Ο περισσότερος κόσμος αποφεύγει να μιλά για τον θάνατο, αλλά είναι ένα γεγονός αναπόφευκτο στη ζωή όλων και οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι θα ήθελαν έναν «καλό» και ήρεμο θάνατο. Τι σημαίνει όμως αυτό; Στο έντυπο American Journal of Geriatric Psychiatry παρουσιάστηκε μια έρευνα σχετικά με το σημαίνει «καλός θάνατος».
«Όλοι θέλουν να αποφύγουν την ταλαιπωρία και την αγωνία είτε για τον ασθενή, είτε για την οικογένειά του» αναφέρεται, σε γενικές γραμμές. Λίγοι θα διαφωνούσαν με το παραπάνω, αλλά ποιοι είναι οι πρωταρχικοί στόχοι για κάποιον που αντιμετωπίζει άμεσα τον θάνατο; Μια ερευνητική ομάδα από το Sam and Rose Stein (Ινστιτούτο Έρευνας για τη Γήρανση στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας) με επικεφαλής τον Dr Dilip Jeste εστίασε την έρευνά της σε τρεις ομάδες ατόμων: τους ασθενείς, τα μέλη της οικογένειας (πριν και κατά τη διάρκεια του πένθους) και των παρόχους υγειονομικής περίθαλψης.
«Ο θάνατος είναι προφανώς ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Οι άνθρωποι δεν ήθελαν να μιλήσουν με λεπτομέρειες, αλλά έπρεπε. Ήταν σημαντικό να μας μιλήσουν με ειλικρίνεια για το τι είδους θάνατο θα προτιμούσε ο καθένας» σημείωσε ο Dr Dilip Jeste και παρουσίασε τα ευρήματα: Και στις τρεις ομάδες που μελετήθηκαν, το 94% είχε προτίμηση σε μια συγκεκριμένη διαδικασία θανάτου (σ.σ. δεν δόθηκαν περεταίρω λεπτομέρειες), το 81% ήθελαν να πεθάνουν ή να χάσουν κάποιον χωρίς να υποστεί πόνο και το 64% ήθελε να πεθάνει βρισκόμενος σε συναισθηματική ευεξία.
Υπήρξαν βέβαια και κάποιες διαφορές σε όσα θεωρούσαν σημαντικά τα άτομα των τριών ομάδων. Για παράδειγμα, τα μέλη της οικογένειας έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στην αξιοπρέπεια του ασθενούς (70%).