Τα τσιπς μέδουσας είναι το μελλοντικό πολλά υποσχόμενο σνακ. Φαίνεται ότι τα θαλασσινά, ζελατινώδη ασπόνδυλα μπορούν να μετατραπούν σε μια λεπτή και τραγανή γκοφρέτα που έχει, προφανώς, γεύση από θαλασσινό αλάτι. Τα νέα για την περίεργη αυτή λιχουδιά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το περασμένο καλοκαίρι, όταν η Mie Pedersen, γαστροφυσικός από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας, ανακοίνωσε ότι μαζί με την ομάδα της βρήκαν έναν νέο τρόπο για να μετατρέψουν τις μέδουσες σε σνακ. Η μέθοδος της περιλαμβάνει την επεξεργασία των ζώων, τα οποία μπορεί να αποτελούνται πάνω από 95% από νερό, με αιθανόλη και στη συνέχεια, την αφυδάτωσή τους. Το αποτέλεσμα είναι μια λεπτή και αρκετά νόστιμη φλούδα κολλαγόνου.
Δεν αποτελούν όμως μια νέα λιχουδιά. Οι μέδουσες ήταν μια πηγή τροφής στην Ασία (κυρίως στην Κίνα και την Ιαπωνία) για εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, χρόνια. Με μια διαδικασία διάρκειας ενός μηνός που περιλαμβάνει αλάτι και στυπτηρία καλίου, στεγνώνουν τις μέδουσες και το αποτέλεσμα είναι κάτι που έχει περιγραφεί ότι μοιάζει με πίκλα στην υφή, ή ίσως ένα υγρό noodle, χωρίς πάρα πολύ γεύση.
Για όσους δεν είναι συνηθισμένοι σε αυτές τις γεύσεις, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να κάνουν τις μέδουσες μια όχι και τόσο εύκολη επιλογή. Τα τραγανά πατατάκια, από την άλλη, είναι ένα δημοφιλές βασικό σνακ της δυτικής διατροφής. Και η χρήση αιθανόλης, μια διαδικασία που διαρκεί μόνο λίγες μέρες, φαίνεται να είναι το κλειδί. “Μεταφέροντας το αλκοόλ μπορούμε ουσιαστικά να απομακρύνουμε όλο το νερό των μεδουσών, κάτι που σημαίνει ότι αυτό που μένει είναι ξηρά ουσία”, λέει ο Mathias Clausen, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας. “Αυτή η ουσία αποδεικνύεται ότι έχει μια τραγανή και πολύ πυκνή δομή”.
Η ομάδα των επιστημόνων συνεχίζει να ερευνά τις λεπτομέρειες της όλης διαδικασίας, σε μια προσπάθεια κατανόησης του τρόπου με τον οποίο μεταβάλλονται οι μακριοί, λεπτοί, αλληλένδετοι σωλήνες του κολλαγόνου που συνθέτουν το σώμα μια μέδουσας, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας της με αιθανόλη. Δοκιμάζουν επίσης αρκετά διαφορετικές μεθόδους προετοιμασίας, αναφέρει ο Clausen, προσφέροντας δυνατότητες για ακόμα περισσότερες γαστρονομικές καινοτομίες.
Η ομάδα συνεργάστηκε πρόσφατα με έναν Δανό σεφ σε μερικά πιάτα με μέδουσες και ο Clausen λέει ότι έχουν σχεδιάζουν συνεργασίες και με άλλα εστιατόρια που δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει. Μέρος του τι μπορεί να κάνει την μέδουσα τόσο ελκυστική, είναι η μοναδική υφή της, σύμφωνα με τον Clausen. «Όταν τρώμε, πρέπει οι αισθήσεις μας να ερεθίζονται με πολλούς τρόπους. Και μια από αυτές που μας αρέσει να διεγείρεται είναι η αίσθηση της αφής στο στόμα μας», λέει. “Αν φάμε ένα πατατάκι, πρέπει να είναι τραγανό και όχι μαλακό, ακόμα κι αν η γεύση είναι η ίδια, το γεγονός ότι είναι μαλακό σημαίνει ότι δεν το βρίσκουμε ελκυστικό”. Μετά την αρχική τραγανότητα, τα πατατάκια μέδουσας, λιώνουν, αφήνοντας μόνο έναν υπαινιγμό της θάλασσας στο στόμα, συμπληρώνει ο Clausen.