Καθώς μεγαλώνουμε, πολλοί από εμάς θα χρειαστούν τελικά ακουστικά βαρηκοΐας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι μια οδός σηματοδότησης που ελέγχει τη λειτουργία των ακουστικών αισθητηρίων κυττάρων και ρυθμίζεται προς τα κάτω με την ηλικία. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας αποκαλύπτουν ενδείξεις. Η απώλεια ακοής επηρεάζει τελικά σχεδόν όλους: Οι δυνατοί θόρυβοι ή η απλή γήρανση προκαλούν σταδιακά τον εκφυλισμό των ακουστικών αισθητηρίων κυττάρων και τις συνάψεις τους στο εσωτερικό αυτί και τον θάνατο. Η μόνη θεραπευτική επιλογή είναι ένα ακουστικό βαρηκοΐας, ή σε ακραίες περιπτώσεις, ένα κοχλιακό εμφύτευμα.
«Για να αναπτύξουμε νέες θεραπείες, πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τι χρειάζονται τα ακουστικά αισθητήρια κύτταρα για σωστή λειτουργία», εξηγεί ο Δρ Maurizio Cortada από το Τμήμα Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου της Βασιλείας και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βασιλείας. Σε συνεργασία με την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Michael N. Hall στο Biozentrum, η Cortada ερεύνησε ποια μονοπάτια σηματοδότησης επηρεάζουν τα λεγόμενα αισθητήρια «τρίχα κύτταρα» στο εσωτερικό αυτί. Στην πορεία, οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν κεντρικό ρυθμιστή, όπως αναφέρουν στο περιοδικό iScience.
Αυτή η οδός σηματοδότησης, γνωστή από τους ερευνητές ως η οδός σηματοδότησης mTORC2, παίζει σημαντικό ρόλο, μεταξύ άλλων, για την κυτταρική ανάπτυξη και τον κυτταροσκελετό. Ο ρόλος που παίζει για τα τριχωτά κύτταρα στο εσωτερικό αυτί δεν έχει μελετηθεί προηγουμένως. Όταν οι ερευνητές αφαίρεσαν ένα κεντρικό γονίδιο αυτής της οδού σηματοδότησης στα τριχωτά κύτταρα του εσωτερικού αυτιού των ποντικών, τα ζώα έχασαν σταδιακά την ακοή τους. Μέχρι την ηλικία των δώδεκα εβδομάδων, ήταν εντελώς κωφοί, αναφέρουν οι συγγραφείς στη μελέτη.
Λιγότερες συνάψεις
Η πιο προσεκτική εξέταση έδειξε ότι τα αισθητήρια τριχωτά κύτταρα στο εσωτερικό αυτί έχασαν τους αισθητήρες τους χωρίς την οδό σηματοδότησης mTORC2. Τα τριχωτά κύτταρα έχουν προεξοχές παρόμοιες με τις μικροσκοπικές τρίχες που είναι σημαντικές για τη μετάδοση του ήχου σε νευρικά σήματα. Αυτές οι «μικροσκοπικές τρίχες» κοντύνθηκαν, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές με τη χρήση ηλεκτρονικών μικροσκοπίων. Μειώθηκε επίσης ο αριθμός των συνάψεων που μεταδίδουν τα σήματα στο ακουστικό νεύρο.
«Από άλλες μελέτες, γνωρίζουμε ότι η παραγωγή βασικών πρωτεϊνών σε αυτό το μονοπάτι σηματοδότησης μειώνεται με την ηλικία», εξηγεί ο Cortada. Μπορεί να υπάρχει σύνδεση με την απώλεια των συνάψεων και τη μειωμένη λειτουργία των ακουστικών αισθητηρίων κυττάρων στο εσωτερικό αυτί που οδηγεί σε απώλεια ακοής με την αύξηση της ηλικίας. «Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, θα είναι ένα πιθανό σημείο εκκίνησης για μελλοντικές θεραπείες», λέει ο ερευνητής. Το μέσο και το έσω αυτί, για παράδειγμα, θα είναι εύκολα προσβάσιμα για τοπικά χορηγούμενα φάρμακα ή γονιδιακές θεραπείες. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για την ανάπτυξη τέτοιων επιλογών θεραπείας.