Οι φοιτητές της ιατρικής διδάσκονται ότι από τη στιγμή που κάποιος έχει μολυνθεί με τοξόπλασμα gondii – το «παράσιτο της γάτας» – τότε είναι προστατευμένος από επαναμόλυνση για το υπόλοιπο της ζωής του. Ωστόσο, θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση αυτό το δόγμα, υποστηρίζουν ερευνητές σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Trends in Parasitology. Οι ανησυχίες τους πηγάζουν από ορισμένες μελέτες περιπτώσεων στις οποίες μέλλουσες μητέρες ηλικίας 20-30 ετών με γνωστή μόλυνση από το T. gondii κατά τη γέννηση, βρέθηκαν να στερούνται ανοσολογικής προστασίας κατά τη διάρκεια ελέγχου διαλογής.
Στη συνέχεια υπάρχει το μυστήριο της συνολικής μείωσης του αριθμού των ανθρώπων που είναι θετικοί για έκθεση στην τοξοπλάσμωση. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1960, έρευνες σε μέλλουσες μητέρες στη Γαλλία διαπίστωσε ότι το 80% ή περισσότερο είχαν αντισώματα στο παράσιτο. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε στο 30% το 2010 και αναμένεται να συνεχίσει να πέφτει. Αυτή η αλλαγή, που παρατηρείται επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσε να οφείλεται στη βελτίωση της υγιεινής των τροφίμων (ιδιαίτερα καλύτερη προετοιμασία του φαγητού αλλά και βελτίωσης της ποιότητας του κρέατος μοσχαριού, αρνιού και ελαφιού, που είναι ιδιαίτερα πιθανό να μεταφέρει το παράσιτο) καθώς και στο ότι λιγότερες κατοικίδιες γάτες καταναλώνουν ωμό κρέας τρωκτικών και δεν μεταδίδουν πια έτσι το T. gondii στον άνθρωπο.
«Υποθέτουμε ότι, στο παρελθόν, οι άνθρωποι διατηρούσαν τα αντισώματά τους για το T. gondii , επειδή ήταν πολύ πιθανό να μολυνθούν εκ νεόυ», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας F. Peyron, παρασιτολόγος στο Νοσοκομείο Croix-Rousse στη Λυών της Γαλλίας. Η αβεβαιότητα γύρω από το ποσοστό της λοίμωξης από τοξόπλασμα οφείλεται εν μέρει στο πόσο σπάνια αναφέρεται. Εκτός από τους ανοσοκατασταλμένους, μόνο μια μειονότητα ανθρώπων θα βιώσουν παρενέργειες και τα συμπτώματα συνήθως μοιάζουν με γρίπη. Μόλις εισέλθει στο σώμα, το μονοκύτταρο παράσιτο ταξιδεύει μέσω του αίματος στον εγκέφαλο και τους μύες, όπου σχηματίζει κύστες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι κύστεις παραμένουν σε ένα μολυσμένο άτομο δια βίου και ότι η παρουσία τους επαναπυροδοτεί το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά ο Peyron και οι συν-συγγραφείς του το αμφισβητούν.
Η τοξοπλάσμωση αποτελεί πρόβλημα όταν μια μητέρα μολυνθεί στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Χωρίς θεραπεία, το παράσιτο μπορεί να τερματίσει την εγκυμοσύνη ή να προκαλέσει στο μωρό ανωμαλίες στον εγκέφαλο ή στους οφθαλμούς. Αρκετά στοιχεία δείχνουν ότι η προηγούμενη μόλυνση με T. gondii δεν είναι αρκετή για να αποφευχθεί η επαναμόλυνση των εγκύων.
Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να παρακολουθήσει εκατοντάδες ασθενείς ώστε να εντοπίσει πότε και σε ποιον μπορεί να μειώνεται η ανοσία στο T. gondii. Συνιστούν οι έγκυες να συνεχίσουν να ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές για την αποφυγή μόλυνσης από το παράσιτο, όπως τις ασφαλείς διατροφικές συνήθειες και το πλύσιμο των χεριών. Οι ερευνητές προειδοποιούν, επίσης, τις έγκυες να μην θεωρούν ότι είναι βέβαια προστατευμένες από το παράσιτο.