Χρόνιος βήχας: Ο βήχας είναι ένας φυσικός αμυντικός μηχανισμός που επιτρέπει στις εκκρίσεις που παράγονται στη βρογχική οδό να καθαριστούν για την εξάλειψη τυχόν εισπνεόμενων ξένων σωματιδίων.
Ο βήχας είναι ένας φυσικός αμυντικός μηχανισμός που επιτρέπει στις εκκρίσεις που παράγονται στη βρογχική οδό να καθαριστούν για την εξάλειψη τυχόν εισπνεόμενων ξένων σωματιδίων που μπορεί να είναι φυσικά ή βιοχημικά. Επιπλέον, είναι μια κοινή αναπνευστική αντίδραση, ή σύμπτωμα, για ασθένειες που είτε είναι εύκολα αναγνωρίσιμες είτε κρυφές.
Ο χρόνιος βήχας διαφέρει από τον οξύ βήχα, ο οποίος χαρακτηρίζεται ότι έχει μια γνωστή αιτία που μπορεί να εξαλειφθεί με τη διαχείριση της υποκείμενης αιτίας. Ο χρόνιος βήχας, ωστόσο, είναι το μόνο σύμπτωμα και δεν υπάρχει σαφής παρουσία αιτιολογίας της νόσου. Ο χρόνιος βήχας χαρακτηρίζεται ως βήχας που διαρκεί περισσότερο από οκτώ εβδομάδες. Μπορεί να προκαλέσει έντονη ταλαιπωρία στους ασθενείς και να παρουσιάσει διαγνωστικό πρόβλημα για τους κλινικούς ιατρούς όταν η ασθένεια δεν είναι εμφανής.
Η παθογένεια του χρόνιου βήχα
Υπάρχουν και οι τρεις φάσεις ενός βήχα. Αυτά αποτελούνται από μια φάση εισπνοής που παράγει αρκετό όγκο και πίεση για να προκαλέσει αποτελεσματικό βήχα. Η δεύτερη φάση είναι η συμπίεση, που χαρακτηρίζεται από αυξημένη πίεση στον λάρυγγα λόγω συστολής του θωρακικού τοιχώματος, των κοιλιακών μυών και της διατροφής. Η τελική φάση είναι εκπνευστική, που χαρακτηρίζεται από το άνοιγμα της γλωττίδας, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τη ροή του αέρα.
Ο βήχας μπορεί να είναι είτε εκούσιος είτε ακούσιος. Ένας εκούσιος βήχας παράγεται κατόπιν αιτήματος (έναρξη) ή μπορεί να οδηγήσει στην καταστολή του βήχα (αναστολή). Ένας ακούσιος βήχας, αντίθετα, προκαλείται από το αυτόνομο σύστημα και προκαλείται από τη διέγερση των πνευμονογαστρικών προσαγωγών νεύρων. Μέσω της προσομοίωσης των υποδοχέων του βήχα στον αεραγωγό και σε άλλες περιοχές του άνω σώματος, δημιουργούνται ώσεις, οι οποίες ταξιδεύουν μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου στον μυελό, τον οποίο ελέγχουν τα ανώτερα φλοιώδη κέντρα.
Τα απαγωγικά σήματα (σήματα προς τους τελεστές μύες) μεταδίδονται στη συνέχεια στο φρενικό (μια μικτής κίνησης νεύρων, αισθητήριων και συμπαθητικών ινών. Είναι το μόνο νεύρο που παρέχει κινητική νεύρωση στο διάφραγμα) και στα προσαγωγά νεύρα (κάθε νεύρο που μεταφέρει ώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα προς την περιφέρεια, όπως ένα κινητικό νεύρο για να παράγει την απόκριση) στους μύες που ελέγχουν την εκπνοή για την παραγωγή του βήχα.
Ένας χρόνιος βήχας μπορεί να διεγείρεται από ανωμαλίες της χαλάρωσης του βήχα και την ευαισθητοποίηση τόσο των κεντρικών όσο και των προσαγωγών συστατικών, τα οποία παράγουν υπερβολική αντανακλαστική ευαισθησία βήχα σε ερεθίσματα που διαφορετικά δεν θα προκαλούσαν βήχα (σύνδρομο υπερευαισθησίας στον βήχα).
