Οι επίμονες καταθλιπτικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες αλλαγές στο σώμα. Οι ερευνητές συνέδεσαν για πρώτη φορά μια την κατάθλιψη και αλλαγές στο σχήμα και τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Η κατάθλιψη μπορεί να προκαλέσει αρνητικές φυσιολογικές αλλαγές στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονής χαμηλού βαθμού και αυξημένης παραγωγής ορισμένων ορμονών που σχετίζονται με το στρες. Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι αυξημένες ορμόνες του στρες και η χρόνια φλεγμονή που παρατηρούνται σε μακροχρόνιες καταθλιπτικές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν κάμψη και παραμόρφωση των κυτταρικών μεμβρανών. Αυτές οι φυσιολογικές αποκρίσεις στην κατάθλιψη μπορεί να προκαλέσουν αδυναμία της κυτταρικής μεμβράνης του ανοσοποιητικού συστήματος να διατηρεί το σχήμα και την εσωτερική της οργάνωση, επηρεάζοντας τη λειτουργία της και πιθανώς να οδηγήσει σε άλλες ασθένειες.
Η μελέτη, που αναφέρεται στο περιοδικό Translational Psychiatry, πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης στην Ελβετία, το Technische Universität Dresden (TU Dresden), τα Ινστιτούτα Max Planck για την Επιστήμη του Φωτός και το Max-Planck-Zentrum für Physik und Medizin Erlangen στη Γερμανία. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια συγχρονική μελέτη περιπτώσεων ελέγχου χρησιμοποιώντας ένα τεστ που θα μπορούσε να προσδιορίσει την ικανότητα ενός κυττάρου να αλλάξει το σχήμα του χρησιμοποιώντας δείγματα υγιούς αίματος με βάση τις αλλαγές στις εικόνες των κυττάρων του αίματος.
Διπλή εστίαση: βιολογικές και ψυχολογικές θεραπείες
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Andreas Walther διεξήγαγε την έρευνα, ενώ εργαζόταν ως μεταδιδάκτορας στον Clemens Kirschbaum. Ο Δρ Walther πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να προωθηθούν βιολογικές και ψυχολογικές θεραπείες για την αντιμετώπιση των καταθλιπτικών καταστάσεων πιο αποτελεσματικά και βιώσιμα μακροπρόθεσμα. Όπως εξηγεί: «Εργαζόμαστε παράλληλα στην έρευνα σε φαρμακολογικές θεραπείες για τη βελτίωση της δυσλειτουργικής βιολογίας καθώς και σε ψυχολογικές θεραπείες για τη βελτίωση των δυσλειτουργικών γνωστικών και συναισθηματικών διαδικασιών. Πράγματι, κατά τη γνώμη μου, μόνο μια ολιστική προσέγγιση μπορεί να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτήν την περίπλοκη διαταραχή και ελπίζουμε να αποτρέψει πολλά δεινά στο μέλλον».
Πώς διεξήχθη η μελέτη
Η μελέτη περιελάμβανε 69 άτομα υψηλού κινδύνου για καταθλιπτικές διαταραχές και 70 υγιή άτομα ως ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε κλινική αξιολόγηση χρησιμοποιώντας μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη διαδικασία κλινικής συνέντευξης για τη διάγνωση παθήσεων ψυχικής υγείας, που ονομάζεται Σύνθετη Διεθνής Διαγνωστική Συνέντευξη. Μια μέθοδος τεχνητής νοημοσύνης σάρωσε πάνω από 16 εκατομμύρια εικόνες αιμοσφαιρίων. Αυτές οι εικόνες στη συνέχεια ταξινομήθηκαν σε κύριους τύπους κυττάρων αίματος και μετρήθηκαν χρησιμοποιώντας παραμέτρους όπως το μέγεθος των κυττάρων, επιπλέον της ικανότητάς τους να αλλάζουν σχήμα και να παρουσιάζουν παραμορφωσιμότητα της κυτταρικής μεμβράνης.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι γνωστά ως μονοκύτταρα, λεμφοκύτταρα και ουδετερόφιλα ήταν πιο παραμορφωμένα σε ασθενείς με επίμονη καταθλιπτική διαταραχή κατά τη διάρκεια της ζωής τους, σε σύγκριση με τα άτομα στην ομάδα ελέγχου.
