Τα παιδιά που δεν πιστεύουν ότι έχουν την υποστήριξη αξιόπιστων γονέων είναι λιγότερο πρόθυμα να ρισκάρουν στο άγνωστο.
Το να δοκιμάζει κάτι νέο είναι ένας κίνδυνος που αναλαμβάνει κάθε παιδί καθώς εξερευνά και μαθαίνει για τον κόσμο. Ενώ ο κίνδυνος μπορεί να είναι δαπανηρός, μπορεί επίσης να αποδώσει σε ανταμοιβές ή γνώσεις. Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά χωρίς προβλέψιμη υποστήριξη από τους ενήλικες στη ζωή τους είναι λιγότερο πρόθυμα να αναλάβουν αυτούς τους κινδύνους και να καρπωθούν αυτά τα οφέλη.
«Αν βρίσκεστε σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε πόρους – που σημαίνει για ένα παιδί ότι είστε ασφαλείς, τα γεύματά σας έρχονται, κάποιος είναι στο σπίτι για εσάς, είστε περιτριγυρισμένοι από ενήλικες που σας προστατεύουν – θα δοκιμάσετε νέα πράγματα», λέει ο Seth Pollak, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison που μελετά τις παιδικές αντιξοότητες. «Και έτσι ανακαλύπτεις και μαθαίνεις για τον κόσμο».
Αλλά δεν θα είναι κάθε εξερεύνηση ανταμείβοντας, και σύμφωνα με μια νέα μελέτη για την παιδική εξερεύνηση και την προβλεψιμότητα των γονέων που ο Pollak και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν σήμερα στο Proceedings of the National Academy of Sciences, τα παιδιά που δεν πιστεύουν ότι έχουν την υποστήριξη αξιόπιστων γονέων είναι λιγότερο πρόθυμοι να ρισκάρουν το άγνωστο.
«Αυτό που δεν φαίνεται γύρω από αυτή τη γωνία θα μπορούσε να είναι χρυσό, αλλά θα μπορούσατε επίσης να καταλήξετε σε κάποιες κακές καταστάσεις», λέει ο Pollak. «Θα μπορούσατε να καταλήξετε να παραγγείλετε ένα κακό γεύμα ή να αγγίξετε κάτι που σας πληγώνει. Θα μπορούσατε να καταλήξετε σε μια κακή σχέση ή με ένα άδειο πορτοφόλι. Έτσι, σκεφτήκαμε, για να έχετε την αυτοπεποίθηση να δοκιμάσετε κάτι νέο, πρέπει να νιώθετε σαν να υποστηρίζεστε και να είστε σχετικά ασφαλείς—σαν να έχετε την πολυτέλεια να κάνετε μια κακή κλήση».
Οι ερευνητές μελέτησαν αποφάσεις που πήραν περισσότερα από 150 παιδιά ηλικίας 10 έως 13 ετών ενώ έπαιζαν παιχνίδια που σχεδίασε ο C. Shawn Green, καθηγητής ψυχολογίας UW-Madison. Τα παιχνίδια πρόσφεραν στα παιδιά ευκαιρίες να ρισκάρουν λίγο και να εξερευνήσουν πιθανά κέρδη. Ένα παιχνίδι, που δημιουργήθηκε μετά από ένα ζευγάρι κουλοχέρηδες καζίνο, έδωσε στους παίκτες ένα ιστορικό πληρωμών σε ένα μόνο από τα μηχανήματα—πληροφορίες που τους βοήθησαν να κατανοήσουν τα αναμενόμενα κέρδη τους αν συνέχιζαν να τραβούν το χερούλι αυτού του μηχανήματος.
Η ιστορία του άλλου μηχανήματος ήταν ένα μυστήριο, και το να επενδύσει κανείς εκεί ήταν περισσότερο ρίσκο, αλλά και δυνητικά μεγαλύτερη απόδοση. Το άλλο παιχνίδι, στο οποίο τα παιδιά μάζευαν μήλα σε εικονικούς οπωρώνες, είχε μειωμένες αποδόσεις καθώς οι παίκτες συνέχιζαν να μαζεύουν από ένα μεμονωμένο δέντρο. Με περιορισμένο χρόνο, οι παίκτες θα μετακινούνταν σε νέα δέντρα, με άγνωστα κτερίσματα; Ή μήπως θα βουλώσουν το δέντρο που ήξεραν καλύτερα;
Τα παιδιά και οι γονείς τους συμμετείχαν επίσης σε μια σειρά από έρευνες και αξιολογήσεις. Οι ερευνητές μέτρησαν το άγχος που βιώνουν τα παιδιά και την προβλεψιμότητα της ζωής τους –με βάση παράγοντες όπως η απώλεια γονικής εργασίας, το διαζύγιο, ο θάνατος ή η ασθένεια στην οικογένεια και η αλλαγή σχολείου και σπιτιού– καθώς και τις απόψεις των παιδιών σχετικά με το αν ή όχι οι γονείς τους. ήταν αξιόπιστα και προβλέψιμα.
Ο Yuyan Xu, μεταπτυχιακός φοιτητής UW–Madison και πρώτος συγγραφέας της μελέτης, ζήτησε από τα παιδιά να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το πώς έχουν βιώσει τις σχέσεις τους, όπως: Όταν οι γονείς μου λένε ότι θα με πάρουν, μπορώ να μετρήσω πάνω τους να είναι εκεί; Όταν ο γονέας μου δίνει μια υπόσχεση, την τηρεί; Ξέρω συνήθως πώς θα αντιδράσουν οι γονείς μου σε διαφορετικά είδη καταστάσεων;
Όσο λιγότερο αξιόπιστα και προβλέψιμα τα παιδιά ένιωθαν ότι ήταν οι γονείς τους, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να αναλάβουν διερευνητικούς κινδύνους στα παιχνίδια που έπαιξαν. Ήταν λιγότερο πιθανό να δώσουν στον μυστηριώδη κουλοχέρη μια ευκαιρία ή να επιλέξουν να μετακομίσουν σε μια διαφορετική μηλιά.
“Τα παιδιά από πιο σταθερά υπόβαθρα, παίζουν και πειραματίζονται στα παιχνίδια μας. Το χρησιμοποιούν για να κατανοήσουν πώς λειτουργούν τα πράγματα, ίσως κερδίζοντας περισσότερα χρήματα ή περισσότερους πόντους”, λέει ο Pollak. “Τα παιδιά από ασταθές υπόβαθρο απλά δεν παίζουν με αυτόν τον τρόπο. Παραμένουν σε ένα στενότερο εύρος πιθανοτήτων. Προτιμούν να μένουν με αυτό που ήδη γνωρίζουν, ακόμα κι αν είναι περιορισμένο, αντί να ρισκάρουν για μια υψηλότερη δυνατή ανταμοιβή.”
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα όρια κινδύνου δεν σχετίζονταν με τα πιο αντικειμενικά μέτρα του άγχους και της απρόβλεπτης ζωής των παιδιών ή ακόμα και με αναφορές γονέων που δεν συμφωνούσαν απαραίτητα με τις αντιλήψεις του παιδιού τους για τις σχέσεις τους. Δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ της έλλειψης ανάληψης κινδύνου και των επιπέδων άγχους ή νευρώσεων ή των συναισθημάτων των παιδιών για τον υπόλοιπο κόσμο έξω από την οικογένειά τους. Αν ένιωθαν ότι οι γονείς τους ήταν αναξιόπιστοι και απρόβλεπτοι, ήταν λιγότερο πρόθυμοι να εξερευνήσουν.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
