Επιστημονικά Νέα

Κρεατάκια: Τί είναι και πότε πρέπει να αφαιρεθούν;

Κρεατάκια: Τί είναι και πότε πρέπει να αφαιρεθούν;
Τα κρεατάκια, συνήθως αποτελούν την πρώτη εγχείρηση ρουτίνας ενός παιδιού. Μέχρι το τρίτο έτος της ηλικίας, ο ρόλος τους είναι να καταπολεμούν τα μικρόβια, ωστόσο μετά το πέρας αυτού, πιστεύεται πως αυτός ο ρόλος πλέον δεν ισχύει. Τα κρεατάκια, ή αλλιώς οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις βρίσκονται πίσω από το φάρυγγα και τη μύτη. Μπορούμε να τα […]

Τα κρεατάκια, συνήθως αποτελούν την πρώτη εγχείρηση ρουτίνας ενός παιδιού. Μέχρι το τρίτο έτος της ηλικίας, ο ρόλος τους είναι να καταπολεμούν τα μικρόβια, ωστόσο μετά το πέρας αυτού, πιστεύεται πως αυτός ο ρόλος πλέον δεν ισχύει.

Τα κρεατάκια, ή αλλιώς οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις βρίσκονται πίσω από το φάρυγγα και τη μύτη. Μπορούμε να τα δούμε με τη βοήθεια ενός οδοντιατρικού καθρέφτη. Αν οι αμυγδαλές ή τα κρεατάκια παρουσιάσουν κάποια διόγκωση, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά στην αναπνοή και την κατάποση.
Πότε πρέπει να αφαιρεθούν τα κρεατάκια;
Σύμφωνα με τους γιατρούς, τα κρεατάκια πρέπει να αφαιρούνται όταν δημιουργούν προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι :

  • Δυσκολία στην αναπνοή από τη μύτη, δηλ. αναπνοή μόνο από το στόμα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει επίσης ροχαλητό ή και άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου.

  • Προβλήματα στα αυτιά, γιατί επηρεάζουν την φυσιολογική λειτουργία της ευσταχιανής, δηλ. του σωλήνα που ενώνει το μέσο αυτί με τον ρινοφάρυγγα (το πίσω μέρος της μύτης).

  • Δυσκολιά στο ξεβούλωμα της μύτης, κατά το κρυολόγημα.

Υπάρχει θεραπεία;
Συνήθως η διόγκωση στα «κρεατάκια» υποχωρεί από μόνη της, οπότε αρχικά ο γιατρός θα μας συστήσει υπομονή και παρακολούθηση (εξάλλου κάποιες φορές αυτή η διόγκωση οφείλεται σε αλλεργία). Αν ωστόσο, τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ενδέχεται να μας συστήσει θεραπεία με αντιβίωση ή χειρουργική αντιμετώπιση.
Στο παρελθόν η αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων ήταν ο πιο κοινός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Σήμερα, ωστόσο, οι γιατροί καταφεύγουν σε αυτή τη λύση όλο και πιο αραιά και είναι πολύ επιφυλακτικοί σε μια τέτοια θεραπευτική επιλογή. Αν το παιδί, λόγω της διόγκωσης δεν μπορεί να πάρει αέρα, δεν μπορεί να καταπιεί οπότε αρχίζει και χάνει σημαντικό βάρος ή η φωνή του βγαίνει με δυσκολία και παραμορφωμένη, ο γιατρός πιθανότητα να επιλέξει αυτή τη λύση.