Στην Ινδονησία, ένας πατέρας, αγρότης ρυζιού, ο Usman, έχει αλυσοδεμένο, εδώ και έναν μήνα, τον 19χρονο γιο του, σε μια μικροσκοπική ξύλινη καλύβα στο χωράφι της οικογένειας, γιατί είναι ψυχικά διαταραγμένος!
«Έκλεψε βουβάλια και ρούχα από τους γείτονες» δήλωσε ο Usman στο Reuters κι ενώ καθόταν δίπλα στον γιο του, τον Deden ο οποίος είναι από τα σχεδόν 20.000 «θύματα» που λόγω ψυχικής ασθένειας κρατούνται αλυσοδεμένα ή οδηγούνται σε ιδρύματα όπου αντιμετωπίζουν απάνθρωπες συνθήκες. «Θα τον αφήσω μόνο αν βεβαιωθώ πως δεν θα ξαναπειράξει κανέναν» λέει ο πατέρας, ενώ ο 19χρονος, όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο του Reuters γιατί είναι αλυσοδεμένος σε ένα δέντρο, απάντησε ήρεμα και γλυκομίλητα πως: «Δεν ξέρω, ίσως δημιούργησα πρόβλημα…»
Ο οργανισμός Human Rights Watch δημοσίευσε μια έκθεση 74 σελίδων με τίτλο «Ζώντας στην κόλαση: Παραβιάσεις κατά των ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα στην Ινδονησία» και κατέγραψε πώς οι άνθρωποι με ψυχική ασθένεια συχνά καταλήγουν αλυσοδεμένοι ή κλειδωμένοι σε υπερπλήρη και ανθυγιεινά ιδρύματα, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, λόγω του στιγματισμού και της απουσίας επαρκών κοινοτικών υπηρεσιών υποστήριξης ή δομών ψυχικής υγείας. Στα ιδρύματα αυτά, αντιμετωπίζουν σωματική και σεξουαλική βία, ακούσια θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας με ηλεκτροσόκ, απομόνωση και αναγκαστική αντισύλληψη.
«Το αλυσοδέσιμο των ανθρώπων με ψυχικές παθήσεις είναι παράνομο στην Ινδονησία και όμως παραμένει μια διαδεδομένη και βάρβαρη πράξη», δήλωσε η Kriti Sharma, ερευνήτρια για τα δικαιώματα της αναπηρίας στη Human Rights Watch και συντάκτρια της έκθεσης. «Οι άνθρωποι χάνουν τόσα χρόνια από τη ζωή τους κλειδωμένοι σε αλυσίδες, ζώντας σε ξύλινα κουτιά, σε κλουβιά και σε κατσικίσια υπόστεγα επειδή οι οικογένειες δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν και η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει εναλλακτικές ανθρωπιστικές λύσεις».
Ο Joko Widodo, πρόεδρος της χώρας, έχει ετοιμάσει ένα σχέδιο για να δώσει τέλος στη βαναυσότητα με την οποία αντιμετωπίζονται αυτά τα άτομα. Σε πρώτη φάση στέλνει ομάδες γιατρών και ψυχολόγων σε κάθε απομακρυσμένο χωριό για να βοηθήσουν δωρεάν τους ασθενείς και να βεβαιωθούν πως τους παρέχεται η ιατρική περίθαλψη που χρειάζονται. Για παράδειγμα, ο Usman λέει πως κάθε δύο εβδομάδες ένας γιατρός, με πρωτοβουλία του ίδιου του πατέρα, κάνει εξετάσεις στον γιο του για να δει αν είναι σωματικά υγιής.
Ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων της Ινδονησίας, Khofifah Indar Parawansa ανέφερε πως στόχος της κυβέρνησης είναι έως τον Δεκέμβριο του 2017 να μην υπάρχει ούτε ένα τέτοιο περιστατικό στη χώρα. Η Human Rights Watch κάλεσε την κυβέρνηση να αναπτύξει περισσότερα εκπαιδευτικά προγράμματα για τη θεραπεία των ψυχικών νοσημάτων, την ενίσχυση της κατάρτισης για τους επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης και να διευρύνει την προστασία των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
