Επιστημονικά Νέα

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος: Ανακαλύφθηκε ορμόνη που περιορίζει την ίνωση

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος: Ανακαλύφθηκε ορμόνη που περιορίζει την ίνωση
Τα ποσοστά της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μια επιπλοκή της μη αλκοολικής λιπώδης νόσου του ήπατος, όπου – εκτός από το λίπος στο ήπαρ – εντοπίζεται επίσης φλεγμονή και βλάβη. Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες, ειδικά όταν  αναπτύσσεται ίνωση ή ουλώδης ιστός. Τώρα, μια ιαπωνική μελέτη έχει αποκαλύψει ένα μηχανισμό […]

Τα ποσοστά της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μια επιπλοκή της μη αλκοολικής λιπώδης νόσου του ήπατος, όπου – εκτός από το λίπος στο ήπαρ – εντοπίζεται επίσης φλεγμονή και βλάβη. Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες, ειδικά όταν  αναπτύσσεται ίνωση ή ουλώδης ιστός.

Τώρα, μια ιαπωνική μελέτη έχει αποκαλύψει ένα μηχανισμό μέσω του οποίου μια ορμόνη που ονομάζεται IGF-I μπορεί να περιορίσει αυτές τις ζημίες. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο του Κόμπε στην Ιαπωνία, αναφέρουν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Scientific Reports. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι τι προκαλεί τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD), αν και η παχυσαρκία είναι ένας σαφής παράγοντας κινδύνου. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τον διαβήτη, την υψηλή χοληστερόλη, την υψηλή αρτηριακή πίεση, την προχωρημένη ηλικία και το κάπνισμα. Η νόσος έχει μια σειρά από προϋποθέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν μέσα από τέσσερα στάδια: 1. στεάτωση (ή απλά λιπώδες ήπαρ), 2. μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH), 3. ίνωση και 4. κίρρωση. Το κύριο χαρακτηριστικό της NASH είναι το λίπος στο ήπαρ, μαζί με φλεγμονή και βλάβη. Οι περισσότεροι άνθρωποι με NASH αισθάνονται καλά και δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι την έχουν. Ωστόσο, η NASH μπορεί να εξελιχθεί σε ένα στάδιο όπου το ήπαρ αναπτύσσει ίνωση ή ουλές και, στη συνέχεια, την πιο σοβαρή κίρρωση, όπου επηρεάζεται θεμελιωδώς η βιολογία του οργάνου του.

Οι Ιάπωνες ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ποσοστά της NAFLD και NASH είναι πολύ υψηλότερα σε ασθενείς με ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης. Στη μελέτη, έδειξαν ότι αυτό οφείλεται σε έλλειψη της ινσουλίνης-ως παράγοντα-Ι ανάπτυξης (IGF-I), η οποία επάγεται κατά κύριο λόγο από την αυξητική ορμόνη. Για περαιτέρω έρευνα χρησιμοποιώντας μοντέλα ζώων, η ομάδα διαπίστωσε ότι η IGF-I ήταν εντυπωσιακά αποτελεσματική στη μείωση μερικών βασικών χαρακτηριστικών της NASH. Για παράδειγμα, μετά τη λήψη της IGF-I για 1 μήνα, τα ποντίκια με την παχυσαρκία NASH έδειξαν δραματικές βελτιώσεις στην στεάτωση (μη φυσιολογική κατακράτηση λίπους στα κύτταρα), φλεγμονή και ίνωση. Επίσης, με παρόμοια μεταχείριση, τα ποντίκια με κίρρωση του ήπατος έδειξαν μείωση της ίνωσης. Η ομάδα διερεύνησε επίσης τους υποκείμενους μηχανισμούς και ανακάλυψε ότι η IGF-I δρα στα ηπατικά αστεροειδή κύτταρα, τα οποία διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προώθηση της ίνωσης. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η IGF-I πυροδοτεί μια διαδικασία που ονομάζεται κυτταρική γήρανση – όπου τα κύτταρα χάνουν την ικανότητά τους να διαιρούνται και αυξάνονται – στα ηπατικά αστεροειδή κύτταρα.  Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέους τρόπους για την πρόληψη της ίνωσης, ώστε να βελτιωθεί η πρόγνωση των ατόμων με NASH και κίρρωση.