Οι ορισμοί για την ευτυχία μοιάζουν να είναι ατέλειωτοι και όλοι έχουν μέσα τους κάτι διαφορετικό. Γιατί απλά, καθένας από εμάς την βιώνει με έναν μοναδικό τρόπο που κανένας ορισμός δεν μπορεί με ακρίβεια να τον προσδιορίσει. Μια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Yale δίνει τη δική της οπτική σε αυτό που λέμε «ευτυχία». Η καθηγήτρια ψυχολογίας Laurie Santos έχει ορίσει με τον δικό της τρόπο τον κόσμο και την χαρά.
Οι σπουδαστές του Πανεπιστημίου που παρακολουθούν το μάθημά της νιώθουν τυχεροί: γιατί μαθαίνουν να αξιολογούν τις καταστάσεις της ζωής με διαφορετικά κριτήρια. Η Laurie Santos πιστεύει ότι το δηλητήριο της ευτυχίας είναι το μόνιμο στρες για πράγματα που τελικά δεν μας δίνουν αληθινή χαρά.
Η ευτυχία είναι κάτι που «εξασκείται», που χρειάζεται συστηματική προσπάθεια, που δεν «έρχεται», αλλά είναι παρούσα ανά πάσα ώρα και στιγμή το θέλουμε. Περιστρεφόμαστε γύρω από την ύλη. Στοχεύουμε σε πράγματα που δεν απευθύνονται στο συναίσθημα. Το συναίσθημα, όμως, είναι αυτό που θα μας οδηγήσει στο να βιώσουμε την πληρότητα. Η ευτυχία είναι μια συλλογή στιγμών αφιερωμένων σε πράγματα που μας δίνουν χαρά, είναι η σωστή και ουσιαστική αξιοποίηση του χρόνου μας. Αυτό δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα, θέλει «δουλειά», θέλει αναπροσαρμογή μιας ολόκληρης φιλοσοφίας ζωής. Όπως υποστηρίζει η καθηγήτρια, η έννοια της ευτυχίας είναι παρεξηγημένη.
Υψηλοί μισθοί, υψηλοί βαθμοί, επιτυχίες παντού, υλικά αγαθά: δηλαδή ανταγωνισμός, σύγκριση, ζήλια, αλαζονεία, εγωισμός. Αυτά στα οποία στοχεύουμε ίσως να είναι αυτά που μας απομακρύνουν τελικά από την ευτυχία. Τρεις χρυσές συμβουλές για την ευτυχία από την Laurie Santos: 1) «Δημιούργησε» χρόνο για τον εαυτό σου, μην συμβιβάζεσαι με αυτόν που «περισσεύει». Προτεραιότητα είσαι εσύ. 2) Να είσαι ευγνώμων. Να λες «ευχαριστώ για όσα ήδη έχω». 3) Κάνε όμορφα πράγματα για τους άλλους, που σε γεμίζουν.