Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, τα συναισθήματα όπως ο θυμός, η ντροπή, η νωθρότητα και ό,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε δεν έχουν τόση διάρκεια όση μπορεί να έχει το συναίσθημα της θλίψης. Άλλωστε όπως επεσήμανε ο Philippe Verduyn, επικεφαλής της έρευνας, «τα συναισθήματα που σχετίζονται με τα υψηλά επίπεδα του στοχασμού (ψυχολογικός όρος δηλ. προβληματισμού, σκεπτικότητας) έχουν μεγαλύτερη διάρκεια».
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Philippe Verduyn και τη Saskia Lavrijsen του Πανεπιστημίου του Leuven στο Βέλγιο, ισχυρίζονται πως οι διαφορές στη διάρκεια του συναισθήματος έχουν αξιολογηθεί μόνο για ένα μικρό αριθμό των συναισθημάτων, ενώ τυχόν διαφορές που παρατηρήθηκαν δεν έχουν εξηγηθεί με σαφήνεια.
Ως εκ τούτου, η ομάδα ήθελε να εξετάσει το θέμα σε βάθος, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διαφορές στο πόσο καιρό διαρκούν ορισμένα συναισθήματα. Κάλεσαν λοιπόν, 233 μαθητές γυμνασίου να θυμηθούν τις πρόσφατες συναισθηματικές εμπειρίες τους και να αναφερθούν στη διάρκειά τους.
Επιπλέον, οι μαθητές απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τις στρατηγικές που χρησιμοποίησαν για να κρίνουν και να διαχειριστούν αυτά τα συναισθήματα.
Από τα 27 συναισθήματα συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η θλίψη ήταν η μεγαλύτερης διάρκειας συγκίνηση ενώ η ντροπή, η έκπληξη, ο φόβος, η αηδία, η πλήξη, ο ερεθισμός καιη ανακούφιση, ήταν συντομότερης διάρκειας συναισθήματα.
Η ομάδα ήταν έκπληκτοι να διαπιστώσουν ότι η πλήξη ήταν μια από τις συντομότερες συναισθήματα? συνήθως ο χρόνος φαίνεται να περνά σιγά-σιγά όταν έχουμε βαρεθεί. Ωστόσο, λένε ότι τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι ένα επεισόδιο της πλήξης στην πραγματικότητα δεν διαρκούν πολύ.
Ο αναστιχασμός παίζει ρόλο στο πόσο καιρό τα συναισθήματα διαρκούν.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα συναισθήματα δεν διαρκούν μόνο όταν προκύπτουν από γεγονότα που είναι μικρής σημασίας για το άτομο.
Ωστόσο, τα μακροχρόνια συναισθήματα προέρχονται από γεγονότα με έντονη σημασία που συνδέονται με αυτά. Για παράδειγμα, η θλίψη συνήθως συνδέεται με γεγονότα που έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην ψυχοσύνθεση του ατόμου, όπως ο θάνατος ή ο τραυματισμός, λένε οι ερευνητές.
Με άλλα λόγια, σκεφτόμαστε τα γεγονότα και τις συνέπειες επανειλημμένα – ιδιαίτερα όταν μιλάμε για καταστάσεις που προκαλούν θλίψη, ως έναν τρόπο να αντιμετωπίσουμε ή να κατανοήσουμε τα γεγονότα αυτά.
Επειδή η μελέτη τους έγινε με βάση ερωτηματολόγιο στο οποίο συμμετέχουν μόνο μαθητές γυμνασίου, έχει περιορισμούς, έτσι ώστε είναι προς το παρόν άγνωστο αν τα ευρήματα αυτά γενικευθούν σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού.