Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine παρέχει αποδεικτικά στοιχεία ότι τα σωματίδια του ιού Ζήκα παραμείνουν περισσότερο στο αίμα από ότι στα ούρα και σε άλλα σωματικά υγρά. Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν ότι ο ορός του αίματος πρέπει να είναι διαγνωστικό δείγμα επιλογής για τη νόσο. Η μελέτη καθοδηγήθηκε από τους ερευνητές από το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης (CDC) Νόσων και περιελάμβανε πολλούς συνεργάτες, συμπεριλαμβανομένων ερευνητών από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο Emory.
Η ομάδα επιδίωξε να καθορίζει τη συχνότητα και τη διάρκεια του ανιχνεύσιμου RNA του ιού Ζήκα (ZIKV) σε αίμα, ούρα, σπέρμα, και άλλα σωματικά υγρά. Είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει πολλαπλά υγρά του σώματος για την παρουσία του ιού Ζήκα πάνω από ένα χρονικό διάστημα. Δείγματα από περισσότερους από 150 ZIKV RNA-θετικούς άνδρες και γυναίκες στο Πουέρτο Ρίκο συλλέχθηκαν εντός μίας εβδομάδας από τη διάγνωση συμπτωμάτων λοίμωξης Ζήκα, και με επακόλουθο τακτικό έλεγχο για μια περίοδο έξι μηνών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι μισοί από τους συμμετέχοντες είχαν ανιχνεύσιμα σωματίδια ιού στον ορό του αίματος σε 14 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων με 5% ακόμα ανιχνεύσιμο κατά 54 ημέρες. Σε δείγματα ούρων, οι μισοί από τους συμμετέχοντες είχαν σωματίδια του ιού σε οκτώ ημέρες, με 5% ακόμα ανιχνεύσιμο μετά 39 ημέρες.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης ανιχνεύσιμα σωματίδια Ζήκα στο σπέρμα για να καθορίσουν για πόσο καιρό οι άνδρες μπορεί να είναι σε θέση να μεταδώσουν τον ιό στους συντρόφους τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι Ζήκα παρέμεινε περισσότερο στο σπέρμα από άλλα σωματικά υγρά, με το ήμισυ των συμμετεχόντων να επιδεικνύει σωματίδια του ιού, ένα μήνα μετά την έναρξη των συμπτωμάτων και 5% μετά από τρεις μήνες. Όσον αφορά τις γυναίκες, τα σωματίδια του ιού Ζήκα που παρέμειναν στον ορό του αίματος ήταν σε μεγάλο βαθμό μη ανιχνεύσιμα στα κολπικά υγρά. Δείγματα σάλιου από τους άνδρες και τις γυναίκες μετά από μία εβδομάδα είχαν μη ανιχνεύσιμα σωματίδια του ιού Ζήκα. «Τα ευρήματα της μελέτης αυτής είναι σημαντικά τόσο για διαγνωστικούς σκοπούς όσο και την πρόληψη της νόσου», λέει ο Eli Rosenberg, PhD, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Rollins του Emory. «Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν πλήρως τις τρέχουσες συστάσεις περί της σεξουαλικής μετάδοσης από τον CDC αλλά επίσης παρέχουν κρίσιμες πληροφορίες που βοηθούν στην κατανόηση του πόσο συχνά και για πόσο καιρό απόδειξη του ιού Ζήκα μπορεί να βρεθεί σε διάφορα υγρά του σώματος. Αυτή η γνώση είναι κλειδί για τη βελτίωση της ακρίβειας και της αποτελεσματικότητας των μεθόδων ελέγχου, ενώ παρέχει σημαντικές βασικές πληροφορίες για μελλοντική έρευνα.»