Νέα ευρήματα δείχνουν ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί με κατάθλιψη δεν λαμβάνουν καμία θεραπεία, ενώ παράλληλα αυξάνεται η πιθανότητα να δέχονται θεραπεία άτομα που δεν την χρειάζονται.
Λιγότερο από το ένα τρίτο των Αμερικανών ενηλίκων που διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη έλαβαν θεραπεία για τα συμπτώματά τους, ενώ πάνω από τα δύο τρίτα των ενηλίκων που λαμβάνουν θεραπεία για την κατάθλιψη δεν αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης ή σοβαρή ψυχολογική δυσφορία, σύμφωνα με μια μελέτη από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια (CUMC) και το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης, ότι μεταξύ εκείνων που αντιμετωπίζονται για την κατάθλιψη, λιγότερο από τους μισούς από αυτούς με σοβαρή ψυχολογική διαταραχή έχουν δει έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν χθες στο JAMA Internal Medicine. «Χρειάζεται μεγαλύτερη κλινική εστίαση στην κατάθλιψη για να ευθυγραμμιστεί η φροντίδα της κατάθλιψης με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Αυτά τα σχέδια δείχνουν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να διασφαλιστεί ότι η φροντίδα της κατάθλιψης δεν είναι ούτε πάρα πολύ εντατική, ούτε ανεπαρκής για κάθε ασθενή», δήλωσε ο Mark Olfson, MD, MPH, καθηγητής ψυχιατρικής στο CUMC.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από μια εθνική έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012 και το 2013, σε πάνω από 46.000 ενήλικες με επίκεντρο τη θεραπεία της κατάθλιψης. Εξέτασαν καταθλιπτικά συμπτώματα, σοβαρή ψυχολογική δυσφορία, θεραπεία με αντικαταθλιπτικά και ψυχοθεραπεία, επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης που παρέχουν θεραπεία και άλλες μεταβλητές όπως η ηλικία, το φύλο, τη φυλή, την εκπαίδευση, την οικογενειακή κατάσταση, το εισόδημα, και την ασφάλιση υγείας. Περίπου 8,4% των ερωτηθέντων θεωρήθηκε ότι πάσχουν από κατάθλιψη, και περίπου το 8% των ερωτηθέντων είχαν υποβληθεί σε θεραπεία για την κατάθλιψη. Μεταξύ των ενηλίκων που ερωτήθηκαν, πιο πιθανό να λάβουν θεραπεία θεωρήθηκαν οι εξής ομάδες: γυναίκες, λευκοί, ιδιωτικά ασφαλισμένοι ενήλικες και άτομα κολεγιακής μόρφωσης. Υπήρχαν επίσης διαφορές μεταξύ των ομάδων, αναφορικά με τις θεραπείες που έλαβαν. Για παράδειγμα, μεταξύ αυτών με σοβαρή ψυχολογική διαταραχή, νεότεροι ενήλικες έλαβαν τέσσερις φορές περισσότερη ψυχοθεραπεία και αντικαταθλιπτικά από ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, και διπλάσιες οι ενήλικες κολεγιακής μόρφωσης από τους ενήλικες με υψηλή σχολική εκπαίδευση. «Με την αύξηση της χρήσης αντικαταθλιπτικών κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, μπορεί να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, όσον αφορά την κατάθλιψη είναι δύσκολη», δήλωσε ο Δρ. Olfson.