Ο συσχετισμός της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με βιολογικές επιπτώσεις στην υγεία μας έχει αρχίσει από το 1974 όταν η Αμερικανίδα γιατρός Νάνσυ Βέρτχαϊμερ πραγματοποίησε την πρώτη επιδημιολογική μελέτη με την βοήθεια του φυσικού Εντ Λίπερ, η οποία συσχέτισε την παιδική λευχαιμία με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που προκαλούσαν οι γραμμές μεταφοράς ρεύματος και οι μετασχηματιστές.
Η εν λόγω μελέτη δημοσιεύτηκε το 1979 αλλά έγινε αποδεκτή μετά από δέκα περίπου χρόνια, με την δημοσίευση μία άλλης μελέτης που έγινε από τον Δρα Ντέιβιντ Σάβιτζ, η οποία είχε στόχο να διαψεύσει την μελέτη της Βέρτχαϊμερ αλλά τελικά κατέληξε να την επιβεβαιώνει.
Έκτοτε έχουν γίνει εκατοντάδες διεθνείς έρευνες από ανεξάρτητα πανεπιστήμια και δημόσιους φορείς. Η μεθοδολογία τους ήταν διαφορετική σε κάθε περίπτωση αλλά καταλήξανε όλες σε ιδιαίτερα ανησυχητικά αποτελέσματα. Υπηρξαν και αρκετές μελέτες με αντίθετα αποτελέσματα. Πλέον όμως είναι όλο και λιγότεροι οι επιστήμονες οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Παρακάτω αναφέρονται κάποιες από τις πιο σημαντικές επιδημιολογικές μελέτες με τα συμπεράσματα τους
1. Οι περιπτώσεις καρκίνων παιδιών αυξάνουν όσο μικραίνει η απόσταση των κατοικιών τους από γραμμές υψηλής τάσης (ΔΕΗ) των 50 Hz (Nansy Wertheimer— Ed Leeper)
2. Τα παιδιά που κατοικούν σε απόσταση 0-150 μέτρα από γραμμές υψηλής τάσης (50Hz, 200KV), έχουν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο σε σχέση με παιδιά απομακρυσμένων περιοχών. Σε περιοχές όπου το μαγνητικό πεδίο υπερβαίνει το 0,3 μΤ ο κίνδυνος βρέθηκε 2,7 φορές μεγαλύτερος, ενώ για όσους κατοικούσαν στο ίδιο σπίτι αφ’ ότου γεννηθήκανε ο κίνδυνος βρέθηκε 5,6 φορές μεγαλύτερος
3. Για τους ηλεκτρολόγους, μηχανικούς τηλεπικοινωνιών και ραδιοερασιτέχνες, ο κίνδυνος ανάπτυξης μυελώδους λευχαιμίας είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος (Savitz, 1987)
4. Για τους ηλεκτρολόγους, ο κίνδυνος καρκίνου του αίματος και της λέμφου είναι 7 φορές μεγαλύτερος
5. Για τα παιδιά που κατοικούν κοντά σε καλώδια υψηλής τάσης, ο κίνδυνος καρκίνου είναι 5 φορές μεγαλύτερος
6. Ο κίνδυνος ανάπτυξης όγκων του εγκεφάλου στους τεχνικούς ηλεκτρικών εγκαταστάσεων είναι 13 φορές μεγαλύτερος (Speers, 1988)
Προβλήματα υγείας για τα οποία έχουν κατηγορηθεί οι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες είναι:
· Διαταραχές ύπνου.
· Χρόνια κόπωση.
· Πονοκεφάλοι.
· Μείωση ικανότητας συγκέντρωσης.
· Υπερκινητικότητα σε παιδιά.
· Αρυθμίες, κυκλοφοριακά προβλήματα.
· Παθήσεις ανοσοποιητικού.
· Πρόωρος τοκετός.
· Δυσπλασίες στο έμβρυο.
· Αιφνίδιος θάνατος βρεφών.
· Νευρολογικές ασθένειες (Altzheimer, άνοια, Parkisson).
· Εγκεφαλικές βλάβες.
· Λευχαιμία κυρίως σε παιδιά.
· Καρκίνος, ιδίως εγκεφάλου και στήθους στις γυναίκες.
Γιατί όμως τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι τόσο βλαβερά για εμάς
Ο οργανισμός μας είναι ένα ηλεκτρικό—ηλεκτρομαγνητικό σύστημα. Στο σώμα μας κυκλοφορούν ηλεκτρικά ρεύματα τα οποία είναι απαραίτητα για τις φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού. Όλες οι επικοινωνίες του νευρικού συστήματος γίνονται με παλμικά ηλεκτρικά σήματα ενώ σχεδόν όλες οι βιοχημικές αντιδράσεις, από την πέψη μέχρι την εγκεφαλική λειτουργία, περιλαμβάνουν ηλεκτρικές διεργασίες. Στο εγκεφαλογράφημα για παράδειγμα ανιχνεύονται συχνότητες 2, 8 και 17 περίπου Hz. Στο καρδιογράφημα από λίγα έως μερικές εκατοντάδες Hz. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο εγκέφαλος μας να λαμβάνει κάθε μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σαν πληροφορία την οποία αφού επεξεργαστεί, απορρίπτει. Αυτό δημιουργεί μία υπερδραστηριότητα του εγκεφάλου προκαλώντας προβλήματα σαν αυτά που αναφερθήκανε.
Επίσης είναι γνωστό ότι το σώμα μας είναι κατά 70% νερό τα μόρια του οποίου είναι σαν ηλεκτρκά δίπολα. Είναι αναμενόμενο λοιπόν η διείσδυση ενός ηλεκτρομαγνητικού κύματος στον οργανισμό μας και η αλληλεπίδραση με τα πεδία του οργανισμού μας να έχει επιπτώσεις, έστω και μακροπρόθεμα στην υγεία μας.