Επιστημονικά Νέα

Πολύποδες ρινός: Συμπτώματα & Αντιμετώπιση

Πολύποδες ρινός: Συμπτώματα & Αντιμετώπιση
Οι ρινικοί πολύποδες είναι καλοήθεις μισχωτοί σχηματισμοί του ρινικού βλεννογόνου που αναπτύσσονται σε ορισμένα άτομα σε έδαφος χρόνιας ρινίτιδας όπως μας εξηγεί ο Δημοσθένης Ανδριανόπουλος, Ωτορινολαρυγγολόγος, Χειρουργός Κεφαλής & Τραχήλου Επιμελητής ΩΡΛ Κλινικής Νοσ. Ερρίκος Ντυνάν. Γενικά, εκτιμάται ότι  1 έως 20 ενήλικες στους 1000 εμφανίζει ρινικούς πολύποδες κάποια στιγμή της ζωής του. Η αιτιολογία των ρινικών πολυπόδων […]

Οι ρινικοί πολύποδες είναι καλοήθεις μισχωτοί σχηματισμοί του ρινικού βλεννογόνου που αναπτύσσονται σε ορισμένα άτομα σε έδαφος χρόνιας ρινίτιδας όπως μας εξηγεί ο Δημοσθένης Ανδριανόπουλος, Ωτορινολαρυγγολόγος, Χειρουργός Κεφαλής & Τραχήλου Επιμελητής ΩΡΛ Κλινικής Νοσ. Ερρίκος Ντυνάν.

Γενικά, εκτιμάται ότι  1 έως 20 ενήλικες στους 1000 εμφανίζει ρινικούς πολύποδες κάποια στιγμή της ζωής του.

Η αιτιολογία των ρινικών πολυπόδων είναι ακόμη άγνωστη. Οι ρινικοί πολύποδες θεωρούνται το αποτέλεσμα μιας χρόνιας φλεγμονώδης κατάστασης του βλεννογόνου των ρινικών κοιλοτήτων της μύτης και των παραρρινίων κόλπων.

Εξ αιτίας αυτής της φλεγμονής οι πολύποδες στην αρχή είναι πολύ μικροί και περνάνε απαρατήρητοι, ενώ σταδιακά μεγαλώνουν με αποτέλεσμα κάποια στιγμή λόγω του αυξανομένου οιδήματός τους να φτάσουν να κρέμονται από την οροφή των ρινικών κοιλοτήτων ή να εξέρχονται από τα ιγμόρεια.

Ο αριθμός των πολυπόδων μέσα σε κάθε ρινική θαλάμη  ποικίλει. Όμως, εξαιτίας του συνωστισμού τους και της αφθονίας των εκκρίσεων  που τους συνοδεύει αποφράσσουν τελικά την ρινική κοιλότητα με αποτέλεσμα την αδυναμία του ασθενή για αναπνοή από τη μύτη.  Έτσι τα συμπτώματα που εμφανίζουν είναι απόφραξη της μύτης, χρόνια καταρροή, μείωση ή απώλεια της όσφρησης, υποτροπιάζουσες παραρρινοκολπίτιδες (ιγμορίτιδες), κεφαλαλγία  και σπάνια ρινορραγίες.

Η διάγνωση στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολη, όταν είναι μικροί και γίνονται ορατοί μόνο με τη χρήση ενδοσκοπίου, ενώ καθώς μεγαλώνουν ακόμα και μια απλή ρινοσκόπηση τους κάνει εύκολα διακριτούς. Το μέγεθος καθώς και η έκταση της νόσου εκτιμάται με τη χρήση της αξονικής όπου παρατηρείται η μερική ή ολική κατάληψη των ρινικών κοιλοτήτων, των  ιγμορείων ή και των υπολοίπων παραρρινίων κόλπων από πολύποδες.

Η θεραπεία εκλογής στην αρχή όταν ακόμα οι πολύποδες είναι μικροί, είναι συντηρητική και περιλαμβάνει κάποιο τοπικό σπρέι καθώς και κάποιο φάρμακο από το στόμα, ενώ όταν βρίσκονται σε έξαρση ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει και κορτιζόνη για κάποιο μικρό διάστημα για να περιορίσει τα συμπτώματα. Σε περιπτώσεις όμως που οι πολύποδες είναι πολλοί και ευμεγέθεις ή δεν ανταποκρίνονται στην συντηρητική αγωγή τότε η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική εξαίρεση τους. Η αφαίρεση των ρινικών πολυπόδων γίνεται πια με γενική νάρκωση υπό ενδοσκοπικό έλεγχο και είναι τελείως ανώδυνη.