Ψυχική Υγεία

Κοινοί νευρολογικοί μηχανισμοί σε ανορεξία και βουλιμία

healthweb.gr | Ειδήσεις όπως είναι.
  Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο έχουν ανακαλύψει τις νευρικές οδούς με τις οποίες τα άτομα με ανορεξία ή βουλιμία είναι σε θέση να παρακάμψουν την παρόρμηση για κατανάλωση τροφής. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Translational Psychiatry, ερευνητές έδειξαν ότι τα φυσιολογικά πρότυπα της διέγερσης της όρεξης στον εγκέφαλο αντιστρέφονται […]

 

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο έχουν ανακαλύψει τις νευρικές οδούς με τις οποίες τα άτομα με ανορεξία ή βουλιμία είναι σε θέση να παρακάμψουν την παρόρμηση για κατανάλωση τροφής.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Translational Psychiatry, ερευνητές έδειξαν ότι τα φυσιολογικά πρότυπα της διέγερσης της όρεξης στον εγκέφαλο αντιστρέφονται σε άτομα με διατροφικές διαταραχές. Αντί του υποθαλάμου – μία περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει την όρεξη – τα σήματα από άλλα μέρη του εγκεφάλου μπορεί να υπερισχύσουν του υποθαλάμου σε διατροφικές διαταραχές. Ο Guido Frank, MD, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης αναφέρει ότι έθεσαν ως στόχο να ανακαλύψουν τις ιεραρχικές διεργασίες του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την όρεξη και την πρόσληψη τροφής.

Oι ερευνητές ήθελαν να κατανοήσουν το λόγο γιατί μερικοί άνθρωποι τρώνε όταν είναι πεινασμένοι και άλλοι δεν το κάνουν. Χρησιμοποιώντας εγκεφαλογραφήματα, οι ερευνητές εξέτασαν πώς 26 υγιείς γυναίκες και 26 γυναίκες με ανορεξία ή βουλιμία αντέδρασαν στην δοκιμή σακχαρούχου διαλύματος. Ανακάλυψαν ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές είχαν εκτεταμένες αλλαγές στη δομή των οδών του εγκεφάλου που διέπουν τη γεύση και την ανταμοιβή και τη  ρύθμιση της όρεξης. Οι αλλοιώσεις βρέθηκαν στη λευκή ουσία, η οποία συντονίζει την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου. Υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές στο ρόλο που ο υποθάλαμος παίζει σε κάθε ομάδα. Στα άτομα χωρίς διατροφική διαταραχή, οι περιοχές του εγκεφάλου που οδηγούν τη διατροφή κατευθύνονταν από τον υποθάλαμο. Στις ομάδες με διατροφική διαταραχή, οι οδοί προς τον υποθάλαμο ήταν σημαντικά ασθενέστερες και η ροή των πληροφοριών πήγε στην αντίθετη κατεύθυνση. Ως αποτέλεσμα, ο εγκέφαλός τους μπορεί να είναι σε θέση να παρακάμψει τον υποθάλαμο και να απομακρύνει τα σήματα για να φάει.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι άνθρωποι προγραμματίζονται κατά τη γέννηση για να τους αρέσουν γλυκές γεύσεις. Αλλά εκείνοι με διατροφικές διαταραχές αρχίζουν να αποφεύγουν να τρώνε γλυκά για το φόβο μήπως κερδίσουν βάρος. Αυτή η συμπεριφορά θα μπορούσε τελικά να αλλάξει τα κυκλώματα του εγκεφάλου που διέπουν την όρεξη και την πρόσληψη τροφής.

Οι ερευνητές τώρα υποδεικνύουν ότι το να φοβάσαι  να φας ορισμένα τρόφιμα θα μπορούσε να επηρεάσει τους μηχανισμούς επεξεργασίας γεύσης και ανταμοιβής στον εγκέφαλο η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να μειώσει την επίδραση του υποθαλάμου. «Έχουμε τώρα καλύτερη κατανόηση στο βιολογικό επίπεδο πώς μια διατροφική διαταραχή μπορεί να είναι σε θέση να παρακάμψει την ώθηση να φάει,” είπε ο Frank. “Στη συνέχεια θα πρέπει να αρχίσουμε να ασχολούμαστε με παιδιά για να δούμε σε ποια χρονική στιγμή όλα αυτά αρχίζουν να μπαίνουν στο παιχνίδι.”