Στη σύγχρονη κοινωνία, η μερίδα του πληθυσμού που πάσχει από κατάθλιψη είναι πάνω από 154 εκατομμύρια ενώ πιθανολογείται, να αποτελεί μέχρι το 2020 τη δεύτερη αιτία θανάτου.
Σε ό,τι αφορά τα ελληνικά δεδομένα, σύμφωνα με τους ειδικούς, μονάχα το 50% θα ζητήσει την βοήθεια ειδικού αν θεωρεί ότι εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης. Εξάλλου ένα ποσοστό 10% έως 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.
Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν από το Τμήμα Πρόληψης και Προαγωγής Υγείας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.
Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας ήταν «Ζώντας με τη σχιζοφρένεια». Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή μορφή της ψυχικής ασθένειας που επηρεάζει περίπου 7 τοις χιλίοις του πληθυσμού των ενηλίκων, κυρίως στην ηλικιακή ομάδα 15-35 ετών. Αν και η συχνότητα εμφάνισης είναι χαμηλή, ο επιπολασμός είναι υψηλός λόγω της χρονιότητας της νόσου. Είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από βαθιές διαταραχές στον τρόπο σκέψης, οι οποίες επηρεάζουν τη γλώσσα, την αντίληψη και την αίσθηση του εαυτού. Τα στοιχεία που δίνει ο ΠΟΥ είναι τα εξής:
• Η σχιζοφρένεια επηρεάζει περίπου 24 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
• Είναι μια θεραπεύσιμη διαταραχή. Η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική στα αρχικά της στάδια.
• Περισσότερο από το 50% των ατόμων με σχιζοφρένεια δεν λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα.
• Το 90% των ατόμων με σχιζοφρένεια που μένουν χωρίς θεραπεία κατοικούν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
• Η φροντίδα των ατόμων με σχιζοφρένεια σε κοινοτικό επίπεδο παρέχεται με την ενεργό συμμετοχή της οικογένειας και της κοινότητας.
Υπάρχουν διαθέσιμες αποτελεσματικές παρεμβάσεις (φαρμακολογικές και ψυχοκοινωνικές). Ωστόσο, η πλειονότητα των ατόμων με χρόνια σχιζοφρένεια δεν λαμβάνει θεραπεία και αυτό συμβάλλει στη χρονιότητα της νόσου. Οι κοινωνικές επιπτώσεις της σχιζοφρένειας είναι σοβαρές και εκτείνονται σε μεγάλο βάθος χρόνου. Η αντιμετώπισή της έχει οικονομικό κόστος, όμως ακόμη μεγαλύτερο κόστος έχει η μη αντιμετώπισή της. Το ίδιο ισχύει και για τις προληπτικές παρεμβάσεις που ασφαλώς στοιχίζουν λιγότερο από τη θεραπεία και την αποκατάσταση.