Σε μια σειρά μελετών, οι Vivian Zayas και Yuichi Shoda διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι δεν αγαπούν μόνο ή μισούν αποκλειστικά τους ανθρώπους που έχουν σημασία γι’ αυτούς. Τους αγαπούν και τους μισούν ταυτόχρονα – και αυτό είναι φυσιολογικό. Το κλειδί για να ξεπεράσετε τις αναπόφευκτες δύσκολες στιγμές είναι να μην σταματήσετε ποτέ να προσπαθείτε να καταλάβετε τι σκέφτεται και εννοεί ο σύντροφός σας.
Με ποιο τρόπο εντόπισαν οι Zayas και Shoda το μίσος μέσα στην αγάπη; Ζήτησαν από τους συμμετέχοντες στη μελέτη να σκεφτούν έναν άνθρωπο που να είναι σημαντικός γι’ αυτούς και τους αρέσει πολύ. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν τα θετικά και αρνητικά συναισθήματά τους σε σχέση με αυτό το άτομο και όπως ήταν αναμενόμενο, οι άνθρωποι ανέφεραν έντονα θετικά συναισθήματα και ήπια αρνητικά συναισθήματα για το πρόσωπο που είχαν επιλέξει.
Στη συνέχεια οι ερευνητές αξιολόγησαν τα υποβόσκοντα συναισθήματα, δηλαδή τα συναισθήματα που ίσως δεν είναι συνειδητά στους συμμετέχοντες – σχετικά με τον άνθρωπο που έχει τόση σημασία για εκείνους. Με ποιο τρόπο το έκαναν αυτό;
Οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν μια συνήθη εργασία σε υπολογιστή που μετράει πόσο γρήγορα ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες οδηγίες. Κατά τη διάρκεια της άσκησης εμφανιζόταν το όνομα του «δικού τους ανθρώπου» στην οθόνη του υπολογιστή, ακολουθούμενη γρήγορα από μια θετική λέξη (π.χ. τυχερός, γατάκι) ή αρνητική (π.χ. σκουπίδια, καρκίνος). Οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν τις λέξεις ως θετικές ή αρνητικές, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, πιέζοντας το σωστό κουμπί.
Με αυτό τον τρόπο ήρθαν στην επιφάνεια τα αρνητικά συναισθήματα. Ύστερα από δεκαετίες ψυχολογικής έρευνας γνωρίζουμε ότι οι εγκέφαλοί μας λειτουργούν ως εξής: Αν σκεφτόμαστε κάτι ευχάριστο όταν εμφανιστεί μια θετική λέξη, θα το αξιολογήσουμε άμεσα ως θετικό. Αλλά όταν εμφανιστεί μια αρνητική λέξη, αργούμε να την αξιολογήσουμε αρνητικά. Ομοίως, όταν σκεφτόμαστε κάτι δυσάρεστο, αργούμε να αξιολογήσουμε ως θετικά τα ανάλογα ερεθίσματα ενώ αξιολογούμε πιο γρήγορα τα αρνητικά.
Αυτές οι δοκιμές επιτρέπουν στους ερευνητές να «ποσοτικοποιούν» τα συναισθήματα των ανθρώπων, σε σχέση με τους αγαπημένους τους, υπολογίζοντας την ταχύτητα αντίδρασης στις θετικές λέξεις και τις αρνητικές λέξεις και συσχετίζοντάς το, με το όνομα του σημαντικού άλλου.
Η επίδραση του ονόματος των αγαπημένων τους προσώπων στις λέξεις με θετικό νόημα ήταν μεγαλύτερη, αλλά υπήρξε και μια μικρή επίδραση που έδειξε ότι η σκέψη των σημαντικών προσώπων ενίσχυσε πραγματικά τις απαντήσεις των ανθρώπων, όταν αξιολογούσαν λέξεις όπως σκουπίδια και καρκίνος ως αρνητικές. Αυτές ήταν οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι συμμετέχοντες ένιωθαν πολύ θετικά και όχι ιδιαιτέρως αρνητικά, ωστόσο τα ευρήματα δείχνουν ότι συνυπάρχουν τα θετικά με τα αρνητικά συναισθήματα των συμμετεχόντων για τους ανθρώπους που αγαπούν.