"Ο μέγιστος αντίκτυπος στις ανισότητες της ψυχικής υγείας των παιδιών θα απαιτήσει, ωστόσο, πιθανότατα μια πολυτομεακή και διαρκή στρατηγική, που θα συσσωρεύει διάφορους τύπους συμπληρωματικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αντιμετωπίζουν την ίδια τη μειονεξία (π.χ. στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος), μαζί με στρατηγικές, όπως η βελτιωμένη γονική υποστήριξη και η παροχή προσχολικής εκπαίδευσης", γράφουν οι συγγραφείς.
Η παρέμβαση στην ψυχική υγεία των γονέων και η παρακολούθηση της προσχολικής εκπαίδευσης μπορεί να συμβάλει σε κάποιο βαθμό στη μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων στα προβλήματα ψυχικής υγείας των παιδιών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε online στις 3 Απριλίου στο Pediatrics. Η Sharon Goldfeld, Ph.D., από το Βασιλικό Νοσοκομείο Παίδων στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν δεδομένα από την εθνική αντιπροσωπευτική κοόρτη γεννήσεων της Διαχρονικής Μελέτης των Παιδιών της Αυστραλίας με 5.107 συμμετέχοντες για να εξετάσουν την επίδραση της κοινωνικοοικονομικής μειονεξίας στην ηλικία 0 έως 1 έτους στα προβλήματα ψυχικής υγείας των παιδιών στην ηλικία των 10 έως 11 ετών. Ο βαθμός στον οποίο οι ανισότητες στα προβλήματα ψυχικής υγείας των παιδιών θα μπορούσαν να μειωθούν με τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των γονέων των μειονεκτούντων παιδιών και της φοίτησής τους στην προσχολική εκπαίδευση εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση παρεμβατικών αποτελεσμάτων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με τους μη μειονεκτούντες συνομηλίκους τους, τα μειονεκτούντα παιδιά είχαν υψηλότερο επιπολασμό αυξημένων συμπτωμάτων ψυχικής υγείας (32,8 έναντι 18,7 τοις εκατό, διαφορά στον επιπολασμό προσαρμοσμένη σε συγχυτικούς παράγοντες, 11,6 τοις εκατό). Συνολικά, το 6,5 και το 0,3 % των κοινωνικοοικονομικών διαφορών στα προβλήματα ψυχικής υγείας των παιδιών θα μπορούσε να μειωθεί με τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των γονέων των μειονεκτούντων παιδιών και της φοίτησής τους στην προσχολική εκπαίδευση, αντίστοιχα (ισοδύναμο με απόλυτες μειώσεις 0,8 και 0,04 %, αντίστοιχα). Ένας κατά 10,8 τοις εκατό υψηλότερος επιπολασμός αυξημένων συμπτωμάτων θα παρέμενε για τα παιδιά που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, εάν οι παρεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνταν σε συνδυασμό. “Ο μέγιστος αντίκτυπος στις ανισότητες της ψυχικής υγείας των παιδιών θα απαιτήσει, ωστόσο, πιθανότατα μια πολυτομεακή και διαρκή στρατηγική, που θα συσσωρεύει διάφορους τύπους συμπληρωματικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αντιμετωπίζουν την ίδια τη μειονεξία (π.χ. στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος), μαζί με στρατηγικές, όπως η βελτιωμένη γονική υποστήριξη και η παροχή προσχολικής εκπαίδευσης”, γράφουν οι συγγραφείς.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
