πρήξιμο των ποδιών.
Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια έχουν προβλήματα που σημαίνει ότι η δεξιά και η αριστερή πλευρά της καρδιάς δεν κτυπιούνται από κοινού. Αυτοί οι ασθενείς μπορούν να βοηθηθούν από τον ειδικό βηματοδότη. Όλοι οι βηματοδότες αποτελούνται από ένα πακέτο μπαταριών μικρού μεγέθους, το οποίο εμφυτεύεται κάτω από την κλείδα και συνδέεται με τους οδηγούς που τοποθετούνται στον καρδιακό μυ. Τα καλώδια παρακολουθούν τυχόν ανωμαλίες στον κτύπο της καρδιάς και εκπέμπουν μικροσκοπικούς παλμούς ηλεκτρικού ρεύματος για να διορθώσουν τα προβλήματα ρυθμού όταν είναι απαραίτητο. Οι βηματοδότες με δύο καλώδια χρησιμοποιούνται για προβλήματα στα οποία επηρεάζονται οι άνω και κάτω θάλαμοι σε μία πλευρά της καρδιάς, με ένα μόλυβδο τοποθετημένο σε κάθε θάλαμο.
Η νέα διαδικασία χρησιμοποιεί μια συσκευή με τρία καλώδια, τα οποία εισάγονται στην πάνω και κάτω δεξιά πλευρά της καρδιάς και στην κάτω αριστερή πλευρά, επιτρέποντας την επανασυγχρονισμό των δύο πλευρών. Ωστόσο, η τοποθέτηση της συσκευής είναι δύσκολη. Αν ο τρίτος ηλεκτροκινητήρας είναι τυχαία τοποθετημένος σε ουλώδη ιστό, οι ηλεκτρικοί παλμοί είναι λιγότερο αποτελεσματικοί. Αυτό, λένε οι ειδικοί, είναι γιατί το 30% περίπου των ασθενών δεν βελτιώνονται μετά την εμφύτευση. «Οι ασθενείς θα αισθάνονται καλύτερα, θα έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής και θα ζήσουν περισσότερο», δήλωσε ο κ. Rinaldi. «Είναι επίσης λιγότερο πιθανό ότι θα πρέπει να υποβληθούν σε περαιτέρω θεραπεία».
Ο χάρτης των ουλών καρδιακού ιστού μπορεί να δημιουργηθεί εβδομάδες πριν από τη διαδικασία. Οι μαγνητικές τομογραφίες και οι ακτινογραφίες λαμβάνονται, επεξεργάζονται και συνδυάζονται, δημιουργώντας μια εικόνα της καρδιάς για να βοηθήσουν τους καρδιολόγους να βρουν την καλύτερη θέση για το τρίτο προβάδισμα. Η διαδικασία συνήθως διαρκεί λιγότερο από δύο ώρες. Οι ασθενείς είναι ήρεμοι και λαμβάνουν τοπικό αναισθητικό. Στη συνέχεια γίνεται μια τομή μήκους 7cm έως 10cm κάτω από την αριστερή κλείδα και ένας μαλακός κοίλος σωλήνας εισάγεται μέσα από μια φλέβα στην καρδιά. Οι τρεις αγωγοί του βηματοδότη τροφοδοτούνται επίσης μέσω αυτού του σωλήνα και – με τη βοήθεια του καρδιακού χάρτη – οδηγούνται στην καλύτερη δυνατή θέση. Τα καλώδια συνδέονται με τη γεννήτρια του βηματοδότη – το σώμα της μικροσκοπικής συσκευής – η οποία εισάγεται κάτω από το δέρμα, κάτω από το λιπαρό στρώμα. Η τομή στο στήθος στη συνέχεια κλείνει.