Αιτίες χρόνιου βήχα
Υπάρχουν διάφορες αιτίες του χρόνιου βήχα. Ωστόσο, τα πιο διαδεδομένα είναι το άσθμα, η οπισθρινική σταγόνα και η παλινδρόμηση οξέος. Η μεταρινική ενστάλαξη αναφέρεται σε εκκρίσεις που παράγονται στη μύτη που στάζουν ή ρέουν στο πίσω μέρος του λαιμού από τη μύτη. Αυτές οι εκκρίσεις, που περιέχουν μικρόβια και άλλα βακτηριοκτόνα συστατικά, μπορεί να ερεθίσουν το λαιμό, προκαλώντας βήχα. Αυτό μπορεί να συμβεί σε άτομα που αναπτύσσουν αλλεργίες, κρυολογήματα, ρινίτιδα και ιγμορίτιδα.
Το άσθμα θεωρείται η δεύτερη πιο συχνή αιτία χρόνιου βήχα στους ενήλικες αλλά η κύρια αιτία στα παιδιά. Παράλληλα με τον βήχα, οι ασθενείς συχνά εμφανίζουν δύσπνοια και συριγμό. Μερικοί ασθενείς με άσθμα έχουν μια συννοσηρή πάθηση, το άσθμα παραλλαγής βήχα, στο οποίο ο βήχας είναι το μόνο σύμπτωμα που παρουσιάζεται.
Η παλινδρόμηση οξέος συμβαίνει όταν το οξύ του στομάχου ρέει από το στομάχι στον οισοφάγο. Πολλά άτομα με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εμφανίζουν χρόνιο βήχα λόγω παλινδρόμησης οξέος. Ο χρόνιος βήχας συνοδεύει επίσης την καούρα. Ωστόσο, τα άτομα με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να έχουν μόνο τον βήχα ως σύμπτωμα. Ο βήχας επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια ή μετά το φαγητό, την ομιλία και το σκύψιμο.
Άλλες αιτίες χρόνιου βήχα ποικίλλουν, αλλά περιλαμβάνουν λοίμωξη της αναπνευστικής οδού, βακτηριακή τραχειοβρογχίτιδα ή βακτηριακή ιγμορίτιδα μετά από ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Πλησιάζοντας όλους τους ασθενείς με βακτηριακή τραχειοβρογχίτιδα εμφανίζουν βήχα που παράγει πτύελα. Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να έχουν συμφόρηση κόλπων που προκαλεί ρινικές εκκρίσεις που στάζουν ή ρέουν στο πίσω μέρος του λαιμού.
Μια άλλη αιτία του χρόνιου βήχα είναι η θεραπεία με αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ). Οι αναστολείς ΜΕΑ ευνοούνται από τους επαγγελματίες υγείας, καθώς παράγουν εξαιρετικά αποτελεσματικά αποτελέσματα στους ασθενείς. Ωστόσο, μια κοινή παρενέργεια είναι ο επίμονος βήχας που εμφανίζεται σε σχεδόν 20% των ατόμων που λαμβάνουν αναστολέα ΜΕΑ για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της καρδιακής ανεπάρκειας. Αν και ο βήχας είναι μια κοινή παρενέργεια, αρκετοί ασθενείς επιλέγουν να συνεχίσουν τη θεραπεία εάν είναι ήπια. Ο βήχας μπορεί επίσης να μειωθεί σε σοβαρότητα εάν αλλάξει σε διαφορετικό αναστολέα ΜΕΑ.
Αρκετές λιγότερο συχνές αιτίες του χρόνιου βήχα περιλαμβάνουν ερεθιστικούς παράγοντες που μεταδίδονται στον αέρα, αναρρόφηση (η πράξη του τραβήγματος κάτι, όπως υγρού ή ξένου αντικειμένου, στην αναπνευστική οδό όταν παίρνετε μια αναπνοή) κατά την κατάποση, καρδιακή ανεπάρκεια. κοκκύτης (κοκκύτης), καρκίνος του πνεύμονα, λοιμώξεις και άλλες πνευμονικές λοιμώξεις. και ψυχολογικές διαταραχές. Αυτά που είναι κοινά στους καπνιστές περιλαμβάνουν τον καπνό του τσιγάρου, τον καρκίνο του πνεύμονα και τις λοιμώξεις.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
