Ερευνητές από το πανεπιστήμιο McMaster στο Οντάριο παρακολούθησαν για 12 εβδομάδες 27 άντρες που γυμνάζονταν. Κάποιοι από αυτούς έκαναν υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση, ενώ άλλοι έκαναν μέτριας έντασης συνεχόμενη προπόνηση.
Το πρώτο γκρουπ έκανε τρία sessions των 20 δευτερολέπτων το καθένα υψηλής έντασης ποδηλασίας, με δύο λεπτά άνετη ποδηλασία στα ενδιάμεσα συν δύο λεπτά προθέρμανση και τρία λεπτά χαλάρωση. Το δεύτερο γκρουπ έκανε τρεις φορές την εβδομάδα 45 λεπτά ποδήλατο μέτριας έντασης με δύο λεπτά προθέρμανση και τρία λεπτά χαλάρωση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως και οι δύο μέθοδοι έδωσαν παρόμοια αποτελέσματα όσο αφορά στην καρδιά και στην ευαισθησία της ινσουλίνης.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι επικαλούνται έλλειψη χρόνου και έτσι δεν αθλούνται», λέει ο Martin Gibala, καθηγητής κινησιολογίας στο McMaster και υπεύθυνος για την έρευνα. «Η έρευνά μας δείχνει ότι μία διαλειμματική προπόνηση μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική – μπορείς να δεις οφέλη στην υγεία και στο σώμα σου σε σύγκριση με την παραδοσιακή προπόνηση, σε λιγότερο χρόνο» πρόσθεσε.
Η διαλειμματικη προπόνηση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε σε εσωτερικούς χώρους( χρησιμοποιώντας διάδρομο, ελλειπτικό ή ακόμα και ένα απλό σχοινάκι) είτε τρέχοντας και περπατώντας σε εξωτερικούς χώρους.
Βασική διαλειμματικη προπόνηση
• 3-5 λεπτά ζέσταμα, με σταδιακή αύξηση της έντασης προς το τέλος της προθέρμανσης
• 1 λεπτό μέτρια προς υψηλή ένταση (ανάλογα με το επίπεδο του ασκουμένου) με διάλλειμα 2 λεπτών προσπάθειας χαμηλής έντασης (επαναλαμβάνεις 6 – 8 φορές)
• 3-5 λεπτά αποθεραπεία