Μία νέα μελέτη φέρνει στο φως πως η μείωση της ρύπανσης του αέρα οδηγεί σε βελτιωμένη αναπνευστική λειτουργία σε παιδιά ηλικίας 11 έως 15, δηλαδή μια κρίσιμη περίοδο της ανάπτυξης των πνευμόνων τους.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση συνδέεται με τη μικρότερη χωρητικότητα των πνευμόνων με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η αναπνοή των νεαρών ατόμων. Αλλά δεν ήταν σαφές εάν και σε ποιο βαθμό, η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατά τη διάρκεια των ετών μπορεί να αποτρέψει αυτά τα προβλήματα.
Η νέα μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στη νότια Καλιφόρνια και δημοσιεύεται στο New England Journal of Medicine, αποδεικνύει ότι η βελτίωση της ποιότητας του αέρα, ως αποτέλεσμα αυστηρότερων μέτρων, έχει σαν αποτέλεσμα τη βελτίωση της υγείας των παιδιών, λένε οι ειδικοί.
Ο Morton Lippmann, ένας καθηγητής της περιβαλλοντικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, προέβλεψε ότι μέσα στα επόμενα χρόνια, όταν τα ομοσπονδιακά πρότυπα εκπομπών είναι υπό αναθεώρηση, «αυτό το είδος των πληροφοριών (σ.σ. της έρευνας) θα παίξουν σημαντικό ρόλο».
Για πάνω από 17 χρόνια, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας μελέτησαν τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς μειώνονταν, σε πέντε περιφερειακές κοινότητες. Οι επιστήμονες μέτρησαν επίσης την χωρητικότητα των πνευμόνων σε 2.120 μαθητές από τις κοινότητες κατά τις τρεις βασικές περιόδους: 1994-1998, 1997-2001, καθώς και 2007-11.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, τα ομοσπονδιακά και πολιτειακά πρότυπα εκπομπών οδήγησαν στη μείωση της τεράστιας παραγωγής αυτοκινήτων, φορτηγών ντίζελ, διυλιστηρίων, πλοίων και τρένων στην Καλιφόρνια.
Με το συμπέρασμα της μελέτης το 2011, τα λεπτά σωματίδια είχαν μειωθεί κατά 50 τοις εκατό και το διοξείδιο του αζώτου κατά 35 τοις εκατό στις κοινότητες.
Καθώς τα πρότυπα εκπομπών γίνονταν πιο αυστηρά και ο αέρας έγινε καθαρότερος, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ανάπτυξη των πνευμόνων σε παιδιά που γεννήθηκαν κατά τα επόμενα χρόνια ήταν πιο ισχυρή από ό, τι σε εκείνους που γεννήθηκαν νωρίτερα.
Επιπλέον, το ποσοστό των παιδιών με σημαντικά διαταραγμένη λειτουργία των πνευμόνων μειώθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης, από το 8 τοις εκατό σε 3,5 τοις εκατό.