Μια νέα μελέτη από το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Galveston ρίχνει φως στο πώς ο ιός Έμπολα απενεργοποιεί τόσο αποτελεσματικά το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Ο ιολόγος Alex Bukreyev, καθηγητής και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η ερευνητική ομάδα παρασκεύασε εκδόσεις του ιού Έμπολα, προκειμένου να μελετήσει πώς τα συστατικά που είναι υπεύθυνα για την παρεμπόδιση ή απενεργοποίηση της ανοσοποιητικής μας άμυνας σπέρνουν τον όλεθρο τους. Τα ευρήματα της ομάδας περιγράφονται στη δημοσίευση στο PLOS Pathogens.
Τα τελευταία 16 χρόνια, έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες για το πώς ο ιός Έμπολα λειτουργεί όταν εισβάλλει σε ένα νέο ξενιστή, όπως ο άνθρωπος και πώς η άμυνα κατά του ιού παρεμβαίνει με ιντερφερόνες-εξειδικευμένες πρωτεΐνες που κυκλοφορούν ως απάντηση σε ένα ιό ή άλλο παθογόνο. Οι ιντερφερόνες παρεμποδίζουν την απευθείας αντιγραφή ιικών σωματιδίων στα κύτταρα. Η εστίαση αυτής της έρευνας ήταν πως ο Ebola ξεπερνά την κυτταρική ανοσολογική απόκριση του ξενιστή, η οποία είναι ένας άλλος μηχανισμός άμυνας που περιλαμβάνει εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που είτε σκοτώνουν κύτταρα μολυσμένα με ιό ή εκκρίνουν αντισώματα που εξουδετερώνουν τον ιό άμεσα.
Προηγούμενες μελέτες είχαν προσδιορίσει δύο περιοχές εντός της δομής του ιού Ebola που ονομάζονται περιοχές αναστολής των ιντερφερονών ή IIDs, που εμποδίζουν τις ιντερφερόνες του ξενιστή από το να λειτουργήσουν, και έτσι απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι IIDs προωθούν την αντιγραφή του ιού μέσα στον ξενιστή. Ωστόσο, οι ερευνητές είχαν υποθέσει ότι οι IIDs αναστέλλουν μόνο τις επιδράσεις των ιντερφερονών, μέχρι τώρα.
Η ερευνητές χρησιμοποίησαν γενετικά τροποποιημένα στελέχη του ιού Έμπολα, που τοποθετήθηκαν σε ειδικούς τύπους κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που απομονώνονται από το ανθρώπινο αίμα (δενδριτικά κύτταρα, Τ λεμφοκύτταρα, Β λεμφοκύτταρα και φυσικά κύτταρα φονείς), καθώς αυτοί οι τύποι κυττάρων είναι σημαντικοί παράγοντες στην παράταξη άμυνας του σώματος.
«Βρήκαμε ότι οι IIDs λειτουργούν όχι μόνο με τρόπους που είχαν καθοριστεί προηγουμένως, αλλά και παρεμποδίζοντας τη δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των Τ λεμφοκυττάρων και των φυσικών φονικών κυττάρων που σκοτώνουν κύτταρα μολυσμένα με ιό όπως επίσης και τα Β λεμφοκύτταρα που εκκρίνουν αντισώματα» ανέφερε ο Bukreyev. Και συμπλήρωσε «ο αποκλεισμός των IIDs θα μπορούσε να είναι μια πιθανή θεραπεία για τη λοίμωξη από Έμπολα».