Η επανάληψη προηγούμενων εμπειριών όταν μαθαίνει κάτι νέο μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα του εγκεφάλου να κάνει μελλοντικά σχέδια και να διατηρεί αναμνήσεις του παρελθόντος, σύμφωνα με νέα έρευνα νευροεπιστήμονων του UCL. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, χρησιμοποίησε τεχνικές απεικόνισης εγκεφάλου για να ανιχνεύσει δραστηριότητα στον εγκέφαλο 24 συμμετεχόντων, ενώ συμμετείχαν σε μια εργασία λαβύρινθου.
Ως μέρος του πειράματος, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να κάνουν μια σειρά από επιλογές μεταξύ σχημάτων, προκειμένου να φτάσουν σε ανταμοιβές. Κάθε σχήμα θα οδηγούσε σε μια διαφορετική διαδρομή που αποτελείται από μια ακολουθία εικόνων, ακολουθούμενη από πόντους ανταμοιβής στο τέλος. Στόχος των συμμετεχόντων ήταν να παρακολουθούν το καλύτερο μονοπάτι, γιατί οι πόντοι ανταμοιβής στο τέλος άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όταν ήταν πιο χρήσιμο να σκεφτεί κανείς μπροστά, οι συμμετέχοντες έπαιξαν ξανά αναμνήσεις από προηγούμενες εμπειρίες πριν κάνουν μια επιλογή.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παύσης μετά τη λήψη σχολίων. Εδώ διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες σκέφτονταν ολοένα και περισσότερο τα μονοπάτια που επισκέπτονταν λιγότερο συχνά στο λαβύρινθο – υποδεικνύοντας ότι μια ανάμνηση είχε διατηρηθεί. Είναι ενδιαφέρον ότι τα γεγονότα επανάληψης ήταν πολύ γρήγορα—ολοκληρώνοντας μια διαδρομή σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τα αποτελέσματα δείχνουν πώς η επανάληψη εμπειριών σε διαφορετικούς χρόνους μπορεί να σχετίζεται με δύο ξεχωριστές γνωστικές λειτουργίες.
Ωστόσο, και οι δύο επιδράσεις σχετίζονταν με αυξημένη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου του ιππόκαμπου, που είναι ζωτικής σημασίας για τη μνήμη. Ο επικεφαλής συγγραφέας, Dr. Elliott Wimmer, δήλωσε: “Η έρευνά μας διαπίστωσε ότι η επανάληψη μπορεί να βοηθήσει τόσο τις βασικές νοητικές ικανότητες, τη λήψη αποφάσεων και τη μνήμη, αλλά σε διαφορετικούς χρόνους. Όταν ήρθε η ώρα να λάβετε μια απόφαση, η επανάληψη επικεντρώνεται στην εργασία που έχετε, υποστηρίζοντας έναν ρόλο της μνήμης στον προγραμματισμό. Αλλά σε πιο αδρανείς περιόδους, η επανάληψη ήταν πιο δυνατή για προηγούμενες αναμνήσεις, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση παλιών εμπειριών.”
Η ομάδα ελπίζει τώρα ότι τα ευρήματα θα βοηθήσουν τη μελλοντική έρευνα σε καταστάσεις όπως οι διαταραχές της διάθεσης και η άνοια. Ο Δρ Wimmer είπε, “Ο εγκέφαλος μπορεί να δώσει προτεραιότητα στη μία λειτουργία έναντι της άλλης με βάση την κατάσταση. Βρίσκοντας δύο διακριτές λειτουργίες επανάληψης, αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να καθοδηγήσουν μελλοντική έρευνα για τη λήψη αποφάσεων και τα προβλήματα μνήμης σε ψυχιατρικές διαταραχές και διαταραχές μνήμης.”